Coronamaatregelen: ‘Beter wedstrijden uitstellen dan spelen zonder publiek’

Victor Fernández, ex-KAA Gent en dezer dagen trainer van Real Zaragoza, pleit voor het uitstellen van wedstrijden in plaats van ze nu te laten doorgaan zonder publiek. Onze redacteur Peter T’Kint stelde in november 2015 tijdens Club Brugge-Napoli ook al vast dat wedstrijden zonder fans maar niets zijn.

Hoe ga je om met dat coronavirus en de gevolgen voor mens en maatschappij? Het is een lastige spreidstand, merken ze zowat overal. De spreidstand tussen gezondheid en economie. Soms ook ideologisch bepaald, merkte ex-Liverpoolvedette Stan Collymore deze week in een tweet op. “Het is interessant om te zien hoe twee landen die zeer zwaar steunen op de financiële markten (de VS en het UK) hun hielen zetten tegenover maatregelen die het volk beschermen. Alsof de waarde van die markten beschermen belangrijker is dan de publieke gezondheid.”

U moet er maar de tweets van Donald Trump op nalezen, om de reactie van Collymore te begrijpen.

Competities uitstellen?

Ook de sporteconomie zit in die pijnlijke spreidstand. De afgelasting van wielerwedstrijden in Italië vorige week kwam zeer laat, tot ongenoegen van de logistiek van de profploegen. En rond de verdere afloop van de Serie A is de verwarring groot. Verder gaan achter gesloten deuren, er definitief mee stoppen, mee stoppen en hervatten, als de epidemie onder controle is, via play-offs.

Het seizoen helemaal schrappen en volgend jaar herbeginnen. Er circuleerden gisteren -tig scenario’s.

De Premier League besliste om alvast één wedstrijd uit te stellen, die van Man City tegen Arsenal vanavond. Aan oproepen om ook volgend weekend te cancellen wordt (vooralsnog?) geen gehoor gegeven.

In Nederland stelden ze gisteren ook uit, met onder meer PSV-FC Emmen. PSV-directeur Toon Gerbrands hoopt dat die coronamaatregelen leiden tot het uitstellen van wedstrijden in plaats van het spelen van duels zonder publiek. “Het thuisvoordeel kan in de competitie zeer groot zijn”, gaf hij aan.

In Spanje doen ze het anders, de overbeladen kalender laat er ook amper ruimte. La Liga kondigde aan dat de komende twee speeldagen achter gesloten deuren worden afgewerkt. Niemand is er welkom, de pers ook niet, tenzij zij die instaan voor de televisieproductie van de match. Matchen komen dus wel op tv. De economie weet u wel. Zondagavond staat in Sevilla de stadsderby op de kalender, die zal akelig stil zijn.

Stille stadions

Gepolst naar een reactie vond Zaragozacoach Victor Fernández, in een recent verleden nog bij KAA Gent, het maar niets. En niet alleen om economische redenen, zoals sommigen opperden. “Voetbal zonder fans is triest en leeg. Het gevoel dat zij brengen is heilig. Het is de magie van deze sport.” Veel beter had Spanje het voorbeeld van Engeland en Nederland gevolgd, zei hij. Wedstrijden uitstellen. Desnoods afstel.

UEFA doet het ook. Barcelona kondigde al aan dat de wedstrijd tegen Napoli van volgend week achter gesloten deuren wordt gespeeld. Dat is overigens vanavond ook al het geval voor PSG-Dortmund.

Het gevoel van Fernández kennen we. Voetbal zonder fans is inderdaad kil en emotieloos, pas als ze er niet zijn, snap je dat ten volle.

Ongeveer een jaar geleden, op 16 februari, protesteerden op de Freethiel fans van AA Gent al tegen de ticketregeling voor de bekerfinale. Ze bleven de eerste tien minuten buiten staan. Op hun plaats hing een spandoek: ‘Het is stil hé, zonder supportersclubs.’

Het was ook stil, tot ze weer binnen kwamen.

Helemaal stil was het in november 2015, toen Napoli in Brugge kwam spelen. Vanwege de toen heersende terreurdreiging had burgemeester Renaat Landuyt de toegang van fans verboden. De wedstrijd moest van hem achter gesloten deuren worden gespeeld. Een honderdtal mensen zag toen de match: wat officials van beide ploegen en de media. Zelden zo’n koude wedstrijd meegemaakt. Een schril fluitsignaal, geen opzwepend publiek, spelers die mekaar toeroepen en die je tot in de tribunes hoort. Het was zoals naar een training staan kijken, of een wedstrijdje in provinciale voor drie man en een paardenkop. Koud.

Michel Preud’homme had die dag niemand om op te zwepen. Tenzij zijn spelers. Die verloren met 0-1, het klasseverschil was te groot en kon door grinta van buitenaf niet worden gecompenseerd. We herinneren ons nog een desolaat beeld van Bart Verhaeghe, die in de tribune achter doel ging staan, helemaal op zijn eentje. Daar waar anders fans luid keelden, hing nu slechts een doek. Om snel te vergeten.

Overigens kreeg die bewuste wedstrijd nog een negatief staartje. Landuyt kreeg bedreigingen, boze fans probeerden toch binnen te raken en verwondden daarbij een steward en algemeen directeur Vincent Mannaert en rond middernacht vielen wat hooligans in de binnenstad Italiaanse fans aan. Harde klappen van frustratie. Hopelijk blijft het de Napolifans volgende week in Barcelona bespaard…

Fernández heeft gelijk: liever uitstel en desnoods afstel, dan zoiets.