AC Milan geanalyseerd: het begin van een nieuw tijdperk?

© GETTY

Elke dag neemt Sport/Voetbalmagazine een buitenlandse topclub onder de loep. We kijken even terug op het voorbije seizoen en blikken vooruit naar de uitdagingen in de toekomst. Vandaag: AC Milan.

Sterke en zwakke punten

Aan het begin van dit seizoen zagen niet al te veel mensen in AC Milan een van de favorieten voor de titel. Nochtans werden de Rossoneriin 2020/21 nog vicekampioen en werd voor de eerste keer in jaren de Champions League bereikt. ‘Echt vreemd dat niemand denkt dat we de titel kunnen pakken’, was ook coach Stefano Pioli verrast over het gebrek aan geloof in zijn team. Dé grote favoriet, mede door de terugkeer van Max Allegri, was Juventus. Maar kijk hoe dat is uitgedraaid…

Uiteindelijk eindigde AC Milan de competitie als kampioen en dat met 86 punten, het hoogste aantal dat de club ooit bereikte in de Serie A. In de 34 wedstrijden werd maar vier keer verloren en pakte het slechts 31 tegendoelpunten, waarmee het de beste verdediging van de competitie had. Take that, bookmakers!

Wat deze ploeg boven zichzelf deed uitstijgen, was de mentale sterkte binnen de spelersgroep. Verloor het de ene wedstrijd door een late tegentreffer, waardoor de concurrentie dichterbij kroop, dan zette het die scheve situatie in de volgende match gewoon eventjes recht met een sterke prestatie. Hier en daar werd wel eens een puntje verspeeld, maar AC Milan toonde zich aan het einde van de rit de meest regelmatige ploeg van Italië, niet eenvoudig in een competitie die bol stond van de onverwachte wendingen.

Al was het niet enkel de groepsgeest die het verschil maakte, ook enkele nieuwe en jonge vedetten waren dit jaar beslissend voor Milan. Denk daarbij aan Rafael Leao, die volledig ontbolsterde, Sandro Tonali, die na een slecht seizoen dé leider van het Milanese middenveld werd, of Theo Hernandez, de man die de aanval als linksachter orkestreerde. Om dan nog maar te zwijgen van het jonge duo Fikayo Tomori-Pierre Kalulu dat de ruggengraat van de beste verdediging van de Laars vormde en de afwezigheid van Simon Kjaer zonder problemen oploste.

Rafael Leão ontbond dit seizoen zijn duivels.
Rafael Leão ontbond dit seizoen zijn duivels.© GETTY

Je zou haast vergeten dat Zlatan Ibrahimovic vorig jaar nog dé man van de ploeg was, maar sinds de zomer sukkelde hij met de ene blessure na de andere en zo had hij haast geen fysieke invloed op het spel van Il Diavolo. Al kan je ook wel zeggen dat zijn afwezigheid ook een weerslag had op de prestaties van het team. Dit seizoen bleek het scoren bij Milan namelijk toch wat moeilijker. Met 69 gemaakte doelpunten staat het in dat klassement pas op een vierde plek en deed het maar net beter dan Hellas Verona en Sassuolo, die buiten de top zeven vielen in de Serie A. Topschutters waren Rafael Leão en Olivier Giroud, die zeker niet altijd mocht hopen op een basisplaats. De meeste wedstrijden werden dan ook met het kleinste verschil gewonnen, terwijl Inter, Napoli en Juventus vaak met meerdere doelpunten verschil wonnen. Als Milan volgend jaar zijn hegemonie wil verderzetten, zal het dus wat moeten veranderen op aanvallend vlak.

De coach: Stefano Pioli

Voordat hij in oktober 2019 in het rood-zwarte deel van Milan werd aangesteld als nieuwe T1, kon Stefano Pioli niet al te veel adelbrieven voorleggen. Hij had er net twee succesvolle jaren bij Fiorentina opzitten, maar die volgden na een erg korte en pijnlijke periode bij Inter, waar de #pioliout al populair was nog voor hij werd aangesteld. Bij Milan leek Pioli dan ook een volgende tevergeefse poging te doen om de glorie van weleer terug te brengen naar San Siro, zeker nadat in februari de komst van Ralf Rangnick zo goed als zeker leek.

