De eerste trainingsweek van Club Brugge was er een die in het teken stond van de jeugd. ‘Het is wachten op spelers’, aldus Juan Carlos Garrido. Ondertussen observeerde hij vooral de beloften.

Hier ligt dus de toekomst. Het is woensdagnamiddag en we volgen in Westkapelle, Knokke, de wegwijzers naar sportcomplex Molenhoek. Snel bereikbaar, vlakbij het punt waar de expresweg naar Brugge die naar Antwerpen kruist. In het centrum spotten we de resten van de in maart door een felle brand verwoeste dorpskerk. Aan de overkant van het sportcomplex staat een rusthuis. Landelijk Vlaanderen. Wel duur, te duur voor de jeugd in de buurt. De kust vergrijst.

Hier plant Club de bouw van een oefencentrum voor de bovenbouw, alles vanaf de U17. Afgerond zijn de besprekingen nog niet, maar, zegt technisch directeur Arnar Gretarsson, de plaats waar de vier velden komen, is al afgebakend. Tot het complex er is (zomer 2014?) neemt Club genoegen met de terreinen van de provincialer die in Westkapelle speelt. Uitstekende terreinen, die op vraag van Club geregeld worden besproeid, omdat de ondergrond een tikkeltje te hard is.

Opvallend: Bart Wilmssen, de coach van de beloften, filmt elke veldtraining. Niet alleen om zijn poulains, die officieel vanaf 1 juli beginnen te trainen (ook al in Westkapelle) te observeren en om later nog eens te bekijken hoe ze het deden in de duels met de A-kern, maar ook om de beelden te kunnen tonen aan alle jeugdtrainers. Club wil immers de manier van werken van Juan Carlos Garrido doortrekken tot bij de jeugd, legt Philippe Clement uit. Clement: “Door ze beelden van onze trainingen te laten zien, kunnen we uitleg geven bij de oefeningen en zeggen waarom we wat doen.”

Van de vedetten zijn er nog niet zoveel present. We spotten Víctor Vázquez, Jonathan Blondel, Jesper Jörgensen, Enoch Adu, de doelmannen VladanKujovic, SvenDhoest en de nieuwkomers MathewRyan en EltonMonteiro. Verder zeer veel eigen jeugd, van wie er een paar zijn doorgestroomd naar de A-kern of recent een profcontract tekenden. Zij kunnen zich tonen aan de trainer die werkt als vanouds, voortdurend vraagt naar “concentration“en ze alle hoeken van het veld laat zien. Garrido blijft een dynamische coach op dat vlak.

Nieuwkomers

’s Anderendaags is Mikkel Beck present op de ochtendtraining, spelersmakelaar van de in Russische belangstelling staande Maxime Lestienne. Hij houdt zich de hele training op naast Gretarsson, als altijd geregeld met de telefoon aan het oor. De IJslander verhuisde met de familie naar Brugge en observeert aandachtig alle trainingen. Zijn kantoor houdt hij langs het veld.

Beck polst na de training bij Mathew Ryan hoe het gaat. Ryan is zijn tweede speler bij Club. In afwachting van een nieuwe keeperstrainer wordt de jonge Australiër onder handen genomen door Willy Looze, keeperstrainer van de jeugd. Als Ryan tijdens een oefening afwerken op doel een bal laat ontglippen, krijgt hij van Garrido de wind van voor. “Mat, that ball is for you.” Niks ontsnapt aan het oog van de trainer.

Ryan, tot voor kort doelman bij de Central Coast Mariners uit Sidney, is een van de grote talenten uit het Australische voetbal, signaleert Mick Lynchdown under. Lynch schrijft voor de The Sydney Morning Herald. “Hij is niet de grootste, maar een goeie shot stopper, een sterke beer en iemand met zeer goeie reflexen. Tijdens de Grand Final, te vergelijken met jullie bekerfinale, was hij nog de man van de match. Was hij in Australië gebleven, dan had hij op 20 juli met de All Stars vriendschappelijk gespeeld tegen Manchester United, die hier op toer zijn. Het zijn de fans die die selectie mochten maken en hij was erbij.”

Ryan, die in Australië trainde onder Graham Arnold (ex-Club Luik) heeft wat nationale jeugdselecties en kreeg ook al eens een kans bij de A-ploeg, maar moet het daar nog steeds afleggen tegen Mark Schwarzer. De recordinternational van Australië is op dit moment op zoek naar een nieuwe club, nu zijn gewezen ploeg Fulham Maarten Stekelenburg aantrok. Lynch: “Schwarzer is in de A-ploeg de onbetwiste nummer één. Achter hem komt in principe Mitchell Langerak, nummer twee bij Borussia Dortmund. Het verschil met Ryan is dat hij veel groter is. Maar allebei speelden ze geregeld bij de Australische jeugd.”

