De Heilige Chokri en de Heilige Hilde

Van het godenduo de Heilige Chokri en de Heilige Hilde met de Bril op het Hoofd, dat in de kwaliteitspers zo veel furore maakte na de jongste editie van Pukkelpop, schiet niet veel meer over.

Eerst donderde de Heilige Hilde met de Bril op het Hoofd van haar sokkel toen Phara de Aguirre een eerste keer Panorama presenteerde. En de voorbije weken kletste de Heilige Chokri op zijn beurt tegen de stenen.

Voor we daar dieper op ingaan, herhalen we dat onze website Knack.be een filmpje heeft getoond van de geïmproviseerde persconferentie die de Heilige Chokri en de Heilige Hilde hielden nadat de storm over hun festival was geraasd. In een hoek van het scherm was enkel de arm van een derde aanwezige te zien, tot de camera heel even uitzoomde en de bezitter van de arm vol in beeld verscheen: procureur Marc Rubens van Hasselt.

Er zijn net vijf doden gevallen bij een commercieel evenement, de kans dat de organisator of de burgemeester voor het gerecht zullen worden gedaagd is reëel, en dan staat uitgerekend de procureur aan de zijde van beide verdachten mee hun verdediging op te bouwen. En verklaarde, op eigen weerkundige houtje, dat hen niets te verwijten viel omdat het hier een natuurramp en dus overmacht betrof. Er zijn zeker landen waarin zo’n procureur wordt geschorst, maar gelukkig niet in België.

Na de HH is dus ook de HCh neergesabeld door kwaadwillige media. U weet dat de festivalgangers van Pukkelpop als tegenwaarde voor hun dure entreeticket geen noot muziek hebben horen blazen, tokkelen of slaan, afgezien van wat onheilspellend geroffel in de lucht. Bij gewone handelsovereenkomsten krijgt de klant dan zijn geld terug. U koopt bij Vanden Borre een koelkast maar ze wordt niet geleverd omdat hun magazijn is afgebrand? Dan krijgt u uw geld terug. Anders: Vanden Borre voor de rechter. Of erger: bij Peeters & Pichal.

Niet zo bij Pukkelpop. Daar krijgen de mensen hun geld niet terug. ‘Anders kan het festival niet blijven bestaan’, jammerde de organisator. Men kan niet anders dan daar begrip voor opbrengen. Niettemin stelde hij vorige maand een mooi en gul gebaar: in ruil voor hun ticket konden de bedrogen klanten via het internet een paar eet- of drankbonnetjes bestellen, een ideetje dat hier indertijd nog door de Duitsers is ingevoerd. De gelukkigen kunnen die bonnen dan gebruiken tijdens de volgende Pukkelpop, op voorwaarde uiteraard dat ze ook daarvoor eerst een duur entreeticket kopen.

Bravo, er moesten meer van dergelijke sociaalvoelende en niet op winst beluste handelaars zijn. Het kan haast niet anders of deze briljante communicatiestrategie was van de hand van Noël Slangen. Als de communicatie succesvol verloopt, zoals bij het BAM-project in Antwerpen, is zijn Groep C nooit ver uit de buurt.

Weer niet goed natuurlijk. De kankeraars van Het Laatste Nieuws, motor van de volksverzuring, beweerden dat Chokri op dat internetformulier de tickethouders onder morele druk zette om hun voedselbonnen niet op te eisen. Ze moesten vier keer klikken om hun aanvraag te valideren, en bij elke klik werd hen er uitgebreid op gewezen dat ze door hun inhaligheid het voortbestaan van het festival in gevaar brachten.

Het Belang van Limburg ging nog verder. Je zou zeggen: die lopen aan het handje van Steve Stevaert, maar in het milieu van de Limburgse socialisten zijn zware afrekeningen aan de gang. De gewezen gouverneur, die verdacht plots zijn ambt opzegde, is nu zelfs aangeklaagd voor chantage en doodsbedreiging. Meer bepaald door de vrouw die hij zelf van chantage had beticht, nadat hij haar wel eerst tienduizend euro had betaald.

Hier dienen wij een zijstapje te maken. Steve Stevaert doet precies hetzelfde als Dominique Strauss-Kahn. Hij laat zich door escortemeisjes verwennen omdat het thuisfront kennelijk niet meer voldoet, gaat zich blijkens het filmpje dat ervan gemaakt is te buiten aan zeker op de redactie van een familieblad als Knack ongekende perversiteiten, koopt met veel geld het stilzwijgen af van zijn slachtoffer, en komt dan klagen dat deze arme vrouw een hoer is die hem kapot wil en enkel op geld belust is. Ze zou met andere woorden zo lid van de SP.A kunnen worden. Maar dat wekt in onze goeddenkende pers klaarblijkelijk minder verontwaardiging dan het identieke gedrag van Strauss-Kahn.

