Een sprookje, gelezen op een computerscherm. Dat is, kort samengevat, het verhaal van René Maric, nog maar 26 en al assistent-trainer van Red Bull Salzburg, straks Clubs Europese tegenstander.
Er was eens, in het kleine stadje Handenberg, waar Oostenrijk aan Duitsland plakt, een jongeman die gek was van voetbal. In dat dorp, niet zo ver van Salzburg, kan René zich niet helemaal uitleven op het veld, omdat een blessure aan de benen hem verhindert op noppen te lopen. Het coachen van de plaatselijke jeugd biedt hem enige troost, maar in het kleine plaatsje (dat geen 2000 inwoners telt) kan hij zijn vele ideeën over voetbal niet echt kwijt.
In vroegere tijden had dat een probleem kunnen zijn, maar tegenwoordig bestaat daar een oplossing voor. Dus gaat René als een kind van zijn tijd achter zijn laptop zitten en komt hij zo in contact met de buitenwereld. Op een dag zorgt dat voor vonken. Niet in een amoureuze context, maar een voetbal- coup de foudre. Met zijn vier nieuwe vrienden 2.0 richt hij de site Spielverlagerung op, een website die gedetailleerd voetbalwedstrijden analyseert en de bevindingen vertaalt in een nauwgezette uitleg van voetbaltermen als halfspace, deep-lying playmaker of gewoon zoneverdediging.
Het proefjaar van Maric en Rose wordt uiteindelijk een meesterwerk.
Op de bevindingen komt flink wat commentaar en de reacties leiden tot een debat. Daar houdt René Maric wel van, net wegens zijn Kroatische achternaam. ‘Kroaten stellen alles in vraag, soms op een erg agressieve manier. Je moet je voortdurend verantwoorden, mét goeie argumenten, wat je verplicht om verder na te denken dan de eerste voor de hand liggende verklaring. Als je dat niet doet, zal iemand je zeggen dat het gewoon bullshit is wat je vertelt’, legde hij vorig jaar uit aan een reporter van de Engelse krant The Guardian.
Uitgenodigd bij Tuchel
Nadat hij zijn voetbalkennis op punt heeft gesteld, door de voetbalmethodes van Johan Cruijff en Ernst Happel tot op het bot te ontleden, belanden de ideeën van Maric en zijn blog in de meest prestigieuze kleedkamers van het Duitstalige voetbal. Op een dag ontvangt het team van Spielverlagerung een mail, verstuurd door de toenmalige assistent-trainer van Mainz SV, ene Thomas Tuchel.
De huidige trainer van PSG is gefascineerd door de zin voor detail in het werk dat hij online ontdekt en nodigt de vijf bloggers persoonlijk uit om hun visie op voetbal beter te leren kennen, hen naar hun mening te vragen over wat zijn tegenstanders brengen, en over het voetbalspel in het algemeen. Twee uur na hun aankomst stappen ze de kantoren van de club aan de oever van de Rijn weer buiten met een scoutingopdracht en de gegevens van de tegenstanders van Mainz onder de arm, en een brede glimlach op het gezicht. Voortaan zouden ze tot hun verbazing betaald worden om te doen wat ze al die tijd gratis hadden gedaan uit pure passie.
Een gans seizoen verzorgen ze analyses voor Tuchel. Het jaar daarop contacteert Matthew Benham, eigenaar van het Engelse Brentford en het Deense Midtjylland hen, een man die veel aandacht heeft voor statistieken en innoverende voetbalideeën. Of ze ook voor hem willen werken? Allemaal erg interessant, maar nog niet genoeg om ervan te leven. Dat verandert wanneer René Maric Marco Rose ontmoet, op dat moment trainer van de U18 van Red Bull Salzburg.
Mozart
De plek waar ze afgesproken hebben, is de ideale startplaats voor een mooie voetbalidylle. In de geboortestad van Mozart is de lokale club op dat moment al in handen van de rijke en machtige Dietrich Mateschitz, oprichter van de energiedrank Red Bull. In 2012 vraagt de Oostenrijkse zakenman zijn medewerker Gérard Houllier om contact te nemen met Ralf Rangnick. Diens bijnaam in het Duitse voetbal is de professor, en hij is de architect van de miraculeuze opgang van Hoffenheim tot in de Bundesliga. De sleutels tot het sportief beleid van de twee Europese voetbalclubs die in handen zijn van Red Bull (Salzburg en Leizpig) worden hem toevertrouwd. Hij bouwt een indrukwekkend netwerk aan medewerkers uit, die zich allemaal nauwgezet moeten houden aan de regel van de drie principes: Kapital, Konzept, Kompetenz.
Gekoppeld aan het jonge imago dat het energiedrankbedrijf met een commerciële doelgroep tussen 16 en 25 jaar wil behouden, opent die slogan de deur voor nieuwe gezichten in de bestuurskamer van het topvoetbal. Het is tijd voor de zogenaamde ‘laptoptrainers’, een nieuwe generatie coaches die nooit buitenkomen zonder hun via internet verzameld werkmateriaal. Zij zijn welkom in het netwerk van Red Bull, tot grote spijt van de traditionalisten zoals Mehmet Scholl, die betreurt dat leerlingen de controle over het voetbal overnemen.
In Salzburg ontmoet René Maric Marco Rose. Ze praten lang en letten, gepassioneerd, niet op de tijd. Vandaag geeft René Maric aan dat hij wekelijks 80 tot 100 uur met voetbal bezig is, zonder ook maar één minuut te klagen dat die passie zoveel tijd opslorpt. Daarom heeft hij ook geen moment spijt gehad van de fameuze vraag die hij in dat gesprek aan Rose stelde: ‘Je hebt toevallig volgend seizoen geen hulptrainer nodig?’ Het antwoord bevalt hem wel: ‘Laten we het eens proberen.’
Mini-Europa
Een proefjaar wordt uiteindelijk een meesterwerk. In hun eerste jaar samen neemt het duo gezwind alle hordes in de UEFA Youth League, de jeugdversie van de Champions League. Manchester City gaat eruit na penalty’s, PSG wordt gewoon van het terrein geveegd (5-0). Vervolgens neemt Salzburg nog de scalp van Atlético en van Barcelona, waardoor het de finale haalt, waarin ook Benfica voor de bijl gaat. Een onverwacht succes, dat Marco Rose de sleutels oplevert van de kleedkamer van het fanionelftal van Red Bull Salzburg, dat in tegenstelling tot de jeugd een tegenvallende Europese campagne heeft afgewerkt. In zijn zog gaat René Maric mee.
De poules van de Champions League blijken net iets te hoog gegrepen. Rijeka verspert hen de weg, maar doorheen de Europa League razen ze op topsnelheid. Real Sociedad, Dortmund en Lazio zijn het slachtoffer, maar in de halve finales toont Marseille zich in de verlengingen net nog iets beter.
‘Wat ik wilde, was nadenken over voetbal, mijn gedachten op het internet zetten en zoeken naar gelijkgestemden voor een goeie discussie’, blikt René Maric terug op zijn debuut in het topvoetbal. Een aantal miljoen woorden en zo veel meer bytes later gaat de strijd om een Europese prijs onverminderd door. Dit keer leidt de weg in het sprookjesverhaal langs het Venetië van het Noorden.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
