De stunt van de Italiaanse voetbalzomer was de komst van toptrainer Carlo Ancelotti naar Napoli. Tot Juventus CR7 haalde en de hoofdrol in de zomersaga opeiste. Maar Ancelotti is hoe dan ook niet naar Napels gekomen om een bijrol te spelen.
Zo’n 4000 Napolifans zijn op zaterdagavond 28 juli opgedaagd voor het supportersfeest op de piazza van Dimaro, het dorpje in de Dolomieten waar het oefenkamp van SSC Napoli ’s anderdaags begint. Na de speeches op het podium mogen de spelers op de karaokemachine een liedje zingen. Geboren en getogen Napolitaan Lorenzo Insigne brengt, geflankeerd door Marek Hamsik en nieuwkomer Simone Verdi, een indrukwekkende versie van een liefdeslied in het Napolitaans, ‘ O surdato ‘nnamurato‘. Daarna breekt nog meer applaus los, wanneer het de beurt is aan de nieuwe trainer. Of Carlo Ancelotti (59) straks het gewenste sportieve resultaat haalt, staat nog niet vast, maar dat er in zijn gezelschap in Napels lekker zal gegeten worden, en dat hij graag en goed zingt, wel.
De belangrijkste speler van de afgelopen twee seizoenen, Dries Mertens, zal waarschijnlijk geen titularis zijn.
Zonder aarzelen heft hij een klassieker uit de jaren 90 aan, een meezinger van Renato Zero, ‘ I miglori anni della nostra vita’. Wanneer hij bij het refrein de microfoon naar het publiek richt, krijgen trainer en spelers die woorden vol liefde teruggeworpen. Meteen wordt duidelijk wat Ancelotti bij Napoli beoogt: iedereen een goed gevoel bezorgen, dat over zoveel jaar nog nazindert, wanneer eraan zal teruggedacht worden.
Francesco De Luca, dé Napolikenner van de plaatselijke krant Il Mattino, noemt de keuze van Ancelotti een moedige keuze die respect verdient. Het is de eerste keer sinds zijn beginjaren dat Carletto koos voor een club die niet behoort tot het kransje van de absolute topclubs in het Europese voetbal.
Toen eigenaar en voorzitter Aurelio De Laurentiis Ancelotti’s komst aankondigde, viel ieders mond open van verbazing. Een paar maanden eerder had Carlo, die na zijn ontslag bij Bayern in september een sabbatjaar nam, nog de aanbieding om de nationale ploeg te leiden afgewezen. Een echte stunt was de ingreep van De Laurentiis, op een moment waarop velen nog geloofden dat Maurizio Sarri toch nog een vierde jaar zou blijven. Een stunt waarmee Napoli de voorpagina’s van alle kranten en alle headlines haalde. Tot Juventus een maand later Cristiano Ronaldo kocht en Napoli opnieuw naar de vervolgpagina’s werd verwezen. Waarbij De Laurentiis bekend maakte dat hij in maart kort contact had gehad met Ronaldo’s makelaar Jorge Mendes die terloops informeerde of Napoli in zijn poulain geïnteresseerd was. Dat was de mediagenieke filmgigant heel zeker, maar de man die sinds de overname van Napoli als een van de weinige clubeigenaren in de Serie A bijna elk jaar uit de rode cijfers blijft, besefte algauw dat hij het financiële plaatje nooit rond zou krijgen. Niet dat Ancelotti nu zo’n goedkope trainer is. Met 5 miljoen per jaar (hij tekende voor drie seizoenen) is hij in de Serie A de op één na best betaalde. Alleen Juventus’ Massimiliano Allegri verdient met 7 miljoen nog meer.
Chiesa
Tijdens het trainingskamp in de Dolomieten slaat de euforische sfeer snel om in pessimisme. In een paar prestigieuze oefenduels ziet de nieuwe trainer zijn ploeg flinke klappen krijgen. De 5-0-dreun in de eerste topmatch tegen Champions Leaguefinalist Liverpool komt hard aan. In de eerste matchen blijkt de verdediging een zeef, terwijl het centrale duo Koulibaly-Albiol vorig jaar een haast onneembare vesting en een garantie voor zekerheid vormde. De ervaren Ancelotti reageert rustig: ‘Ons team heeft veel technische kwaliteiten, er zijn nog een paar tactische problemen op te lossen maar ik ben overtuigd dat ons dat lukt.’
Maar de aanhang mort. Met de komst van Ancelotti verwachtte men de komst van een aantal topspelers, maar De Laurentiis is dat niet van plan. Of beter gezegd: niet meer. Hij bood in juni wel nog 50 miljoen voor Fiorentinaspits Federico Chiesa, een van de opkomende talenten in het Italiaanse voetbal, maar Fiorentina wilde er niet eens over praten. Omdat doelman Pepe Reina eind contract was en naar AC Milan ging, heeft de eigenaar 60 miljoen veil voor de doelman van AS Roma, de Braziliaanse international Alisson. Maar AS Roma wil nog meer geld, en zal dat ook krijgen van Liverpool.
