De knol werd aan het eind van de 16de eeuw in Europa geïntroduceerd, en bleek zich perfect aan te passen aan het hier heersende klimaat.
Wij associëren de geschiedenis van de aardappel in Europa als bijna vanzelfsprekend met hongersnood in vooral Ierland, en met de daaropvolgende grootschalige migratie van mensen richting Amerika, richting de oorspronkelijke wortels van de aardappel dus.
Maar die catastrofe was vooral een gevolg van een te sterk leunen op de gemakkelijk te cultiveren knollen, wat fundamenteel misliep toen er aardappelziektes opdoken. Het is nooit verstandig alle eieren in één korf te leggen, zelfs vandaag niet.
Een recent rapport in de Quarterly Journal of Economics suggereert echter dat niet minder dan 20 tot 30 procent van de bevolkingsaangroei in Europa tussen 1700 en 1900 toe te schrijven is aan het succes van de aardappel als voedingsbron.
De knol werd aan het eind van de 16de eeuw in Europa geïntroduceerd, en bleek zich zo goed aan te passen aan het hier heersende klimaat dat de teelt ervan bijna onmiddellijk een groot succes was. De aardappeloogst was, ondanks de
enkele totale mislukkingen, voorspelbaarder dan die van graangewassen.
Dat succes bevorderde ook de migratie van mensen van het platteland naar de steden, waar ze steeds meer in fabrieken gingen werken en zo de economie stimuleerden. Daardoor kon ook de productiviteit van de landbouw steeds verhoogd worden. (DD)
