Yayah Kallon: van bootvluchteling naar de Serie A

Yayah Kallon (19) ontvluchtte Afrika op een boot maar debuteerde twee weken geleden in de Serie A. Sprookjes bestaan nog.

Zijn tweede droom, een goal maken in de Serie A, zag Yayah Kallon geannuleerd door de Italiaanse VAR. Zijn eerste droom, voetballen in de Serie A, kon hij vorig weekend wel realiseren, met dank aan Davide Ballardini, die hem bij Genoa in de laatste competitiematch tegen Cagliari kort na de rust inbracht. Tot dan had de midvoor vooral furore gemaakt bij de U19, waar hij in 21 matchen negen keer had gescoord en goed was voor zeven assists.

Auto’s wassen

Ballardini, die het lang tegen de degradatie kampende Genoa op een mooie elfde plaats parkeerde, werd naar eigen zeggen pas een week voor de match op Kallon attent gemaakt. Een mooi sportief verhaal, maar bij de jonge spits uit Sierra Leone zit er meer achter. Tot voor een paar jaar leek zijn verhaal op dat van zoveel Afrikanen, die met de boot proberen Europa te bereiken en waarvan nadien nooit meer iets gehoord wordt, als ze het al overleven.

Het verhaal van Yayah Kallon, dat begin deze week in de Gazzetta dello Sport verscheen, begint op zijn veertiende, wanneer zijn ouders beslissen hem weg te sturen, uit schrik dat hij gedwongen gerekruteerd zou worden als kindsoldaat. Te voet gaat hij op weg, doorheen Nigeria, door Congo, door Mali tot in Libië. Daar is geen overheid, daar gelden geen regels, daar wordt hij geconfronteerd met leeftijdsgenoten die gewapend rondlopen.

Hij doet allerlei klusjes om aan geld te geraken, want zonder geld geen plaats op een boot, en geen kans op een oversteek naar Europa. Hij poetst huizen, wast auto’s, doet allerlei kleine klusjes. ‘Soms werd ik betaald, soms ook niet. Uiteindelijk had ik genoeg geld, 1000 dinar. Ik gaf het bedrag aan iemand die me op een boot zou zetten, maar hij beroofde me. Een boot heb ik nooit gezien en ik moest helemaal opnieuw beginnen om weer aan die som te geraken.’

Bij een volgende poging lukt het hem wel om met een bootje Lampedusa te bereiken. Van daar gaat het naar andere opvangcentra op het Italiaanse vasteland, tot hij in Alessandrino naar school kan. Daar vraagt een vriend in het derde middelbaar om mee te voetballen in de les LO. Ik viel op, de leraar kende een makelaar die me naar Entella bracht voor een test. Ik bleef er vijf dagen, maar het viel tegen.’

Toch stopt zijn voetbalverhaal daar niet. Michele Sbravati, hoofd opleidingen bij Genoa, is getipt. Hij nodigt de jonge spits uit voor een oefenmatch. In de eerste helft scoort Kallon twee keer, maar Genoa mag hem geen contract aanbieden. De FIFA geeft niet-EU-spelers van die leeftijd niet vrij, uit schrik dat het om mensenhandel of handel in minderjarigen gaat. Bij vierdeklasser Savona, een gewone amateurclub, mag hij wel een jaar voetballen. Een jaar later mag hij wel naar Genoa, nadat hij een verblijfsvergunning om humanitaire redenen heeft gekregen. Zijn start bij de U19 van de oudste Italiaanse club is indrukwekkend.

Opportunisme en geld

Dit seizoen bevestigt hij zijn kwaliteiten en selecteert Ballardini hem voor de laatste competitiewedstrijd. Verwacht wordt dat Kallon volgend seizoen meer kansen krijgt.

Een paar weken eerder debuteerde zijn lot-en leeftijdsgenoot Ebrima Darboe bij AS Roma. De jonge Gambiaan belandde eveneens na een lange odyssee via Libië in Italië, werd in een opvangcentrum in Rieti opgemerkt door de scouts van AS Roma en door de afscheidnemende trainer Paulo Fonseca de laatste vier competitiewedstrijden in de basis gedropt. Op 6 mei mocht hij zelfs starten in de EL-wedstrijd tegen Manchester United.

Het zijn twee mooie menselijke verhalen in een wereldje waarin doorgaans opportunisme en geld de hoofdrol spelen.