Nahima Lanjri is parlementslid voor CD&V in de Kamer. Ze mengt zich graag in debatten over de vluchtelingencrisis en de integratie van nieuwkomers. Maar hoe is zij als mens? Om deze twintig vragen te beantwoorden, had Lanjri 14 minuten en 9 seconden nodig.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

Met de aanslagen in Brussel kwam het terrorisme wel heel dichtbij. Wat we nu niet moeten doen, is er een wij-zijverhaal van maken. We moeten net zorgen dat iedereen mee is.

Waarover zullen we ons over 50 jaar schamen?

Over het wegkijken wanneer vluchtelingen verdrinken in de zee. Er is nog altijd een gebrek aan Europese solidariteit. Over de deal met Turkije krijgen de critici gelijk: de mensenrechten worden niet gerespecteerd.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Solidariteit is de kern van alles. Politici moeten daarom de sociale zekerheid beschermen. Maar ook spontane solidariteit hoort daarbij: help je bejaarde buurvrouw met haar boodschappen.

Bidt u weleens? Tot wie?

Ik bid niet in de klassieke zin. Ik geloof vooral in het goede en de kracht van mensen.

Wat is uw grootste prestatie?

Mijn dochter.

Wat is uw grootste mislukking?

Mijn job als parlementslid gaat helaas ten koste van mijn gezin.

Hebt u al eens overwogen te emigreren? Wanneer? Waarnaartoe?

Ik woon heel graag in Antwerpen en heb nog nooit de behoefte gevoeld om te verhuizen.

Waaraan bent u het meest gehecht?

Mijn familie en vrienden kan ik niet missen. Het graf van mijn moeder ligt in Marokko, en ik ga daar nog af en toe naartoe om haar te bezoeken.

Hebt u ooit geldproblemen gehad?

Als kind was ik arm, maar dat voelde zo niet aan omdat niemand het over armoede had. We hebben nooit honger gehad. Maar als we op ballet wilden, was dat enkel voor de proeflessen.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Dat ik terug naar mijn eigen land moet. Ik ben hier geboren.

Praat u weleens tegen uw huisdier?

Vroeger hadden we een kat. Ik vloekte daar soms op, of sprak er lieve woordjes tegen als ze op mijn schoot zat.

Wat zou u absoluut niet willen dat uw kinderen doen?

Ik wil niet dat mijn dochter van dertien aan de drugs raakt of in de handen van een loverboy valt. Ik hou daar mijn hart voor vast.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij…- heeft u het meest geraakt of gevormd?

Ik lees graag boeken, zoals de romans van Griet Op de Beeck, maar Het rapport dat niemand las van Patrick Martens heeft mij het meest gevormd. Het is een samenvatting van alle waardevolle voorstellen over integratie die Paula D’Hondt deed in haar rapporten. Helaas kregen die toen veel te weinig aandacht.

Over welk onderwerp zou u graag meer willen weten?

Ik ben vertaler van opleiding en zou me graag meer bezighouden met de invloed van taal. Taal is niet neutraal. Zelfs de manier waarop je iets zegt, kan heel bepalend zijn.

Zou u ooit overwegen een vluchteling in huis te nemen? In welke omstandigheden?

Ik ben daar niet genoeg thuis voor, maar we hebben het er al wel over gehad om het voogdijschap van een minderjarige vluchteling op te nemen.

Wat vindt u het moeilijkst aan de liefde?

Mezelf kwetsbaar opstellen. Wij zagen elkaar thuis heel graag, maar er werd vroeger niet veel geknuffeld. Misschien heeft dat er iets mee te maken.

Wat is de schuld van de media?

Net als politici laten de media zich te vaak leiden door de waan van de dag. Plots duiken er zaken op die heel belangrijk lijken, maar al even snel verdwijnen ze weer.

Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

Mijn vader is 25 jaar geleden overleden, mijn moeder zes jaar geleden en van haar droom ik soms nog.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Ik heb een blessure waardoor ik niet meer mag joggen. Binnenkort ga ik wel weer met joga beginnen.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Als je ergens echt in gelooft en je wilt ervoor knokken, lukt het wel.

‘Taal is niet neutraal. De manier waarop je iets zegt, kan heel bepalend zijn.’