De resultaten van Oranje zijn nog wisselvallig, maar het geloof onder Frank de Boer neemt toe.
Dit artikel komt uit het nieuwe magazine Raimundo. Lees hier de volledige editie.
Exact vijf jaar na de dood van Johan Cruijff begon het Nederlands elftal zijn WK- kwalificatiecampagne met een 4-2-nederlaag in Turkije. Zaterdag volgt de tweede wedstrijd, thuis tegen Letland, in aanwezigheid van 5000 toeschouwers. De bedoeling is om na te gaan hoe er op een veilige en verantwoorde manier opnieuw toeschouwers op grote manifestaties binnen kunnen en mogen. Ook Gibraltar – Nederland volgende dinsdag wordt een interland voor de geschiedenisboeken, want nooit eerder speelden beide landen tegen elkaar.
Hoopgevend
Frank de Boer, sinds 23 september vorig jaar bondscoach als opvolger van Ronald Koeman en aangesteld na een interimbeurt van Dwight Lodeweges, begon aan zijn ambtsperiode met een negatief record. De oud-verdediger en ex-international, die onder contract ligt tot 2022, slaagde er in zijn eerste vier interlands niet in te winnen. Bij zijn debuut verloor Oranje met 0-1 van Mexico, waarna een bloedeloos gelijkspel volgde tegen Bosnië-Herzegovina en tweemaal 1-1 tegen de Europese toplanden Italië en Spanje.
De laatste twee wedstrijden in de Nations League kon Nederland, gelukkig voor De Boer, wel winnen. Ook al waren Bosnië-Herzegovina en Polen niet de sterkste opponenten, toch deden de overwinningen (3-1 en 1-2) duidelijk deugd. Het 4-2-verlies bij Turkije was dan weer een ferme domper.
Hoopgevend dan weer, zeker voor de trip naar Istanbul, is dat er onder De Boer een grote samenhorigheid op het veld zichtbaar is. De nieuwe norm als het ware, ook al om het gebrek aan kwaliteit her en der te verdoezelen. Gewoon lekker voetballen, zou Ruud Vormer van Club Brugge in zijn gekende directe stijl zeggen. Niemand lijkt te beroerd om vuile meters te maken, te werken in functie van het collectief. Zelfs een flitsenvoetballer als Memphis Depay draaide de knop om.
Het constante breien en spelen op balbezit lijkt ook verdwenen, een bewijs van het toegenomen zelfvertrouwen. Hakjes kunnen en mogen, als ze efficiënt zijn, en daarnaast is het ook opvallend dat Oranje onder De Boer iets offensiever speelt dan onder Koeman, wat niet meteen verwacht was. Nederland zet iets sneller druk, maar de linies sluiten nog niet altijd voldoende aan. Dat moet beter, want compactheid is in het moderne voetbal een noodzakelijke factor voor succes.
Klauwende leeuw
Gezamenlijk beter verdedigen, dat is ook waar aanvoerder Georginio Wijnaldum al op hamerde. Zeker omdat Nederland momenteel niet over een internationale topkeeper beschikt van het kaliber Manuel Neuer, Thibaut Courtois of Jan Oblak. In 2020 sprong Oranje ook heel slecht om met kansen, met veel matige schoten. Acht doelpunten in evenveel duels, verdeeld over slechts vier spelers. Wijnaldum (3), Depay (2), Donny van de Beek (2) en Steven Bergwijn. Geen scorende centrumspits dus.
De Boer geeft voorlopig het vertrouwen aan breekijzer Luuk de Jong als aanvalsleider. Hij beseft echter dat meevoetballen niet de grootste kwalititeit is van de spits van FC Sevilla. De druk wordt opgevoerd voor Wout Weghorst als pinchhitter, dit seizoen al goed voor 17 goals bij VfL Wolfsburg. Doelpunten die hij vierde door de vingers te strekken als de klauwen van een leeuw, het symbool van Oranje.
Op het EK hoopt De Boer te bewijzen dat Nederland op de goede weg is. Oranje begint er met wedstrijden tegen Oekraïne (13 juni) in Amsterdam, Oostenrijk (17 juni) en Noord-Macedonië (21 juni). Van succes kan bij onze Noorderburen pas sprake zijn vanaf minimaal de kwartfinales. De verwachtingen blijven dus hooggespannen.
ZIJDELINGS: Kielekiele
Nederland is momenteel pas het tiende Europese land op de officiële FIFA-ranking. Die lijst zegt niet alles, maar kan wel richtinggevend zijn om te zien waar Oranje staat tegenover landen als Spanje, Italië, België, Duitsland, Engeland, Portugal of Kroatië. Zijn ze ongeveer gelijkwaardig of minder goed? Dat valt moeilijk in te schatten. Vandaar dat het EK een mooie waardemeter wordt voor bondscoach Frank de Boer.
Alleen zit De Boer opgescheept met een levensgroot vraagteken. Namelijk: haalt zijn leider, aanvoerder en defensieve sterkhouder Virgil van Dijk de eindronde? De centrale verdediger van Liverpool liep op de vijfde speeldag van de Premier League een zware knieblessure op na een stevige tackle van Evertondoelman Jordan Pickford. Een operatie was onafwendbaar. ‘Het is natuurlijk niet mijn beslissing’, verklaarde Liverpooltrainer Jürgen Klopp midden maart. ‘Maar met de info waar ik op dit moment over beschik, zeg ik dat zijn deelname aan het EK niet heel waarschijnlijk is.’
De Boer heeft Van Dijk nodig als leader by example en voortrekker. ‘Ik sprak recent met hem’, aldus de Nederlandse bondscoach. ‘Virgil is al bezig met zijn revalidatie op het veld. Het gaat dus voorspoedig en volgens plan. Maar dat was altijd kielekiele. Ik ben blij dat hij op de goede weg lijkt, maar ik leg geen druk op hem. Virgil moet het zelf doen. Hij dient er vooral zelf vertrouwen in te hebben. De keuze ligt bij hem.’ Met andere woorden: amper acht weken nog, dat wordt echt kantje boordje.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
