Waarom AS Roma onverwacht de Italiaanse hoop in de Europa League is

© BELGAIMAGE

30 jaar na zijn laatste Europese finale zit AS Roma als enige Italiaanse vertegenwoordiger in de kwartfinales.

Dit artikel komt uit het nieuwe magazine Raimundo. Lees hier de volledige editie.

Anderlecht landde begin maart 1991 met grote verwachtingen in Rome voor de kwartfinale van de toenmalige UEFA Cup tegen AS Roma. Marc Degryse, een van de Anderlechtspelers op het veld, werd op de Romeinse radar gesignaleerd, maar daar werd na de dubbele nederlaag (3-0 in Rome en 2-3 in Brussel) niets meer over gehoord. Anderlecht zat in zak en as omdat het er al in de kwartfinales uit ging, wat het in die jaren niet gewend was. Een jaar eerder speelde het nog de finale van de UEFA Cup, die het toen verloor van het ook al Italiaanse Sampdoria.

AS Roma haalde in 1991 de finale, waarin het de duimen legde tegen Inter. In 2017/18 kwam het nog een keer dicht bij eeuwige roem, maar in de halve finale van de CL was Liverpool te sterk. Meteen daarna haalden de Engelsen twee topspelers uit Rome weg: aanvaller Mo Salah en doelman Alisson Becker. Ook Nainggolan moest tegen zijn zin weg, want Roma had geld nodig. Hij werd voor 36 miljoen verkocht aan Inter.

Geen vrolijke cijfers

Het is het nieuwe lot van AS Roma, zijn betere spelers verkopen. Het wil vooral jonge talenten aan zich binden en in eigen land meedingen om de kwalificatie voor de CL. Om sportieve, maar vooral om financiële redenen. Vorig seizoen bedroeg het verlies van de Romeinen 204 miljoen euro en de schuldenlast 552 miljoen (enkel Juventus heeft nog meer schulden). Geen cijfers om vrolijk van te worden.

Zonder de Europese uitschieters was het lot van trainer Paulo Fonseca waarschijnlijk al beslecht.

De nieuwe Amerikaanse eigenaars, de Friedkin Group, die op 17 augustus van vorig jaar de club overkocht van een andere Amerikaanse eigenaar, James Palotta, handhaaft de politiek van de vorige groep. Die landde in 2011 in Rome om een topclub uit te bouwen en een nieuw stadion te bouwen, maar zag de schuldenlast alleen maar oplopen, zonder eigen stadion en de daaraan verbonden commerciële inkomsten.

Het maakt dat trainer Paulo Fonseca vandaag een weliswaar getalenteerd maar erg jong team heeft, met te weinig ervaring om in eigen land de hoofdprijs te ambiëren. De ploeg kan wel pieken en is tegen Ajax niet kansloos, al heeft Roma wel erg veel blessurepech dit seizoen. Middenvelder Nicolò Zaniolo, twee jaar geleden als pasmunt voor Nainggolan in Rome beland, is al een heel seizoen geblesseerd. Ook Jordan Veretout is onbeschikbaar, net als Edin Dzeko, die in de zomer niet naar Inter mocht waar Antonio Conte hem naast Romelu Lukaku wilde uitspelen, en die sindsdien een moeilijke relatie heeft met Fonseca. Hopelijk geraakt voorin Henrich Mchitarjan net op tijd weer fit. Andere opvallende spelers zijn middenvelder Amadou Diawara en de van Real geleende spits Borja Mayoral, voorlopig met 13 goals topschutter van de club.

Iedereen Romein

Als AS Roma in de Serie A bij de eerste vier eindigt en zich plaatst voor de CL, wordt het aflopend contract van Fonseca automatisch verlengd. Tot dan ligt de Portugees, met een jaarloon van 2,5 miljoen euro na Conte de best betaalde trainer in de Serie A, onder vuur omdat zijn team er maar niet in slaagt een topwedstrijd te winnen. In twee jaar boekte Fonseca in 20 topwedstrijden amper drie zeges. Zonder de Europese uitschieters was het lot van de trainer, die wel nog de steun geniet van technisch directeur Tiago Pinto, waarschijnlijk al beslecht. Als mogelijke opvolger voor Fonseca wordt Maurizio Sarri genoemd, die de naam heeft om minder bekende spelers beter te maken. Fonseca wordt dan weer geciteerd bij Napoli, waar Gennaro Gattuso volgend seizoen hoogstwaarschijnlijk geen trainer meer is.

In afwachting is met nog maar één Italiaanse club in de Europese kwartfinales elke Italiaan even Romein. Op de Laziofans na, natuurlijk.

ZIJDELINGS: Armoe troef

Weet u nog wanneer een Italiaanse club voor het laatst een Europabeker won? In 2010 was dat, toen Inter in de finale van de Champions League Bayern klopte. 22 jaar geleden wonnen twee Italiaanse clubs voor het laatst een ‘kleine’ Europese beker. In 1999 klopte Parma in de UEFA Cup Marseille en won Lazio de allerlaatste Beker voor Bekerwinnaars.

Sinds de winst van Inter in 2010 haalden nog drie Italiaanse clubs een finale die ze verloren: Juventus in 2015 en 2017 in de CL, Inter vorig jaar in de EL. Een opdoffer voor een land waar alleen winnen telt. Tot en met 2010 behaalden Italiaanse clubs 28 Europabekers: 12 keer de CL/Europabeker voor Landskampioenen, 7 keer de Beker voor Bekerwinnaars en 9 keer de UEFA Cup.

Wanneer het om Europees voetbal gaat, is deelnemen voortaan belangrijker dan winnen. Dat laatste lukt immers niet meer met een ouderwetse voetbalbenadering, gestoeld op een stevige verdediging en voorin rekenend op de flitsen van een paar fuoriclassi, supertalenten.

De nieuwe troostprijs is een plaats bij de eerste vier in de Serie A, die recht geeft op Champions Leaguedeelname en vooral de daaraan verbonden bonussen waarmee de Italiaanse topclubs hun enorme schuldenlast proberen te verlichten. Vorig seizoen (2019/20) bedroeg het verlies van alle clubs in de Serie A 754 miljoen euro. In tien jaar tijd verdubbelde de schuldenlast van die reeks van 1,4 tot 2,8 miljard. Afgelopen zomer hadden slechts drie eersteklassers geen bankschulden: Napoli, Fiorentina en Cagliari (plus het gedegradeerde Lecce).

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content