Bezegelen de Rode Duivels het lot van de Russische bondscoach?

Op de olympische site van Sochi ontmoeten de Rode Duivels vanavond WK-organisator Rusland. Voor België een doorsnee oefeninterland, voor Rusland een duel met behoorlijk wat druk op de ketel. De positie van bondscoach Stanislav Cherchesov wankelt al na zeven maanden en het voetbalgekke Rusland vreest na heel wat magere jaren een fiasco op de eigen Wereldbeker in 2018.

De Russische natie en Sbornaya (wat zoveel betekent als nationale ploeg), het is al lange tijd geen geslaagd huwelijk meer. Bijna één miljoen Russen ondertekenden in juli 2016 nog een online petitie om de nationale ploeg en alles erom heen van nul te laten herbeginnen. Jaren van ondermaats voetbal en dito resultaten hebben het vertrouwen in het team zwaar beschadigd. Sinds de val van de Sovjet-Unie nam Rusland zes keer deel aan een groot toernooi, maar slechts één keer wist het de groepsfase te overleven.

De schrik zit er dan ook goed in bij de Russen dat het land zijn eigen voetbalfeest volgend jaar al na drie wedstrijden moet verlaten – hetzelfde scenario dus zoals op EURO 2016. De Russen traden toen aan met de op één na oudste selectie. De gemiddelde leeftijd bedroeg 29,8 jaar, danig opgetrokken door Sergei Ignashevich en de broers Berezutski die de achterhoede vormden bij CSKA Moskou maar in Frankrijk hopeloos door de mand vielen. Bovendien kwam Rusland ook op extrasportieve wijze negatief in het nieuws door het supportersgeweld.

In de wedstrijd tegen Engeland behaalden de Russen een bemoedigend punt maar tegen Slovakije en Wales ondergingen de elf van toenmalig bondscoach Slutsky simpelweg de wet van de sterkte. Op de koop toe werden Pavel Mamaev en Aleksandr Kokorin na de uitschakeling in feestmodus gespot in Monaco, een weinig gesmaakte actie op het thuisfront.

Na het debacle trokken Slutsky en zijn 35-jarige kapitein Roman Shirokov hun conclusies en zegden ze de nationale ploeg vaarwel. Minister van Sport Vitaly Mutko koos verrassend voor Stanislav Cherchesov als nieuwe sterke man. Een onbegrijpelijke keuze voor velen gezien zijn weinig bewonderenswaardige passages bij topclubs zoals Spartak Moskou.

De besnorde trainer wordt vooral geroemd als people’s manager die minder getalenteerde spelers boven zichzelf kan doen uitstijgen. Of Chercheshov wel de geschikte persoon is om de ongemotiveerde vedetten op één lijn te krijgen, luidde de kritiek van meet af aan.

Mutko schotelde Cherchesov bovendien de moeilijke taak voor om enerzijds een serieuze verjonging in het team door te voeren en anderzijds resultaten te boeken tijdens de lange reeks van vriendschappelijke wedstrijden voor het WK. Een moeilijke combinatie, zo blijkt tijdens elke interland van Sbornaya sinds het EK.

Cherchesov hield niettemin grote kuis bij zijn eerste selectie in augustus vorig jaar: amper acht van de EK-spelers en vier debutanten kregen een oproepingsbrief. Verbetering was echter niet zichtbaar en na een nieuwe verliespartij tegen die andere WK-organisator Qatar in november mengde ook president Vladimir Poetin zich in het debat. Hij vergeleek de Russische voetballers met het veel succesvollere ijshockeyteam dat wel hoge ogen gooit op wereldniveau.

Vier dagen later won Rusland prompt tegen Roemenië waardoor het een negatieve reeks van één zege op tien wedstrijden kon afsluiten. Vorige week donderdag volgde echter de ontnuchtering met een kansloze 0-2 nederlaag tegen Ivoorkust. In het middelpunt van de storm stond opnieuw bondscoach Cherchesov, bekritiseerd voor zijn constante positiewissels en het slaapverwekkende spel.

Toch gaan er ook stemmen op dat de nieuwe lichting simpelweg te zwak is, een gevolg van de limiet op het aantal buitenlanders in de competitie volgens columnist Igor Rabiner. ‘Russische spelers moeten niet vechten voor een plaatsje bij hun club, ze weten niet meer wat interne concurrentie is’, verduidelijkte hij aan nieuwsagentschap AFP.

Anderen noemen het huidige team dan weer een kind van de donkere jaren ’90, een periode waarin economische chaos regeerde en waarin de stabiele structuren van overheidsgestuurde clubs, zoals de jeugdopleiding, volledig afbrokkelden.

Vooral op verdedigend vlak staat er niemand klaar om de scepter over te nemen. Uit armoede rekent Cherchesov achteraan op twee ‘nieuwe Russen’ waaronder de geboren Braziliaan Mario Fernandes. De speler van CSKA Moskou speelde ooit één vriendschappelijk duel voor zijn geboorteland maar kreeg een tweede nationaliteit op basis van zijn voetbalavontuur in Rusland.

Met het oog op de Confederations Cup in juni, een sportieve en organisatorische testcase voor het WK, is het ondertussen vijf voor twaalf. In een vrij gemakkelijke groep met Portugal, Nieuw-Zeeland en Mexico moet Rusland absoluut de halve finales bereiken, meteen ook de ambitieuze doelstelling voor 2018. Of Rusland die uitdagingen zal aangaan met Cherchesov aan het hoofd, kan wel eens afhankelijk zijn van de prestaties van onze Duivels.

Jeroen Dejonckere