Vlinks

‘Onze vrijheden zijn niet zomaar ontstaan. Ze zullen ook niet zomaar blijven bestaan’

Vlinks Vlinks streeft naar een sociaal, rechtvaardig en inclusief Vlaanderen met maximale autonomie.

Evelien Beeldens van Vlinks waarschuwt ervoor dat we onze samenleving niet vanzelfsprekend mogen vinden, als we ze willen behouden.

Als lid van een multicultureel gezin besef ik vaak dat we in West-Europa van geluk mogen spreken. Hoewel er hier steen en been over racisme wordt geklaagd, vind ik dit voorlopig toch nog steeds de meest tolerante plek op aarde. Waar ter wereld kan een gemengd gezin of een gezin van andere origine zich zonder voorwaarden vestigen en, indien nodig, ook aanspraak maken op sociale tegemoetkomingen, sociale woningen, pensioenen, betaalbaar onderwijs, goede gezondheidszorg behalve hier? Ik dacht er lang over na maar vond nooit een beter alternatief dan West-Europa of Scandinavië.

Met regelmaat van de klok herinner ik mijn kinderen eraan hoeveel geluk ze hebben om in België geboren te zijn: recht op vrije meningsuiting, gelijke rechten voor man en vrouw, vrij je geloof kunnen kiezen of zelfs als atheïst door het leven gaan. Tel hierbij nog de hoge levensstandaard, de vele nationaliteiten die hier samenleven bijna als unicum in deze wereld en de mooie seizoenen. Eén ding is zeker: geluk hebben we hier allemaal zeker en vast.

‘Onze vrijheden zijn niet zomaar ontstaan. Ze zullen ook niet zomaar blijven bestaan’

Dat geluk is echter niet vanzelfsprekend. Vorige generaties hebben dat afgedwongen, vaak zelfs met inzet van hun leven. De huidige generatie is opgegroeid in vrede en welvaart. De grote problemen speelden zich altijd ergens in een relatief verre uithoek van de wereld af. Maar dat is sinds het begin van deze eeuw ingrijpend veranderd. Soms lijkt het erop dat onze tolerantie en ruimdenkendheid tegen ons gebruikt worden Er lijkt een nieuwe breuklijn te zijn, met rechts-conservatief populisme tegenover religieus-conservatief fundamentalisme. De traditionele linkerzijde richt haar pijlen op de eerste stroming en zou volgens sommigen zo de tweede negeren of te minimaliseren. Terwijl vanuit progressief en sociaal standpunt beide even bedreigend zijn voor de samenleving.

Er wordt uit de linkerzijde al eens smalend gedaan over de “hysterische angstcultuur” die ons in de greep zou houden, maar het valt niet te ontkennen dat er angst of op zijn minst ongerustheid leeft onder de bevolking. Op de vraag: “zullen mijn kinderen nog in vrijheid, welvaart en vrede kunnen leven?” komt op dit moment noch van links, noch van rechts een geruststellend antwoord.

Waar we als multicultureel gezin wel degelijk wakker van liggen en ons grote zorgen over maken zijn de bedreiging van onze vrijheden in Europa én de huidige immigratie naar de EU. Veel vrijheden lijken onder druk te staan: aanslagen, verkrachtingen en aanrandingen geïnspireerd door een ideologie die van wereldoverheersing droomt, een staatsleider die ons openlijk de oorlog verklaart en een nieuw Ottomaans Rijk wel ziet zitten, politici die in de EU kogelvrije vesten moeten dragen omwille van hun gedachtengoed, mensen die in Europa vermoord worden omwille van een tekening of film, mensen die zelfs hier niet openlijk deze ideologie de rug kunnen toekeren…

De vele mooie, lieve, mensen die we kennen en dagelijks ontmoeten, geven ook hoop. Het valt op dat er, naast grote diversiteit, gelukkig ook vele gelijkenissen zijn onder de bevolking, maar die worden vaak geminimaliseerd of zelfs weggelachen. De overheid zou ons alvast kunnen helpen door deze meer in de verf te zetten.

