Arsenal: van kwaad naar erger

© BELGAIMAGE

Arsenal, een monument in het Engelse voetbal, glijdt steeds verder af in een diepe crisis. Hoe is het toch zover kunnen komen bij een traditieclub als The Gunners? Een terugblik.

28 augustus, 15.20 uur. In een vol Etihad Stadium staart Mikel Arteta verbijsterd voor zich uit. Aangedaan door wat er net is gebeurd. Voor een derde keer op een rij slaagde zijn team er niet in om te winnen. Maar deze nederlaag smaakt extra zuur: 5-0 tegen zijn ex-club Manchester City. De sfeer in het vak van de uitsupporters is gelaten. Alsof het hen allemaal niet meer uitmaakt. De Londense club, lang een van de beste van Engeland, boezemt de laatste jaren geen angst meer in. Na het tijdperk van Arsène Wenger lijkt niks nog te lukken: slechte resultaten, een trainer die moet vrezen voor zijn job en een directie die volledig de weg kwijt is. Om te begrijpen hoe het zover is kunnen komen, moeten we enkele jaren terug in de tijd…

Het vertrek van Wenger heeft diepe wonden geslagen. Na 22 jaar verliet de Fransman de club in 2018. Ook toen ging het al minder goed, maar niet zo extreem als nu. Na Wenger kwam Unai Emery, maar hij slaagde er niet in om Arsenal terug op de rails te krijgen. Nochtans werd hij goed onthaald door de pers en de fans, maar iedereen weet ook wat er daarna gebeurde: na anderhalf jaar werd hij, na een nederlaag tegen Eintracht Frankfurt in de Europa League, de laan uitgestuurd. Zijn verwezenlijkingen? Een vijfde plaats in het klassement (en dus geen Champions League) en een verloren Europa Leaguefinale tegen Chelsea.

Een goed plan, maar…

‘Emery was een symptoom, niet de ziekte.’ Met die zin omschreven de waarnemers van The Gunners het ontslag van de Spanjaard. Vandaag klinkt die nog vanzelfsprekender. Na het ontslag van Emery was het de beurt aan Arteta om het te proberen, de man die in 2018 nog het onderspit had moeten delven voor Emery. De ex-speler van Arsenal kreeg de moeilijke opdracht om de club uit het slop te trekken. Iets wat tot op de dag van vandaag verre van gelukt is. De tegenslagen stapelen zich op en de kritiek wordt steeds groter. Het begin van zijn bewind was nochtans veelbelovend. De voormalige assistent-coach van Manchester City leek de ideale mix tussen zijn twee voorgangers te zijn: minder elastisch dan Emery, maar ook minder bekrompen dan Wenger.

Tijdens zijn eerste weken waren er vlagen te zien van het voetbal waar Pep Guardiola voor staat. Tot vreugde van de supporters. Het was natuurlijk nog te vroeg, maar Arteta leek de juiste man op de juiste plaats. Anderhalf jaar later kunnen we alleen maar stellen dat de problemen nog steeds niet van de baan zijn en misschien nog erger zijn geworden. Vooral in de verdediging. Omdat die nogal wankel is, is Arteta van het principe dat de bal hoog op het veld onderschept moet worden. Om die manier van spelen te doen slagen, moet je meer balbezit hebben dan de tegenstander. Tegen City hadden The Gunners 23 procent balbezit. Nog een pijnlijke statistiek uit die wedstrijd: nul schoten op doel.

Arteta op de wip

De nederlaag in Manchester was de derde op een rij voor de Noord-Londenaren. Een verliespartij die de toekomst van Arteta wel eens zou kunnen bedreigen. In de aanloop naar de wedstrijd tegen City had hij al een onderhoud gehad met het bestuur dat hem oplegde om in de komende weken een bepaald aantal punten te pakken. Zo niet, dan zou een ontslag onvermijdbaar zijn. In dat geval zou Antonio Conte de opvolger worden. De Italiaan won vorig seizoen de scudetto met Inter.

