Windmolens? Nee, bedankt. (Julien Borremans)

Minister Van den Bossche wil meer dan 300 windmolens in Vlaanderen bijbouwen.

Het huidige tempo ligt veel te laag en het project heeft duidelijk een duwtje in de rug nodig. 85% van de bevraagden staat achter het plaatsen van windmolens, maar dan niet in de achtertuin. Van den Bossche zoekt de open ruimte, havens en industriegebieden op. Wat met open ruimte wordt bedoeld, is niet echt duidelijk.

De investeringsmaatschappij Storm (samengesteld uit o.a. de Participatiemaatschappij Vlaanderen ) wil twee windmolens in Schendelbeke bouwen. De windmolens zijn 85 meter hoog, plus wieken van 50 meter, en kunnen zowat 4.000 gezinnen van stroom voorzien. Deze twee gevaarten worden tussen de industriezone Diebeke en de Dender ingepland.

Op het eerste gezicht lijkt dit een erg sympathiek en milieuvriendelijk initiatief, maar wie verder kijkt en denkt dan zijn neus lang is, komt tot een hele reeks bezwaren.

Op zowat 250 meter wonen mensen en even verderop is er een industriegebied waar Seminck Gas gevestigd is. De turbines liggen ingeperst tussen woongebeid en veiligheidsafstanden worden niet gerespecteerd. Regelmatig zijn er ongelukken met windmolens.

Door storm kunnen de wieken op hol slaan en afbreken. De stukken vliegen dan ook honderden meters in het rond. Ook kan de bliksem inslaan, waardoor en brand kan ontstaan. Met een gasfabriek in de buurt kan dat wel eens gevaarlijk zijn. In het buitenland houdt men daar rekening mee. In Nederland wordt als norm vier maal de masthoogte (minstens 400 meter) gehanteerd.

In België is er geen consensus, maar in Wallonië mag er in een cirkel van 350 meter geen gebouw staan. De technische handleiding van de constructeur houdt het zelf op 400 meter. In Vlaanderen wordt 250 meter als norm naar voor geschoven, wat eigenlijk veel te weinig is.

Een windmolen zorgt tevens voor heel wat overlast. Er is een permanente, pulserende geluidsoverlast die bij rustig weer tot 2 kilometer ver te horen is. Het is een brommend geluid dat mensen uit hun slaap kan houden. Ook zorgen de wieken voor een irritante slagschaduw en voor hinderlijke schittering.

Ook het milieu ondervindt schade. Het gebied, waar de windmolens komen, staat ingekleurd als waardevol agrarisch gebied, waar zeldzame vogels – zoals de buizerd – wonen. Het is geen geheim dat een flink deel van die vogels door de wieken worden gegrepen. Ook is er een ernstige verstoring van landschap- en stadsgezichten. Deze gevaarten zijn hoger dan de Oudenberg en domineren het landschap. De eigendommen in de buurt verliezen aan waarde. Zelfs de initiatiefnemers spreken over een verlies van de eigendomswaarde van 25 à 30%.

Ook de bouw van dergelijke turbines zorgt voor een flinke aantasting van het natuurgebied. Een windmolen vraagt immers een betonnen sokkel van 400 m² en voor de aanleg ervan zijn brede toegangswegen nodig, die er momenteel niet zijn.

Waar minister Van den Bossche al helemaal over zwijgt, is dat het rendement van de windmolens erg laag ligt, gemiddeld 23%. Onder windkracht 3 en boven windkracht 6 draaien ze niet. Bovendien is een opslag van de groene elektriciteit niet mogelijk en worden ze in het net opgenomen, waardoor elektriciteitscentrales minder hard moeten werken, maar des te harder wanneer de windmolens niet werken. In Denemarken – waar ongeveer 20% van de energie uit wind wordt gehaald – heeft dit niet geleid tot zelfs maar het sluiten van één traditionele centrale.

De bouw van windmolens is een erg dure investering en belasting voor het milieu. Minister Van den Bossche kan de subsidies beter besteden aan de productie van biobrandstof of aan warmtekrachtkoppeling met een rendement van maar liefst 90%.

Julien Borremans Inwoner van Schendelbeke en lid van het buurtcomité Windstil