Over het gerucht dat PSG-aanvaller Edison Cavani zou terugkeren naar de club waar hij aan de top doorbrak, is De Laurentiis kort: ‘ Fake news! Hij verdient 10 miljoen per jaar.’
De kritiek van een deel van de aanhang deert de voorzitter niet: ‘Ze willen dat we miljarden uitgeven om topspelers te kopen, maar zelf zijn ze zo zuinig dat ze met vier in één draaimolentje springen om het stadion binnen te komen. Ze zijn vergeten waar we veertien jaar geleden begonnen zijn.’
Daarmee doelt de eigenaar op het feit dat hij in augustus 2004 het failliete Napoli overnam, dat toen niets meer had, zelfs geen trainingsballen. In extremis raakte de club toen ingeschreven in de Serie C. Van daaruit voerde De Laurentiis met een strikt financieel beleid de club terug naar de Italiaanse topklasse en zo de Champions League in. Vorige week raakte bekend dat hij een andere vergane grootheid overnam: Bari, ex-club van Jean-François Gillet, een jaar of acht geleden nog in eerste klasse en nu wachtend op een inschrijving in derde of vierde klasse. De Laurentiis, die zijn zoon Luigi aanstelde als voorzitter, is vast van plan Bari net als Napoli veertien jaar geleden terug te brengen naar de top van het Italiaanse voetbal.
Nieuwe keeper
Met Ancelotti spreekt De Laurentiis af dat de kern die vicekampioen werd met 91 punten en Italië verblijdde met mooi, aanvallend voetbal, behouden blijft. Ancelotti is het daarmee eens en vraagt dat de voorzitter het been stijf houdt wanneer er aangebeld wordt voor een van de topspelers. Zo is Dries Mertens gebleven, ondanks een opstapclausule van maar 28 miljoen euro. Peanuts in het hedendaagse topvoetbal. ‘Ik verkoop mijn beste spelers niet’, zegt De Laurentiis. ‘Voor Koulibaly kon ik 90 miljoen krijgen. Drie clubs wilden hem.’
De verdediging staat op punt, het middenveld ook, en in de spits is er volk te veel. Alleen een nieuwe keeper moet Napoli halen. Dat wordt de 21-jarige Alex Meret, die het doel verdedigt van de Italiaanse U21 en zich het laatste anderhalf seizoen in de kijker speelde bij promovendus SPAL Ferrera. Voor een jong toptalent als Meret betaalt De Laurentiis graag 25 miljoen euro. Maar al op de eerste dag van het trainingskamp breekt de jonge doelman zijn onderarm en moet de club op zoek naar een vervanger.
Vorige week rondde Napoli de komst van de Colombiaan David Ospina af, die vier jaar geleden na een geslaagd WK van Nice naar Arsenal trok, daar één seizoen uitstekend presteerde maar vervolgens in de schaduw geraakte van Petr Cech. Ospina wordt voor een jaar geleend, met optie tot aankoop. Net dezelfde formule die Napoli in gedachten had voor Standardkeeper Guillermo Ochoa tegen wiens vertrek Standard zich hevig verzette. Verkopen wilde men hem wel, maar daar had Napoli, dat alleen maar een derde keeper zocht die in de eerste weken met verve de geblesseerde Meret zou vervangen, dan weer geen zin in. Bovendien zou Ochoa een extra EU-speler zijn, wat Ospina na vier jaar Engeland niet meer is. Geen onbelangrijk detail in een competitie met een strenge beperking op het aantal niet-EU-voetballers.
Zelfde ploeg
Uiteindelijk doet Ancelotti wat hij bij zijn vorige clubs deed: met zacht leiderschap een goeie band smeden met zijn spelers en tactisch voortbouwen op wat hij aantrof. Geen revolutie, maar evolutie. Verzadigd is hij niet, beklemtoont hij op de vraag of altijd winnen niet tot een zekere verzadiging leidt. ‘Omdat winnen je helpt om nog meer te winnen.’
Het doel dit jaar is competitief zijn op drie fronten. ‘De grootste voldoening wordt het hoogste rendement halen uit deze spelerskern.’ Dat wil hij proberen met hetzelfde spelsysteem als dat van vorig seizoen, benadrukt hij. De 4-3-3 van Sarri dus, met lichte wijzigingen. De verdediging zakt iets dieper in, waardoor het middenveld meer fysiek moet acteren.
Uiteindelijk gaat Ancelotti aan de slag met een grotendeels ongewijzigde kern, al is de vaststelling dat Napoli amper investeerde tijdens de voorbije mercato relatief. Voor zijn aanwinsten betaalde het toch zo’n 81 miljoen euro.
Maar in het elftal dat aan de aftrap komt op de openingsspeeldag, de uitwedstrijd tegen het hoog aangeschreven Lazio, staat slechts één nieuwe speler, en wel omdat Napoli al zijn keepers van vorig jaar liet gaan. Het doel wordt verdedigd door de Griekse international Orestis Karnezis die in de oefenperiode een slechte beurt maakte toen hij vol aan de bak moest na het uitvallen van titularis Meret.
