Silvio Aquino wordt in Opglabbeek klemgereden en doodgeschoten. De rechter schort het maffiaproces rond hem en zijn Maasmechelse familie tijdelijk op.

Raf Terwingen (CD&V-burgemeester van Maasmechelen): De kaalkoppen met hun witte auto’s: zo kende men in Maasmechelen de familie Aquino. Met die omschrijving wist iedere Maasmechelaar wie je bedoelde, al lang voor hun proces nationale persaandacht kreeg. Niemand viel achterover toen bleek dat ze in louche zaken verwikkeld waren want hun levensstandaard was veel royaler dan hun legale verdiensten mogelijk maakten. Maar dat het om dergelijke zware criminaliteit gaat, daar schrikken we van. Het is ook allemaal zo onwerkelijk: mensen die je kent en vriendelijk tegen je zijn, blijken betrokken te zijn in de internationale drugshandel. Je wilt dat haast niet geloven. Veel Maasmechelaars geloven nog steeds in hun onschuld.

Kent u hen persoonlijk? Silvio Aquino is een generatiegenoot van u.

Terwingen: We hebben ongeveer dezelfde leeftijd. Als ik hem tegenkwam, zouden we elkaar wellicht gegroet hebben. Ik denk dat ik nog tegen hem gevoetbald heb. In ieder geval hebben we gemeenschappelijke vrienden. Dat is onvermijdelijk in een hechte gemeenschap als Maasmechelen.

Toen Het Belang van Limburg een online rouwregister opende, stonden daar al snel honderden steunbetuigingen op. De familie Aquino geniet veel aanzien in uw streek.

Terwingen: Natuurlijk is er medeleven. Hij blijft een mens die ruw uit zijn gezin werd weggerukt. Niemand verdient het om vermoord te worden. Het maakt niet uit wat de man tijdens zijn leven deed. Er ontstond zelfs een soort martelaarschap rond de figuur Silvio Aquino. Tegelijk denken veel mensen dat je toch in een heel venijnig milieu moet vertoeven eer zulke zaken gebeuren. Maar dergelijke kritiek is natuurlijk ongepast net na het overlijden.

Buitenstaanders geloven me niet, maar de Aquino’s hebben in Maasmechelen het imago van een warme, hartelijke familie, die trouwens ook bijzonder gelovig is. Ze bezitten een Italiaanse hartelijkheid, typisch voor veel migrantengezinnen in deze streek. Die familie leidt een gespleten bestaan. Ik weet van bepaalde mensen die nu terechtstaan voor drugstrafiek dat ze streng zijn voor hun kinderen, en dat met drugs beginnen voor hen zowat het ergste is wat je kunt doen.

Is de bevolking angstig? De moord vond plaats in Opglabbeek. Dat is om de hoek.

Terwingen: Een aantal criminele feiten werd inderdaad hier of in de buurt gepleegd, maar gevoelsmatig hadden ze net zo goed op een andere planeet kunnen gebeuren. Drugsafrekeningen liggen ver van de leefwereld van de meeste Maasmechelaren. Als u in de gemeente vraagt of men bang is, zal men u bekijken alsof u een slag van de molen heeft gekregen.

In Maasmechelen loopt de maffia rond: goed voor het imago van de gemeente is dat niet.

Terwingen: Je doet alles om het mooie Maasmechelen op de kaart te zetten, maar telkens de media spreken over de ‘Maasmechelse misdaadfamilie’ krijgt dat beeld een knauw. Leuk is dat niet, maar de feiten zijn wat ze zijn. Dit had in elke gemeente kunnen gebeuren. Toevallig woont dat gezin nu hier.

Niet alleen de Aquino’s baren u zorgen. U wees zelf op het gevaar van de motorbendes en werd bedreigd op uw eigen Bal van de Burgemeester.

Terwingen: Plotseling stonden er vier zware jongens in het midden van de feestzaal. Die mannen hebben niet meer gedaan dan wat pinten gedronken. Ze kochten zelfs netjes hun bonnetjes, maar de sfeer was wel gebroken. De feestvierders wisten zich geen houding te geven door die vijandigheid. Het was niet de eerste intimidatiepoging. De motorbende Outlaws trok bijvoorbeeld in vol ornaat naar de gemeenteraad. Onder geen beding geven we daaraan toe. Ik laat mij niet bang maken in mijn eigen gemeente.

Het zijn totaal andere dossiers, maar er vallen wel parallellen te trekken met de Aquino’s. De man in de straat heeft een zekere sympathie voor die ruwe bolsters, want men vermoedt dat er wel een blanke pit onder zal zitten. Maar de Outlaws of de Satudarah, beide aanwezig in onze gemeente, zijn allerminst onschuldig. Dat zijn geen motorclubs, het zijn criminele organisaties. Het probleem van de motorbendes wordt zwaar onderschat. Heel de grensstreek worstelt ermee, vraag maar aan mijn collega’s uit Hoogstraten of Ravels. Net als bij de Aquino’s is het een wereld die je niet kent en die plotseling in je achtertuin staat. Met de voorzitter van de Outlaws heb ik nog gevoetbald, die van Satudarah groeide twee straten verder op. Tja, ieder maakt zijn eigen levenskeuzes. Wie kwaad in de zin heeft, is in mijn gemeente in elk geval niet welkom.