De Belgian Tornados behaalden zondag op het WK indoor in het Servische Belgrado de gouden medaille in de finale van de 4×400 meter. Het is voor de Tornados, die aantraden met Julien Watrin, Alexander Doom, Jonathan Sacoor en Kevin Borlée, de eerste gouden indoorplak.
In 2010 in Doha liepen Cédric Van Branteghem, Kevin Borlée, Antoine Gillet en Jonathan Borlée naar zilver. In Birmingham in 2018 snelden Dylan Borlée, Jonathan Borlée, Jonathan Sacoor en Kevin Borlée naar brons. ‘We maken de verzameling compleet, we eindigden als derde, als tweede en nu als eerste”, merkte aanvoerder van de Tornados Kevin Borlée op. Hij weigerde de verschillende medailles in zijn carrière tegen elkaar af te wegen. “Elke medaille is een prestatie op zich.’
Zoals gewoonlijk was het Kevin Borlée, de enige van de drie aanwezige broers in de finale, die voor de beslissing zorgde in de laatste estafette. Hij startte in tweede positie, enkele meters achter de Spanjaard Erta, maar legde zijn twee ronden af in 46,06 seconden tegen 46,93 voor zijn tegenstander. ‘Ik weet dat hij een loper is die heel sterk finisht. Omdat ik niet vlak op hem zat, moest ik wachten om hem te passeren. Ik versnelde op het juiste moment en hij was verrast. Ik behield het voordeel en liep naar de zege.’
Na twee vierde plaatsen met de Tornados is dit de ‘jackpot’
‘We hadden ons niets beters kunnen wensen’, zei Julien Watrin, die als eerste liep. “Een WK-medaille was al geweldig, maar dan ook nog een gouden. We zijn allemaal erg gelukkig. We zullen het samen vieren. Het was echt een geweldige race met een vreugde-explosie aan het einde.”
Alexander Doom kon het niet geloven. Hij werd snel ingehaald, maar slaagde erin de Spanjaard Canal te volgen om Sacoor aan de leiding te brengen. ‘Zoals in de reeksen voelde ik dat ik er in de laatste bocht voorbij kon. Na twee vierde plaatsen met de Tornados (EK in Torun en Olympische Spelen in Tokio, red.) is dit de ‘jackpot’. Ik had een zeer korte voorbereiding en had bijna het indoorseizoen niet gedaan, maar nu ben ik wereldkampioen. Als iemand me dat twee maanden geleden had verteld, zou ik het niet geloofd hebben.’
Jonathan Sacoor liep niet in de reeksen en verving Dylan Borlée in de finale. Hij nam de derde beurt voor zijn rekening. ‘Ik had een pijnlijke hamstring en ik wist dat twee races op een dag te veel zou zijn geweest. Ik kreeg het stokje eerst, in een geweldige positie. Zoals Kevin me vertelde probeerde ik mijn ding te doen, kalm te blijven en proberen op kop te blijven. Ik voelde mijn hamstring weer in het laatste stuk. Ik kon nog niet helemaal voluit gaan, maar dat is van geen belang. Wij zijn wereldkampioenen. Het is onbeschrijfelijk.’