Het Belang lichtte eind oktober, ongetwijfeld met slechte bedoelingen, een verbijsterend tipje op van de dikke sluier die gedrapeerd ligt over de financiële constructies rond Pukkelpop. Dat wordt officieel georganiseerd door The Factory vzw. De afkorting vzw staat voor ‘Vereniging zonder winstoogmerk’, al dient dat in deze context met een snuifje sarcasme te worden begrepen.

De voorzitter van The Factory vzw is volgens de oprichtingsakte Breugelmans Patrick, bestuurders zijn Sluyter Christiane, Peremans Marie-Martine, en Mahassine Chokri. Deze laatste twee zijn, het leven kan toch mooi zijn als er een streepje muziek bij te pas komt, met elkaar getrouwd. In het wit, zeldzaam in socialistische kringen.

Op de balansdatum van 31 december 2010 blijkt The Factory een eigen vermogen te hebben van 3.882.753 euro, en op de bankrekening staat 3.699.012 euro. Voor een vzw is dat niet niks, dat neigt al een weinig naar een vmw.

De vzw heeft natuurlijk ook rekeningen te betalen. Weliswaar niet aan de bedrogen klanten, maar bijvoorbeeld wel aan Que pasa bvba en aan Play more music bvba. Bekijken we nu deze beide vennootschappen.

Bij Que pasa bvba zijn de twee vennoten Peremans Marie-Martine en Mahassine Chokri. De vennootschap bezit een gebouw met een resterende boekwaarde van 885.063 EUR, op de bankrekening staat 1.146.389 euro en het eigen vermogen bedraagt 1.197.184 euro. Tussendoor heeft ze vorig boekjaar aan de twee aandeelhouders, het echtpaar Mahassine-Peeters dus, een dividend uitgekeerd van 882.353 euro.

Op een dividend wordt roerende voorheffing betaald, voor kleine bvba’s is dat vaak 15% in plaats van de 25% die u en ik bij onze steeds schaarsere beleggingen kwijt zijn. De meeste socialistische leiders verkiezen op deze wijze bij te dragen tot het welzijn van de gemeenschap, ook van de minder bedeelden daarin, liever dan dat te doen via de inkomstenbelasting die u en ik afdragen.

Bij Play more music bvba zijn de vennoten Sluyter Yvette en Sluyter Christiane, dat is die gezette met haar dik zwart haar die de financiën van Pukkelpop beheert. Vroeger was ook Breugelmans Patrick minderheidsaandeelhouder, maar die heeft, vermoedelijk na onenigheid met in volgorde Sluyter Christiane en Sluyter Yvette, zijn eigen bvba Patrick Productions opgericht.

Op de balansrekening van Play more music bvba zien we geldbeleggingen met een boekwaarde van 578.913 euro, op de bankrekening staat 835.787 euro, het eigen vermogen bedraagt 893.402 euro. Tussendoor heeft ook deze vennootschap vorig jaar haar aandeelhouders, Yvette en Christiane, op een dividend getrakteerd, meer bepaald een van 300.000 euro. Ook daarop is spontaan de roerende voorheffing betaald.

Dat stond dus allemaal open en bloot in Het Belang. Toen de krant Mahassine Chokri om toelichting vroeg, luidde het: ‘Daar hebt gij geen zaken mee, dat is privé.’ Een terecht antwoord. Nu we een idee hebben van het financiële kader, spreekt het toch vanzelf dat de festivalgangers hun entreetickets niet gaan verhalen op deze arme drommel. Chokri heeft gelukkig nog zitting in het Vlaams Parlement, waar hij in een felle strijd gewikkeld is met zijn partijgenoot Simple d’Anvers voor de titel van ‘meest actief parlementslid’, of hij kwam niet rond. En hij mag blij zijn dat hij de wei waarop zijn festival plaatsvindt niet zelf heeft moeten betalen, dat heeft de stad gedaan.

Ook dit laatste is op malicieuze wijze uit de doeken gedaan door een slechtmenende redacteur, deze keer een van De Standaard. Die bracht aan het licht hoe de Heilige Hilde eerder dit jaar de optie op de Pukkelpopgrond voor 2,6 miljoen euro overkocht van de Groep Machiels, zakenvrienden van Steve Stevaert, en daarbovenop tegen alle gebruiken in een commissie van 80.000 euro uitkeerde aan een surrealistisch bedrijfje van een 81-jarige uit Berchem en een gewezen mosselverkoper uit Damme.

Toen De Standaard de Heilige Hilde vroeg of het wel koosjer was dat haar vader, de genaamde Willy Claes, adviseur was van diezelfde Groep Machiels die 2,6 miljoen euro cadeau kreeg voor een stuk moeras, antwoordde de HH: ‘Mijn vader adviseur bij de Groep Machiels? Dat wist ik niet.’

Slotvraag: zouden er in de wereld eigenlijk mensen zijn met nog minder fatsoen dan Vlaamse socialisten?

Koen Meulenaere