‘Als het tempo hoog ligt, moet Club Brugge afhaken. Financieel, commercieel en sportief’

Net als vorig jaar in Salzburg en net als KRC Genk tegen diezelfde ploeg werd Club Brugge versmacht door het hoge tempo van de tegenstander. En door individuele fouten. De lessen van United.

Paulo Fonseca (AS Roma) was gisteren nog bezig aan zijn analyse na het (onverdiende) gelijkspel van AS Roma bij Gent toen we vanuit onze ooghoek de penaltyfout van Deli zagen. Hij werd er nadien voor verketterd, de Ivoriaan, allicht was het een instinctreactie uit overmacht. Gezien vanuit het standpunt van Daniel James leek de ingeving van Deli overigens de goeie. Het lichaam strekken naar de bal dan, niet de hands. Wij betwijfelen of Mignolet die bal nog had kunnen pakken. Maar het doet niet ter zake, Deli beging een blunder en de rest is geschiedenis.

Of de Ivoriaan, zo’n verdediger vol klasse die soms wel eens last heeft van nonchalance juist omdat hij technisch zo goed en fysiek zo sterk is, ooit nog graag naar Engeland zal reizen om er te voetballen, durven we te betwijfelen. Vorig jaar werkte hij met Sparta Praag tegen Chelsea nog een bal in eigen doel. Nu dit. Dan toch niet zo stressbestendig, of té goed willen doen?

Na Fonseca kwam Jess Thorup de uitschakeling van KAA Gent duiden. Met een half oog volgden we tussen de vertaling naar het Italiaans door de tien dolle minuten op Old Trafford. Thorup was geen drie vragen ver, of er lagen er nog twee in het mandje. Opnieuw twee keer ingeleid door een Brugse fout. Slecht inspelen van Kossounou richting Tau leidde de 2-0 in, balverlies van Kossounou in de opbouw lag aan de basis van doelpunt nummer drie.

Uitgerekend op dat moment kreeg Thorup deze vraag: hoe hij kon verklaren dat AS Roma, de mindere ploeg in de twee duels tegen AA Gent, toch doorging? ‘Omdat ze op dit niveau de fouten die wij maakten, afstraften. En dan heb je het allicht over individuele kwaliteit.’

Dat gold niet alleen voor AA Gent. De Deen gaf zonder het te weten ook een verklaring voor wat Club op dat moment live overkwam. Dat het verschil minder uitgesproken was lag ook aan een tegenstander (Roma) die een andere stijl van voetballen hanteert en nooit eenzelfde ritme als United kon ontwikkelen, maar wel één verdedigend foutje van de Buffalo’s efficiënt afstraften.

Twee uur later, in alle rust, bekeken we de match van Club opnieuw. Daarbij deze vaststelling: vier van de vijf goals – Diatta leed balverlies bij de vierde treffer – van United werden geschonken door Club. Te weinig kwaliteit aan de bal was een groot probleem. Diatta en Kossounou (ook in de heenwedstrijd al zeer onwennig in die positie) toonden op dit niveau niet voldoende balvastheid om een storm te overleven, maar dat geldt eigenlijk voor de hele ploeg, op de doelman na. Het siert Club dat het bleef proberen om van achteruit uit te voetballen, zo leer je bij. We trust the process, maar het wordt nog een werk van lange adem. Club en Anderlecht zijn nog lang geen Ajax, City of Barcelona.

Deze nederlaag, met jonge jongens, is de tweede zware uit de campagne. Na de 0-5 tegen PSG nu weer 5-0. Koppel daar nog drie goals aan tegen Real Madrid op eigen Jan Breydel, en je krijgt wat Club al lang weet: als niet iedereen top is en mekaar versterkt, is het verschil groot. Zelfs voor een ploeg die van een solide defensie in de eigen competitie haar sterke punt maakte. Juist daarom zet Club alles op de eigen competitie, om straks weer in die Champions League mee te draaien en weer meer (individuele) ervaring op te doen. Waar spelers zichzelf kunnen meten met de top en vergelijken. En misschien ook de lof moeten relativeren. Zij die denken dat ze er al klaar voor zijn.

Voor KRC Genk was Salzburg uit een harde les, voor Club, dat uit al sterk presteerde – gelijk in Madrid, gelijk in Istanboel, bijna gelijk in Parijs na een goeie prestatie – kwam die les er vorig jaar al in Salzburg en nu op Old Trafford in krek dezelfde fase van het Europese voetbal. Een relatief goeie campagne in de Champions League werd gevolgd door de neus op de feiten. Als het tempo hoog ligt, moet Club afhaken. Niet alleen financieel of commercieel, ook sportief.

Het is wat het is. Of zoals Milan Kundera het al filosofisch schreef: niks lijkt zo voor de hand liggend, zo tastbaar en concreet als het moment waarin we leven. En toch ontglipt het ons volkomen. Alle treurigheid van het bestaan ligt in dit gegeven besloten.

Na de winterblues, de Old Trafford Blues.

Gelukkig is er in de sport snel weer een nieuwe dag. Zondag al, waar Club en Genk tegen mekaar staan. En het tempo allicht veel lager zal liggen.