Maar Arteta is niet de enige schuldige in deze catastrofe. Edu, technisch directeur sinds 2019, staat garant voor slechte keuzes. Op vlak van transfers heeft de voormalig Braziliaanse middenvelder zich niet kunnen onderscheiden, maar ook op bestuursniveau loopt het fout. Bovendien kan hij ook niet op de steun van de fans rekenen.

Ook Stan Kroenke, de Amerikaanse eigenaar, ligt onder vuur. Zijn laatste wapenfeit tot nu toe? Zijn aandeel in het willen oprichten van een Super League. ‘Arsenal behoort toe aan de fans. Ik hou van de club en zal ze steunen tot ik sterf’, zei Thierry Henry hierover in april in een interview met The Telegraph. ‘Maar ik herken hen niet in het idee om deel te willen zijn van een gesloten competitie. We moeten onze identiteit terugvinden’, gaat hij verder. Harde woorden die de crisis aantonen. De Fransman stond enkele maanden geleden aan de basis van het overnameproject door de baas van Spotify, de Zweed Daniel Ek. Ook ex-spelers Patrick Vieira en Dennis Bergkamp steunden dit project. Iets wat er uiteindelijk niet van is gekomen.

Een half miljard op vier seizoenen

Eén ding is zeker: jaar na jaar lijkt Arsenal, dat momenteel helemaal laatste staat in de Premier League, erop achteruit te gaan. In een poging om zich te redden heeft het al heel veel geld uitgegeven voor… heel weinig. In vier seizoenen hebben The Gunners bijna een half miljard (492,12 miljoen euro) uitgegeven.

Seizoen 2018/19

The Gunners probeerden vooral de verdediging te versterken. Lucas Torreira maakte de overstap van Sampdoria voor 29 miljoen euro. Het kostte Unai Emery maanden om de juiste positie te vinden voor de Uruguayaan terwijl Mikel Arteta meteen wist waar hij het best tot zijn recht kwam. Doelman Bernd Leno was nog een aankoop van die mercato, met een prijskaartje van 25 miljoen euro. Veel geld voor een doelman die zeker niet tot de beste ter wereld behoort.

Seizoen 2019/20

Het seizoen van de komst van Arteta. Emery haalde tijdens de mercato nog een speler voor 80 miljoen euro: Nicolas Pépé. Een overdreven bedrag volgens sommigen, maar de speler beschikt wel degelijk over kwaliteiten. Helaas slaagde hij er sindsdien niet in om zijn stempel te drukken. Wiliam Saliba, Kieran Tierney en David Luiz kwamen de verdediging versterken. Alles bij elkaar moesten The Gunners ongeveer 160 miljoen euro ophoesten. Aan de kant van de vertrekkers bracht enkel Alex Iwobi iets meer dan 50 miljoen euro op.

Seizoen 2020/21

Het eerste seizoen waarin technisch directeur Edu en Arteta het volledige zeggenschap hadden over de transfers. Het merendeel van het budget – zo’n 76 miljoen euro – werd gespendeerd aan Thomas Partey en Gabriel. Martin Ødegaard maakte op huurbasis de overstap van Real Madrid. De club uit Londen verkocht wel doelman Emiliano Martínez voor bijna 18 miljoen euro aan Aston Villa.

Seizoen 2021/22

Ook deze zomer gaf de Noord-Londense club veel geld uit. Ongeveer 165 miljoen ging van de rekening om Martin Odegaard, Ben White, Aaron Ramsdale, Albert Sambi Lokonga en Nuno Tavares binnen te halen. Pijnlijk als je dan zo een catastrofale start kent. Enkel Joe Willock bracht wat geld in het laatje. Hij verkaste voor 29 miljoen euro naar Newcastle. Willian mocht gratis vertrekken.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content