Chokri Ben Chikha: ‘Toen ik op Cuba aankwam, wilde ik de grond kussen’

© KARL
Peter Casteels

Chokri Ben Chikha is theatermaker en schrijver. In september verschijnt van hem Zoo humain. Maar hoe vierde hij vakantie? Om deze vijftien vragen te beantwoorden, had hij 30 minuten en 14 seconden nodig.

Hoeveel dagen vakantie neemt u?

Mijn werk voelt soms als vakantie en mijn vakantie als werk. Mijn vakanties zijn ook altijd verbonden aan mijn werk.

Wat zijn uw vakantieplannen dit jaar?

We zijn twee weken op huisruilvakantie naar Andalusië in Spanje geweest. Maar ook daar heb ik aan mijn boek gewerkt (lacht). Als student had ik het idee dat ik alleen buiten Europa op vakantie kon. Spanje was een cliché waar je alleen cliché ervaringen kon opdoen. Daar ben ik van afgestapt.

Volgt u het nieuws als u op vakantie bent?

Ik ben een beetje een nieuwsfreak, ja. Eén keer heb ik het nieuws niet gevolgd: toen ik tijdens de millenniumwisseling in Senegal zat. Als de voorspellingen over het einde van de wereld zouden uitkomen, hoefde ik het echt niet te weten.

Wat is uw mooiste vakantieherinnering?

Als twintiger ben ik als vrijwilliger naar Cuba gegaan. Toen ik daar aankwam, wilde ik de grond kussen. Ik voelde mij Cubaan en zij zagen mij ook als Cubaan. Kunstenaars genieten er ook veel meer aanzien dan hier. Ik heb wel een drie uur durende speech van Fidel Castro moeten aanhoren.

Wat is uw slechtste vakantieherinnering?

Het is niet plezierig als er spanningen met de kinderen zijn. Bijvoorbeeld als je tienerdochter eigenlijk niet mee wil.

In het buitenland doe ik veel vaker een siësta. Maar dat zou ik eigenlijk ook in België moeten doen

Wat is het beste boek dat u op vakantie las?

Deze vakantie heb ik Orakelnacht van Paul Auster gelezen. Heel knap gedaan. Ik wil me niet met hem vergelijken – ik ben maar een hobbyist als schrijver – maar het opzet van dat boek lijkt enigszins op het boek over superdiversiteit dat ik net af heb. De afschuwelijke gebeurtenissen in Spanje maken het ook pijnlijk actueel.

Welke boeken plant u dit jaar mee te nemen?

Ik ben elk jaar heel ambitieus. Zo nam ik dit jaar onder meer Sapiens van Yuval Noah Harari en Wil van Jeroen Olyslaegers mee.

Wat is het mooiste museum dat u tijdens de vakantie al bezocht?

Het Hector Pieterson Museum in Soweto heeft me diep geraakt. Pieterson was een tiener die in 1976 werd neergeschoten bij de scholierenopstanden tegen de apartheid. Tijdens het bezoek liepen de tranen van mijn wangen.

Hebt u ooit iets in het buitenland gedaan dat u nooit in België zou doen?

In het buitenland doe ik veel vaker een siësta. Maar dat zou ik eigenlijk ook in België moeten doen. Het maakt me veel helderder en ontspannen.

Denkt u soms nog terug aan een vakantielief?

In Cuba heb ik een vrouw leren kennen waar ik soms nog wel eens aan denk, ja. Het was een trotse, dappere moeder die tegen het dictatoriaal regime van Castro was zonder te dwepen met de Amerikanen.

Overweegt u in de zomer wel eens om uw leven helemaal om te gooien?

Vroeger heb ik mijn leven wel eens omgegooid, maar daar ben ik nu veel te gelukkig voor. Orakelnacht van Auster gaat over een personage dat helemaal opnieuw begint. Ik heb in Spanje hetzelfde aan mijn vrouw gesuggereerd. ‘Ik zou je vermoorden’, was haar antwoord. (lacht)

Bent u wel eens alleen op vakantie geweest?

Zeker. Van op een afstand kan je alles veel beter bekijken.

Denkt u veel aan uw werk tijdens uw vakantie?

Ja, dus. Mijn vrouw wijst me er wel op als ik overdrijf.

Bent u bij petanque een tireur of een pointeur?

Ik speel nooit petanque. Maar in de figuurlijke zin ben ik een pointeur: ik probeer mijn ballen liever ergens te krijgen dan dat ik die van anderen wegkaats.

Bent u gelukkiger tijdens de vakantie dan doorheen het jaar?

Veel mensen leven jammer genoeg van vakantie tot vakantie. Ik heb het geluk niet zo’n leven te hebben. Maar ik ben wel altijd blij met mijn siësta’s. (lacht)

Partner Content