Dat het gedaan moet zijn met die democratie! Die deugt nergens voor. Waar gaat het naartoe als nu ook al beslissingen worden genomen op basis van de mening van de meerderheid? Alsof ware macht niet meer uit de geldbeugel zou komen.

Voetbal is oorlog, en sinds vorige vrijdag ook in de bestuurskamer van de Belgische voetbalbond. De Profliga (de vereniging van profclubs) kende toen de twee bijkomende zitjes voor het uitvoerend comité van de voetbalbond toe. De stemming draaide uit op een clash tussen rijke en arme clubs – van die laatste soort hebben we er in België het meest. Manager Michel Verschueren van Anderlecht en directeur Antoine Vanhove van Club Brugge grepen naast het postje en vielen ook bijkans letterlijk van hun stoel. Een complot van de kleine clubs, dat was het.

Verschueren: ‘Altijd bereid om de kleine clubs te helpen. Maar dat de kleine clubs ons gaan commanderen, dat kan niet.’ Kleine clubs kennen voortaan de te volgen gedragscode. Ze dienen zich als schoothondjes te gedragen: in ruil voor een pootje krijgen ze wie weet wel een koekje. Heel lief en sportief was ook de sneer van Jos Vaessen, voorzitter van het rijke (hoewel?) Racing Genk in de richting van zijn collega Eddy Wauters van Antwerp. Wauters wordt algemeen beschouwd als de kwade genius achter de kartelvorming van de kleine broertjes. ‘Wauters’, aldus Vaesen, ‘zou beter zwijgen. Als je erin slaagt als voorzitter van een club in de grootste stad van Vlaanderen klein te blijven, moet je niet hoog van de toren blazen.’

Hadden Verschueren en Vanhove reden om zich verongelijkt te voelen? Eigenlijk niet. De 72-jarige Verschueren werd geweerd omdat hij de leeftijdgrens (70) had overschreden. Tja, de jaren tellen voor iedereen. Vanzelfsprekend vond hij zichzelf een uitzondering op het reglement waard. Dat de meeste leden van de vergadering die mening niet deelden, getuigde volgens hem van een grof gebrek aan respect. Vanhove kwam er niet in omdat – welja, omdat iemand anders meer stemmen behaalde (manager Herman Wijnants van Westerlo). Zo simpel en tegelijk zo wreed.

Groot in de nederlaag toonden de twee zich allerminst. Ze haalden meteen de botte bijl boven. Daar kwam de veelkoppige draak te voorschijn: de BeNe-Liga! Dat is een competitie met de G5, de verzameling van vijf Belgische topclubs (Anderlecht, Club Brugge, Standard, Racing Genk en Gent), en een aantal Nederlandse teams. De Grote Competitie van de Lage Landen, zeg maar.

Bij Vitesse Arnhem kunnen ze sinds vorig weekeinde hun pret alvast niet op. Zes jaar lang al – want zolang wordt al op de BeNe-Liga gebroed (let wel, bij de Europese voetbalbond UEFA moeten ze er nog het eerste woord van horen) – kwijlen bestuur, spelers en supporters van Vitesse bij het vooruitzicht op een wedstrijd tegen AA Gent. Een droom wordt eindelijk werkelijkheid. En de supporters van Standard zullen zich ongetwijfeld verkneukelen in de gedachte dat ze straks de richting van Arnhem mogen inslaan in plaats van, pakweg, Heusden-Zolder.

Zo gigantisch groot zijn en toch zo bescheiden blijven. Waarom zet de G5 zijn zinnen niet op een Europese competitie? Met de échte Europese topteams erin. Hoewel. Te vrezen valt dat daarin voor Anderlecht en Club Brugge, laat staan Standard, Gent en Genk, geen plaats is.

Ben Herremans

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content