Cyril Ngonge (Groningen): ‘Bij Anderlecht voelde ik mij niet meer 100% welkom’

© BELGAIMAGE - CHRISTOPHE KETELS
Alain Eliasy Journalist bij Sport/Voetbalmagazine

Noem Cyril Ngonge gerust de scorpion king. Met zijn scorpionkick tegen AZ werd de Belgische aanvaller van FC Groningen in geen tijd een wereldhit. Maar de 21-jarige spits wil meer zijn dan de zoon van en de man die een werelddoelpunt maakte.

Rewind naar 22 mei 2019. Via zijn neef die in de modewereld zit, mag Cyril Ngonge samen met onder andere Dani Alves, Kylian Mbappé, Blaise Matuidi en Marco Verratti paraderen op de gala-avond die georganiseerd wordt voor de lancering van Neymars parfum Spirit of the Brave. Ngonge is zelf een halve fashionista – een passie die hij erfde van zijn vader en moeder die in hun jonge jaren modellenwerk deden – en hij geniet van de vibes op het feestje. De tiener heeft die avond vooral oog voor Neymar Jr. ‘Mijn tafel en die van Neymar waren maar enkele meters van elkaar verwijderd’, vertelt Ngonge in het café-restaurant in het trainingscomplex van FC Groningen. ‘Ik ging met hem op de foto en we hebben toen een paar woorden gewisseld. Maar ik heb hem niet gezegd dat ik zelf voetballer was. Toen dacht ik wel: oké, dit is een boost om misschien de next Neymar te worden.’

Twee en een half jaar na die ontmoeting is de kans groot dat de Braziliaanse ster van PSG Ngonge wél kent en daar heeft zijn wereldgoal tegen AZ alles mee te maken. Op ESPN Nederland werd het doelpunt al 425.000 keer bekeken en zelfs de social media manager van de FIFA genoot met volle teugen van de ‘fantastische skills’ van Ngonge. ‘Ik heb mijn doelpunt dertig, veertig, vijftig keer bekeken… Die goal maakte ik puur op instinct. Ik liep eerst voorwaarts om te koppen, maar de bal kwam achter mij en in een fractie van een seconde besliste ik om iets speciaals te doen. De beweging die ik maak, was bewust, maar dat de bal precies in de hoek zou belanden kon ik niet voorspellen.’

Had je verwacht dat je doelpunt zulke proporties zou aanemen?

Cyril Ngonge: ‘Ik wist dat het viraal zou gaan in Nederland. Maar dat de FIFA de goal zou retweeten? Nee, dat was onverwacht. Rafael van der Vaart schreef zelfs een bericht onder de publicatie van ESPN Nederland. Er stond: wat een wereldgoal, Cyril. Op Instagram had ik 99 notificaties en er stonden er een veelvoud in de wachtrij. En ik ging van 11.000 naar 13.500 volgers. Maar de leukste berichten ontving ik in de WhatsAppgroep van de familie. Mijn grootouders die boven de tachtig zijn, mijn nichtjes van tien: ze lieten allemaal een bericht achter.’

Papa’s advies

Je vader Michel Ngonge kwam in België onder meer voor Racing Jet, KAA Gent en KRC Harelbeke uit, maar hij voetbalde ook in Turkije, Engeland en Schotland. Daardoor ben je niet alleen in België opgegroeid. Wat kan je vertellen over je jeugd?

Ngonge: ‘Ik heb een bevoorrechte jeugd gehad. Ik ben voornamelijk in Ukkel grootgebracht – in België zijn er zeker slechtere plekken om op te groeien – en ik was thuis goed omringd. Mijn broer en ik hebben tot nu toe een mooi parcours afgelegd. Ik ben profvoetballer geworden en mijn broer heeft een master in Business Management behaald aan Solvay Brussels School. Hij moet het hebben van zijn intellect, ik ben veel vaardiger met mijn voeten. Nochtans was ik vroeger een goede student, maar ik ben hyperactief en ik heb moeite om gedurende een lange periode geconcentreerd te blijven. Een boek lezen is dus geen gemakkelijke opdracht voor mij.’