Op de bank zaten nieuwkomers Fabián Ruiz, voor 30 miljoen gehaald bij Real Betis, de Fransman Kévin Malcuit van Lille, goed voor 12 miljoen, en aanvaller Simone Verdi, die in januari nog een transfer naar Napoli weigerde maar na enkele matchen met de nationale ploeg toch bij Bologna losgepeuterd kon worden voor 25 miljoen.
Milik
Zo waren de tien veldspelers op de openingsspeeldag dus the usual suspects. Op één man na. Diep in de spits stond de Poolse international Arkadiusz Milik, en niet Dries Mertens. Napoli kocht Milik twee jaar geleden voor 35 miljoen als vervanger voor de toen aan Juventus verkochte Gonzalo Higuaín. Hij begon fenomenaal met zeven goals in negen wedstrijden maar was lange tijd uit met twee zware knieblessures, waardoor hij amper aan spelen toekwam. Het was door de blessure van de Pool dat Sarri noodgedwongen Mertens uitprobeerde als diepe spits en hem liet staan toen dat een succes bleek. Tot grote woede vanDe Laurentiis, die – toen Milik opnieuw fit was – een paar keer opmerkte dat het pure kapitaalsvernietiging was om een 21-jarige potentiële topper die 35 miljoen gekost had op de bank te zetten.
Maar nu is de Pool helemaal fit én in bloedvorm. Zijn doelpunt in de eerste competitiewedstrijd brengt zijn totaal voor Napoli op vijftien, in iets meer dan twee jaar. Afgemeten aan de totale speeltijd die hij op het veld kreeg (1505 speelminuten) is dat één goal om de 100 minuten.
Gevraagd naar het sterke punt van dit Napoli noemt Francesco De Luca van Il Mattino dan ook Milik: ‘Terwijl ook Verdi een goeie aankoop is, die je overal voorin kunt gebruiken, fysiek sterk ook. Dat zorgt voor de eigenaardige situatie dat de belangrijkste speler van de afgelopen twee seizoenen, Dries Mertens, waarschijnlijk geen titularis zal zijn. Als Milik zo sterk blijft, wetende dat Insigne een certitude blijft op links, zit er voor Dries op dit moment alleen een rol als invaller in.’ Tenzij Ancelotti opteert voor een 4-4-2 met Milik en Mertens als complementaire spitsen of voor een 4-2-3-1 met Mertens in steun achter de Poolse diepe spits. Dat is een optie, maar niet voor meteen.
Of de combinatie Ancelotti plus ongewijzigde spelerskern volstaat voor de titel, valt te betwijfelen, zegt De Luca: ‘Juventus en Inter zijn erg sterk, maar een plaats bij de eerste vier, die recht geeft op automatische deelname aan de Champions League, moet en kan.’
Net voor de openingsspeeldag nam De Laurentiis een stuk van de druk op zijn trainer weg: ‘We worden stap voor stap beter. We hebben maar één probleem: we zijn van trainer veranderd en Ancelotti moet een nieuwe speelwijze verzoenen met de speelwijze van de afgelopen jaren. Een nieuwe trainer halen én hem een heel nieuwe ploeg laten samenstellen, dat had ons nog meer tijd gekost. Hij krijgt minstens twee maanden om in de hoofden van de spelers te dringen en zijn ideeën te verzoenen met wat ze de voorbije jaren deden. Ancelotti’s kwaliteiten in twijfel trekken is zeggen dat je niets van voetbal kent. Hij is een voetbalgenie dat overal succes heeft gehad. Waarom zou hij dat dan niet bij Napoli hebben?’
Speler vervangen omdat hij te snel liep
Precies 35 minuten staat nieuwkomer en aanvaller Simone Verdi op het veld in de allereerste oefenmatch van Napoli, wanneer hij door Carlo Ancelotti van het veld wordt gehaald. Niemand die snapt waarom, want Verdi is pas bij de rust op het veld gekomen en geldt als een relatief dure aanwinst.
Op de atletiekpiste aan de rand van het veld heeft een man op een mobiele kraan alarm geslagen. Wedstrijdanalist Simone Montarino heeft altijd een telecamera bij, die aangesloten is op een pc die beneden aan het veld staat. Het is een alternatief op de drones die Ancelotti’s voorganger Maurizio Sarri boven het trainingsveld liet vliegen om alle beelden en info waar te nemen. Op de pc ziet Carlo Guerra, de analist van de gps-toestellen die de spelers dragen en ook de man die de fysieke data bijhoudt, meteen een abnormale beweging van Verdi. Hij verwittigt Ancelotti, die beseft dat de speler kans op een spierblessure loopt, waarop hij hem meteen naar de kant haalt.
Het is een opvallend voorbeeld van de manier waarop Ancelotti werkt, met een technische staf die bestaat uit acht man, hemzelf incluis. Zijn zoon Davide is assistent-trainer. Voorts zijn er naast de twee eerder genoemde videoanalisten twee keeperstrainers, twee fysiekcoaches en iemand die de rapporten van alle stafleden coördineert.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