Scheiding tussen Kerk en staat versterken

De wet is van en voor alle inwoners en verenigt de bevolking, geloof is individueel en verdeelt de bevolking. Laten we dus alsjeblief de scheiding tussen Kerk en staat niet alleen koesteren maar ook versterken én afdwingen. Al te vaak wordt deze scheiding met de voeten getreden omwille van de godsdienstvrijheid.

Is het bijvoorbeeld echt nog nodig dat “vrijheid van godsdienst” expliciet in het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens vermeld wordt? Deze vrijheid zit al vervat in de andere artikels. De aparte vermelding leidt in de praktijk voornamelijk tot verwarring. De laatste arresten van het Europees Hof zijn alvast een stap in de goede richting.

Moeten geloofsinstellingen überhaupt nog gesponsord worden met subsidies van de staat? Is er nog een draagvlak bij de bevolking om belastinggeld te spenderen aan het onderhouden van geloof? Vooral als dat geloof niet universeel is, maar verdeeld is over vele verschillende groepen. Ook het verbieden van buitenlandse inmenging en sponsoring van geloofsinstellingen zou cruciaal kunnen zijn om de invloed van ideologieën die niet stroken met onze wetten en vrijheden te beperken. We zouden alvast de volgende generatie op de goede weg kunnen zetten: in de scholen kunnen geld en tijd die nu aan godsdienstlessen besteed worden (en onze kinderen verdelen volgens geloof), veel beter aan lessen wetenschap, geschiedenis, cultuur, moraal, burgerzin, enz… gespendeerd worden. Met enige creativiteit en goede wil kan er snel een aanzet toe gegeven worden.

Gecontroleerde immigratie

En dan is er nog een tweede probleem waar we van wakker liggen: de immigratie naar de EU. Om de bevolking gerust te stellen dient de EU dringend een duidelijk standpunt in te nemen en een plan uit te werken over immigratie en vluchtelingenopvang. Hoewel hieraan gewerkt wordt en België een constructieve rol speelt, loopt dit tergend traag en hollen de resultaten de realiteit ver achterna. Veel mensen vragen zich af hoeveel vluchtelingen ons continent nog kan opnemen. Zij vrezen voor negatieve gevolgen als het bevolkingsaantal ongecontroleerd blijft toenemen.

Erkennen dat de toelatingsmogelijkheden tot de EU beperkt zijn, impliceert dat men zorgvuldig met de beperkte opvangmogelijkheden moet omspringen. EU-toelatingsvoorwaarden qua competenties, inkomsten, arbeidscontract zoals bv. in Zwitserland voor immigratie zijn dan ook dringend en noodzakelijk. Dit zou ook eerlijker zijn: nu hangt wel/niet ontvangen van verblijfsdocumenten voornamelijk af van het land van herkomst. Alle andere kandidaten uit de overige landen, zelfs met goede kwalificaties, maken geen kans.

Samenleving leefbaar houden

De stelling “alle mensen toelaten uit menslievendheid” is onbegrijpelijk. Het is eerder pervers om grote hoeveelheden mensen toe te laten via mensensmokkelaars langs levensgevaarlijke toegangswegen waarvan je, op voorhand weet, dat ze veelal niet over de mogelijkheden beschikken om hier een menswaardige toekomst uit te bouwen. En ja, help vluchtelingen en alle mensen die het slechter hebben als ons, absoluut. Maar hou alsjeblieft wel rekening met onze mogelijkheden. Geloven dat één continent alle oorlogsvluchtelingen, en bij uitbreiding de hele wereldbevolking die het slechter heeft dan de Europeanen, kan redden en/of opvangen, neigt dat niet naar hoogmoed?

Focussen op wat we wel kunnen doen of net niet moeten doen om conflicten te helpen oplossen, ligt wel binnen onze mogelijkheden. Bijvoorbeeld: geen wapens verkopen aan oorlogszuchtige regio’s en zo min mogelijk samenwerken met regimes, groeperingen, organisaties die de mensenrechten niet respecteren of er een eigen politieke agenda op nahouden die niet strookt met de onze.

Onze vrijheden in het Westen zijn niet zomaar ontstaan en zullen ook niet zomaar blijven bestaan. Als we onze samenleving leefbaar willen houden, moeten we actie ondernemen. Enkel rationele, goed doordachte acties en reacties kunnen onze huidige samenleving behouden.

Partner Content