In de voetbalwereld stond je tot voor kort bekend als de zoon van ex- profvoetballer Michel Ngonge. Was het moeilijk om uit de schaduw van je vader te treden?

Ngonge: ‘Ik heb nooit de verstikkende druk gevoeld van mijn familienaam, maar mijn vader is over het algemeen geen gemakkelijke man in de omgang. Met het ouder worden, begonnen onze standpunten uit elkaar te liggen, en daar vloeien sowieso meer conflicten uit voort. Eigenlijk is hij altijd hard geweest met mij – nu nog steeds trouwens – en dat heeft mij geholpen om te groeien als mens en als voetballer. Hij wil vermijden dat ik dezelfde fouten maak als hij en daarom zit hij mij kort op de huid. Daar ben ik hem wel dankbaar voor. De beste raad die ik van hem gekregen heb? ‘Leef voor je vak, eet voetbal en slaap voetbal.’ Dat probeer ik elke dag in de praktijk om te zetten.’

Als je ziet voor welke ploegen je papa gespeeld heeft, wordt het voor jou in principe gemakkelijk om beter te doen…

Ngonge: ‘Ik had hem een grotere carrière gegund, hoor. En omgekeerd gunt hij mij ook voor de volle honderd procent wat er mij overkomt. Zal ik hem voorbijsteken? Dat weet je nooit. Ben ik op de goede weg? Ja. We zijn allebei aanvallers en hij was ook heel snel, maar voor de rest zijn we twee totaal verschillende spelers. Ik ben linksvoetig en mijn bewegingen zijn sierlijker dan die van hem. Hij was rechtsvoetig, sterk gebouwd, pijlsnel en kon geweldig goed koppen.’

Cyril Ngonge: 'Mijn vader is altijd hard geweest met mij. Hij wil vermijden dat ik dezelfde fouten maak als hij.'
Cyril Ngonge: ‘Mijn vader is altijd hard geweest met mij. Hij wil vermijden dat ik dezelfde fouten maak als hij.’© BELGAIMAGE – CHRISTOPHE KETELS

PLOEGMAAT EVENEPOEL

Je zette je eerste voetbalpasjes bij Anderlecht en je bleef er tot in 2014. Welke herinneringen houd je over aan die periode op Neerpede?

Ngonge: ‘Dat er vanaf de U11, wanneer er overgeschakeld wordt naar wedstrijden elf tegen elf, veel spanning rond het team hangt. Je moet echt vechten voor je plaats en het is een leeftijd waarop wij onszelf ook druk opleggen. We willen de beste zijn, we willen mooie doelpunten maken en we moeten leren omgaan met de ouders die aan de zijlijn staan te schreeuwen. Ik kreeg elk jaar tijdens mijn evaluatie hetzelfde commentaar: ‘Cyril is een jongen met veel energie en talent, maar hij moet beseffen dat hij er nog meer kan uithalen.’

‘Na mijn seizoen bij de U14 kreeg ik te horen dat ik het jaar daarop niet elke wedstrijd zou spelen. Ik werd niet als het grootste talent van de generatie 2000 beschouwd, waar ook Remco Evenepoel deel van uitmaakte, maar ik ben wel de enige die tot nu toe is doorgebroken op het hoogste niveau. Je kan het vergelijken met Albert Sambi Lokonga en Alexis Saelemaekers die een jaar hoger speelden. Die jongens staken er ook niet bovenuit en ze hebben gruwelijk hard moeten werken om er te geraken. De ene zit nu bij Arsenal, de andere bij AC Milan, en ze worden vaak opgeroepen voor de Rode Duivels.’

