Prijs van de Vlaamse Provincies (4): Yves Petry over De Maagd Marino

Zes genomineerden dingen mee naar de vernieuwde Literatuurprijs 2011 van de Vlaamse provincies. Knack Boekenburen zet elke dag één van hen in de spotlights: vandaag Yves Petry voor Vlaams-Brabant.

Vanaf vrijdag 19 augustus kan iedereen op knack.be meestemmen voor de Publieksprijs Literatuurprijs Vlaamse provincies. Er zijn vijf boekenpakketten te winnen.

Het was een ontroerde Yves Petry die in mei van dit jaar de Libris-Literatuurprijs in ontvangst mocht nemen. Petry’s vijfde roman, ‘De Maagd Marino’, schoot de hoofdvogel af. Dongen ook mee naar de prijs: Arnon Grunberg, Adriaan Van Dis en Peter Buwalda.

Aangenaam gezelschap voor een schrijver die al lang aan de weg timmert. Als de jury die je de Libris- Literatuurprijs toekent, er in het juryrapport niet voor terugschrikt je werk te vergelijken met dat van Houellebecq en Céline, of dichter bij huis: W.F. Hermans, heb je duidelijk een gevoelige snaar geraakt.

“Als een jury zoiets over je werk zegt, bevind je je uiteraard in goed gezelschap,”zegt Petry. “Al heb ik met Houellebecq minder voeling; vaak blijft hij stilistisch wat onder de maat. Wat thematiek betreft zie ik wel verwantschap. Ach, ik weet wel dat je als Vlaams auteur geacht wordt om dan bescheiden die vergelijking weg te wuiven. Maar ik voel me er vooral door gevleid.”

Voor ‘De Maagd Marino’ baseerde Petry zich gedeeltelijk op waargebeurde feiten. In 2001 verdween de Duitser Bernd Jürgen Brandes. Hij werd ontmand, vermoord en gedeeltelijk opgegeten door Armin Meiwes, een zieke geest die via het internet slachtoffers ronselde . Toen Meiwes in december 2002 gearresteerd werd, zorgde de zaak van de kannibaal en zijn vrijwillige slachtoffer wereldwijd voor sensatie.

Het onderwerp heeft Petry een klein decennium op de huid gezeten. “Het verhaal haalde in België ook eventjes het nieuws. Maar wanneer je er tien jaar na de feiten opnieuw over begint, herinnert iedereen het zich wel. Het heeft duidelijk indruk gemaakt, toen.”

Niet dat Petry zich in de zaak is gaan vastbijten. “Het waargebeurde feit is een steun in de rug, maar ‘De Maagd Marino’ moest mijn eigen verhaal worden, geen reportageroman als ‘In Cold Blood’ van Truman Capote. Het is ook een kwestie van impact. Een nieuwsbericht heeft impact door de waarheidsclaim die het heeft. Literatuur werkt anders: als je wilt dat een dergelijk verhaal àànkomt bij de lezer, moet je andere middelen gaan gebruiken, details en karaktertrekken verzinnen om ervoor te zorgen dat de lezer zich voor de duur van de lezing kan inleven in het verhaal. Door louter bij de feiten te blijven, lukt dat niet.”

Daarom stokte een eerdere poging om het Duitse gruwelverhaal tot een roman te bewerken. “In de aanloop naar mijn roman ‘ De Achterblijver’ in 2006 wilde ik er al mee aan de slag. Maar ik merkte dat ik als mens en schrijver nog niet matuur genoeg was om die zaak met de nodige ernst aan te halen. De sensatie en pathetiek lagen steeds op de loer, maar ik wilde slashertoestanden vermijden.”

Gelukkig ontpopte Petry zich al eerder tot een opvallend stilist en trekt hij die lijn in ‘De Maagd Marino’ door. “In het stilistische aspect van het schrijven zit voor mij nu eenmaal het meeste plezier;” klinkt het. “Het componeren van de plot vergt meer werk.”

Michiel Leen

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content