Mede door een uitstekende transferperiode een maand eerder en de afwijzing van Rangnick bleef Pioli in het zadel en kreeg hij ook het krediet om zijn ploeg te bouwen. En kijk waar die beslissing Milan gebracht heeft. Het is in schril contrast met de korte periode van de Duitser als hoofd van Manchester United.

AC Milan geanalyseerd: het begin van een nieuw tijdperk?
© LaPresse/Sipa USA

Wie herinnert het zich überhaupt nog dat Pioli bijna zijn valiezen mocht nemen na slechts enkele maanden? Ondertussen is de T1 namelijk een held geworden voor de Milanese supporters. Hij is de man die de club terug naar de top bracht met eerste CL-deelname en nu ook de eerste titel in 11 jaar. Krediet heeft de man ineens in overvloed.

Wat Pioli een uitstekende coach maakt, is zijn peoplemanagement. Hij is als een vader voor zijn spelersgroep, die in de bus na de wedstrijd elke keer ‘Pioli on fire’ zingen. ‘Ik ben verliefd op deze groep’, bekende de Italiaanse coach een tijdje geleden. En die liefde lijkt dus duidelijk ook wederzijds te zijn.

Speler van het seizoen: Mike Maignan

Binnengehaald als kampioen van Lille, had Mike Maignan geen al te simpele opdracht. De Franse keeper moest het vertrek van nationale nummer 1 Gianluigi Donnarumma opvangen, die net had gekozen voor meer geld en een avontuur bij PSG. Al had Milan het in de contractverlengingen ook niet zo mooi gespeeld door Maignan al als vervanger binnen te halen nog voor het zeker was dat Donnarumma zou vertrekken.

Alleszins, Maignan verraste vriend en vijand door de overgang zo geruisloos mogelijk te laten verlopen. Wie van de Milanisti denkt momenteel nog aan Donnarumma, die in Parijs geen al te leuke periode achter de rug heeft? Met 17 clean sheets, slechts 21 tegengoals in 23 wedstrijden en acht gemaakte doelpunten (volgens de Expected Goals Against) die Maignan weerde, was hij misschien wel dé speler van het seizoen. Bovendien was Maignan ook een maandje out in oktober en november, wat zijn belang voor de ploeg meteen duidelijk maakte. Zijn vervanger Ciprian Tatarusanu pakte namelijk 10 tegendoelpunten in de 6 wedstrijden waarin de 26-jarige Fransman ontbrak.

Maar niet enkel tussen de palen, ook met de voeten had Maignan een grote impact op Milan. Zo gaf hij nog een assist aan Rafael Leão tegen Sampdoria. Met andere woorden, Milan kon zich geen betere vervanger inbeelden voor zijn eigen jeugdproduct.

De toekomst

In januari werd er nauwelijks iets uitgegeven aan nieuwe namen. Enkel het jonge Servische talent Marko Lazetic (Rode Ster Belgrado) werd naar Milanello gehaald. Het zorgde voor wat onrust onder de fans, omdat de concurrenten wel stevig uithaalden op de transfermarkt, met Juventus op kop. Deze zomer lijkt het helemaal het tegenovergestelde te worden bij Milan. Nog voor de overname door het Amerikaans investeringsfonds RedBird werd er al stevig gespeculeerd over grote transfers. Haast iedere naam werd al genoemd bij Milan.

Wie zo goed als zeker naar de Italiaanse kampioen zal komen, is Divock Origi. Daarnaast worden ook voetballers als Noa Lang, Sebastien Haller en Renato Sanches al maanden gelinkt aan de club. En wat met Alexis Saelemaekers? De Rode Duivel kende geen al te best seizoen – zijn start was uitstekend maar na Nieuwjaar verdween hij uit de ploeg – en zou nu als pasmunt ingezet worden om een aantrekkelijkere speler naar San Siro te halen, genre Nicolò Zaniolo.

Al is er op dit moment nog niet veel duidelijk over de toekomst van de 19-voudige kampioen. Wat willen RedBird en grote man Gerry Cardinale precies aanvangen met de club en welk geld hebben ze voorhanden? Het zal allemaal duidelijk worden de komende maanden, al zal bij iedereen wel de vraag rijzen: is het nieuwe tijdperk van Milan nu echt ingezet of zakt het de komende maanden en jaren opnieuw in?

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content