Leg eens uit waarom je als volbloed Brusselaar en ‘Sporting boy’ de keuze hebt gemaakt om naar rivaal Club Brugge te trekken?

Ngonge: ‘Ik had een nieuwe challenge nodig, want ik voelde mij niet meer honderd procent welkom bij Anderlecht. Maar het was een van de moeilijkste keuzes die ik heb moeten maken in mijn leven. Ik liet mijn familie en vrienden achter, ik moest wennen aan een nieuwe schoolomgeving, ik moest tijdens de week op internaat blijven… De taal was het grootste struikelblok. In Brussel volgde ik ASO, maar van de ene dag op de andere moest ik biologie en wiskunde volgen in het Nederlands. Ik begreep niets van wat er gezegd werd en ik verstoorde de lessen. Ik deed mij voor als een stoere gast. Mijn gedrag was niet oké en dat zette zich door bij Club Brugge. Ik was twee jaar mezelf niet meer omdat ik bij niemand terechtkon om over mijn problemen te praten. Ik kropte dus alles op en gooide er een pantser over heen.’

Hoe ben je die moeilijke periode doorgekomen?

Ngonge: ‘Het was een combinatie van een aantal zaken. Ik kreeg privélessen en ik ben aan de slag gegaan met een mental coach die mij geleerd heeft om mij meer open te stellen voor andere mensen en ik heb ook op mijn tong gebeten. Vanaf de U17 heb ik bij Club Brugge ook eindelijk laten zien wat ik waard was.’

Bij Club Brugge was ik twee jaar mezelf niet meer omdat ik bij niemand terechtkon om over mijn problemen te praten.’

Cyril Ngonge

Hoge afkoopsom

Onder Ivan Leko kreeg je in december 2018 drie opeenvolgende basisplaatsen tegen Standard, Waasland-Beveren en Atlético Madrid. Daarna heb je nog welgeteld acht minuten gespeeld, waaronder een invalbeurt van een minuut in de laatste play-off 1-wedstrijd tegen Antwerp. Heb je toen ook op je tong moeten bijten?

Ngonge: ‘Als achttienjarige heb je geen recht van spreken. Zeker niet met een trainer als Leko die van jonge jongens verwacht dat ze luisteren en en stil zijn. Ik weet nog dat Emmanuel Dennis terugkwam uit blessure en dat de assistent-trainer mij kwam vertellen dat ik niet zou starten. Ik deed alsof ik de beslissing begreep – ik wilde niet overkomen als iemand die een grote mond heeft. Daarna heb ik een tiental keer op de bank gezeten zonder te mogen invallen, maar er had meer ingezeten mocht de trainer mij op mijn beste positie hebben uitgespeeld en niet op de wingback.’

Had je toen voor jezelf besloten dat je Club Brugge zou verlaten?

Ngonge: ‘Ik wilde inderdaad weg, maar Vincent Mannaert kon mij met enkele argumenten overtuigen om te blijven. Volgens hem zou Philippe Clement kansen geven aan de jeugd en zou ik op mijn beste positie de nummer twee zijn na Krepin Diatta. Na het trainingskamp was de teneur helemaal anders: Clement raadde mij aan om ergens op uitleenbeurt te gaan spelen.’

Vreemd genoeg werd je voor een jaar verhuurd aan PSV en bedongen ze zelfs een aankoopoptie.

Ngonge: ‘ Mark van Bommel was vanaf dag één duidelijk: ik zou spelen met Jong PSV, maar ik mocht trainen met de A-kern. Ik moest wel laten zien dat ik de beste was bij Jong PSV. In mijn eerste acht duels in de eerste divisie maakte ik vijf goals en niet veel later heb ik twee keer op de bank gezeten tegen AZ en Sparta Rotterdam. In december werd Van Bommel ontslagen en aangezien de nieuwe trainer ( interim-coach Ernest Faber, nvdr) het meer voor andere jongens had, speelde ik het seizoen uit bij Jong PSV.’

