LEO MALET.

Dat de privé-detective Nestor Burma ruime bekendheid geniet als hoofdpersonage van een strip en een televisiereeks, mag niet beletten dat hij ook in zijn oorspronkelijke vorm best te pruimen valt: als romanheld, geboren onder de pen van de twee jaar geleden gestorven Franse schrijver Léo Malet. Met “Corrida op de Champs-Elysees” verschijnt het tweede Malet/Burma-boek in Nederlandse vertaling: film en misdaad rond de prestigieuze Champs-Elysees, hartje Parijs, beleefd onder de licht hautaine, maar niet van zelfspot gespeende blik van de dandyeske ik-verteller Burma (Signature/Manteau, 650 fr.).

JOOST ZWAGERMAN.

De inmiddels tot een populair schrijver uitgegroeide Joost Zwagerman publiceerde tien jaar geleden de dichtbundel “De ziekte van jij”. Het schrijverssucces zorgde inmiddels voor een herdruk van deze poëzie. Zwagerman schreef deze gedichten over glorie en miserie van de liefde gedreven maar toch in een beperkt register uit. De uiterst expliciet-sensuele omslagfoto geeft daar al een indicatie van (Arbeiderspers, 500 fr.).

RACISME.

De Marokkaans-Franse schrijver Tahar Ben Jelloun trachtte een bevattelijk antwoord te formuleren op een complexe vraag die zijn dochtertje hem geregeld stelde – een vraag die kennelijk door eigen ervaringen vaak in haar opkwam: “Papa, wat is racisme?” Het in dialoogvorm geschreven boekje is wel zeer erg bedoeld voor absolute beginnelingen in de goede manieren. Het bevat niets dan eendimensionale didactiek over het hoe en waarom van de kwaal die racisme heet, en wat daartegen te doen valt (Aristos/Van Halewyck, 298 fr.).

MANDELA.

Wat ook de kwaliteiten van de Zuid-Afrikaanse president Nelson Mandela als politicus zijn, zijn historische rol is onbetwist. In “Laat vrijheid regeren” verzamelde Jennifer Crwys-Williams een verzameling “inspirerende uitspraken” van Mandela, vooral geplukt uit interviews en toespraken. Of het allemaal van groot belang is, mag worden betwijfeld. Zoals ze hier uit hun context geïsoleerd staan, ontbreekt het niet aan banaliteiten (Bruna, 395 fr.).

JAARBOEK.

Zopas verscheen het “Spectrum Jaarboek 1998”, dat een systematische synthese wil bieden van wat er in 1997 is gebeurd. Het bevat enkele essays, een thematisch overzicht, terwijl ook elk land apart aandacht krijgt. De bijdragen zijn doorgaans goed onderbouwd, maar het stukje over bijvoorbeeld de Vlaamse literatuur is allerbelabberdst, door zijn onvolledigheid, inconsequentie en nietszeggendheid (Het Spectrum, 2295 fr.).

M.R.