Ryan, die volgens de Australiërs zijn club zo’n 125.000 euro opleverde én 20 procent op de doorverkoop, probeerde al een tijdje in Europa te raken. Hij testte bij Tottenham en West Brom en in januari was er even belangstelling van Hull City. Een test bij Glasgow Rangers ging niet door, vanwege een licht schouderletsel. Uiteindelijk vond hij in Brugge emplooi.

Arsenal

Ook onder nauwkeurige observatie woensdag en donderdag: Elton Monteiro, de boomlange aanwinst achterin. Hij is afkomstig uit Kaapverdië, beschikt over een Portugees paspoort, maar beschouwt zichzelf als een honderd procent Zwitser. Praten met de Belgische pers zit er nog niet in, dus zoeken we de verklaring maar op de website van Arsenal. “Ik ben Zwitser”, vertelde hij daar. “Er is niets dat me aantrekt bij Portugal, omdat ik geboren én opgegroeid ben in Sion.” Toch accepteerde Monteiro recent nog uitnodigingen van de Portugese bond om jeugdinterlands te spelen met Portugal.

Het was bij FC Sion dat Monteiro zijn eerste stappen zette en waar Arsenal hem in de zomer van 2010 weghaalde. De Gunners kijken wel vaker in Zwitserland, bij de jeugd spelen er ook nog Sead Hajrovic en Martin Angha en in de A-kern zaten Philippe Senderos en Johan Djourou. Daar tekende Monteiro in februari 2011, kort na zijn 17e verjaardag, zijn eerste profcontract. Hij schopte het tot aanvoerder bij de jeugd, haalde de reserven, trad ook aan in de Next Gen, maar verder raakte hij niet.

Op training oogt hij wat nonchalant, en de Engelsen maakten al eerder de vergelijking met Djourou: lang, Zwitsers en gevoelig voor foutjes. Niet zo communicatief ook, nogal bedeesd. Toen hij voor de reserven werd opgeroepen, ging zijn wedstrijd compleet de mist in. Arsenal verloor van Aston Villa met 10-1 en Monteiro was verantwoordelijk voor meerdere goals.

Monteiro, ofte de nieuwe RyanDonk, staat fysiek duidelijk nog niet zo ver. Toch zit er potentieel in de verdediger, die vorig seizoen bij Arsenal duidelijk stappen zette en door Arsène Wenger zelfs een keer voor de CL werd geselecteerd (voor het duel tegen Olympiacos). Voetbal zit bij de familie wel in de genen, zijn neefje is Gelson Fernandes (ex-Manchester City). Over zijn aarzelend debuut in Londen vertelde hij aan een verslaggever van het Zwitserse Le Nouvelliste twee jaar geleden, dat het te maken had met aanpassingsproblemen. Hij was zestien, kwam in een grote metropool terecht bij een gastfamilie en sprak de taal niet… “En dat nonchalante op training, dat is mijn natuur. Gelukkig ben ik in wedstrijden meer performant.”

Oefenmatch

Hiermee moeten de Clubwatchers het voorlopig stellen: groene blaadjes met toekomstpotentieel. Je verwacht het niet direct bij een kandidaat-kampioen, maar ook Club gaat de weg op van de testers, ondanks een uitgebreid scoutingnetwerk en een pak rapporten in de computer. Wat toch verwondert: hoe raakt iemand als Jernade Meade, een kleine linkspoot, aan een testsessie bij Club? Op training toont hij zich in pasvormen al niet de zuiverste en ook in het duel tegen Standaard Wetteren gaat hij af en toe in de fout. Het niveau van Club is voor de bij Arsenal doorgestuurde Meade duidelijk te hoog gegrepen.

Shangyuan Wang (een aanvallend ingestelde Chinees die zich in Wetteren overijverig toonde en daardoor snel de harten van de natgeregende fans veroverde), Valentinos Vlachos (een Griekse rechtsachter die offensief uit de voeten kan) en Meade: alsof blauw-zwart een gewone eersteklasser is geworden, waar spelers eerst worden gewogen in oefenmatchen voor ze een contract verdienen. Nu, zo raakte Oscar Duarte vorige winter ook aan zijn contract. Twee maanden later was hij al de sterkhouder van de defensie.

In de tribune in Wetteren: de van knieproblemen revaliderende Larsen, de zo goed als fitte Blondel die deze week voor het eerst sinds zijn knieoperatie mag meespelen, een recht uit de Cariben binnengevlogen en dus van de kou bibberende Duarte (liespijn) en Laurens De Bock. Veel conclusies wilde Gretarsson aan het eerste duel niet vastknopen. “Sommige spelers deden het degelijk, anderen wilden de boel forceren.”

DOOR PETER T’KINT – BEELDEN: IMAGEGLOBE

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content