Hoe groot was de ontgoocheling toen je vernam dat PSV de optie niet zou lichten. Of had je het min of meer zien aankomen?

Ngonge: ‘De optie moest gelicht worden in maart en tijdens een eerste gesprek in januari werd ik gerustgesteld door technisch directeur John de Jong die mij definitief naar de A-kern wilde overhevelen. En toen kwam corona. De afkoopsom van 750.000 euro was plots een probleem en ze wilden verder doen met Noni Madueke die uit de eigen opleiding kwam en niets kostte. Fair enough. Het was gewoon een financiële kwestie. Zonder corona én met Van Bommel zou ik nu bij PSV spelen.’

Een ding valt op: je scoorde in deze jaargang tegen PSV, Heerenveen, Twente en AZ. Vorig seizoen was je trefzeker tegen Feyenoord en Twente. Je pikt je doelpunten mee tegen de topclubs en de subtoppers en niet tegen clubs als Cambuur of PEC Zwolle.

Ngonge: ‘Die grote wedstrijden geven mij een extra boost. Ik mis misschien de drive om er in de kleinere wedstrijden helemaal voor te gaan. Een topspits trapt er ook drie binnen tegen een kleiner team en op het einde van het seizoen maakt hij daarmee het verschil.’

Je zit aan zeven doelpunten in veertien duels. Ben je in staat om er twintig binnen te trappen?

Ngonge: ‘Overloop mijn laatste vier seizoenen. Bij de beloften van Club Brugge, bij Jong PSV en bij RKC Waalwijk was ik telkens topschutter. Bij Groningen ben ik ook goed op weg om één van de topscorers te worden en aan dit tempo zal ik uitkomen op 17 of 18 doelpunten. Dat zou heel goed zijn.’

Sinds 2019 heb je voor Club Brugge, Jong PSV, RKC Waalwijk en Groningen gespeeld. Wordt het voor jou geen tijd om stabiliteit te vinden en een aantal jaar bij dezelfde club te blijven?

Ngonge: ‘Nee, man! In theorie heb ik nog tijd genoeg om een volgende stap te zetten in mijn carrière, maar als ik zie waar Albert en Alexis nu zitten, dan is er geen reden dat ik nog zou moeten wachten. Hoe sneller ik mijn doelstellingen behaal, hoe beter. Dit seizoen heb ik bij Groningen een stap hoger gezet en als ik er klaar voor ben, wil ik volgend seizoen ook hogerop gaan. Een vertrek in december is echter uitgesloten, zelfs al zit ik tegen dan aan meer dan tien doelpunten.’

‘Binnen twee jaar neem ik een besluit over Congo’

Congo heeft je een tijdje geleden gecontacteerd om voor hen uit te komen, maar je ging niet in op de uitnodiging. Waar twijfel je nog aan?

Ngonge: ‘Het is een ongemakkelijke keuze die ik niet wil maken op mijn 21e. Dat is toch te vroeg om bepaalde opties uit te sluiten? Ik moet mijn ware potentieel tonen en ik vind dat mijn groeimarge nog groot genoeg is om mezelf nog even bedenktijd te geven. Ik wil eerst zien waar het met mijn carrière naartoe kan gaan.’

Voel je de druk van die 90 miljoen voetbalgekke Congolezen die willen dat jij voor Les Léopards speelt?

Ngonge: ( knikt) ‘Ze hebben al zoveel talenten aan andere landen verloren dat het begrijpelijk is dat ze aandringen. Het wordt sowieso een moeilijke keuze, vooral omdat mijn vader ( Michel Ngonge, nvdr) voor Congo heeft gespeeld. Maar ik weet ook dat ik hen geen jaren meer kan laten wachten. Op een gegeven moment zullen zij ook zeggen: is het ja of nee? Binnen dit en twee jaar neem ik mijn besluit.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content