Peter t'Kint

Dagboek uit Bordeaux: ‘Wie niet goed kan voetballen, moet lopen’

Peter t'Kint Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine

Sport/Voetbalmagazine-journalist Peter T’Kint brengt verslag uit vanuit Bordeaux, het basiskamp van de Rode Duivels op Euro 2016.

D-Day-3 in Bordeaux, drie dagen voor de wedstrijd tegen de Ieren, bekend bij de meeste Rode Duivels. Ieren die gisteren een dagje vrijaf kregen van hun coach. Zo ver ging Marc Wilmots niet, of liever, hij deed het een beetje. Voor de tweede dag op rij werd intensief getraind met de reserven, terwijl de starters van de match tegen Italië nog wat meer mochten recupereren, en onder zichzelf de wedstrijd verder konden analyseren. Een wedstrijd die, daar bleef Wilmots bij, niet zo slecht was geweest. Op die manier zit vanaf morgen iedereen weer op hetzelfde niveau, denkt de coach en kan hij in eer en geweten zijn tactiek en ploeg vormen.

Collectief was er nog geen nabespreking van wat fout liep, individueel wel, zei Wilmots, die het liever op die manier doet, om geen spelers als schuldige aan te wijzen voor de hele groep. Voor de media deed Wilmots dat gisteren weer wel, Alderweireld kreeg de zwarte piet bij het doelpunt, Lukaku (en Origi) moesten maar efficiënter zijn bij de kansen. Dan was het in de ogen van de coach verdiende gelijkspel misschien een feit geweest en konden we vrolijk(er) verder.

De Nederlandse volgers van de Rode Duivels zijn gecharmeerd door de Belgische bondscoach, die weigerde om Lukaku als zijn spits nummer één te bevestigen. Hij is er elke dag, neemt ruim de tijd om op alle vragen te antwoorden, heeft nu en dan een kwinkslag klaar. Ze zijn erger gewend, coaches die nukkig zijn, agressief soms, die hun vragen of hun persoontje in het belachelijke trekken, of gewoon nietszeggende antwoorden geven. Wilmots niet, die blijft zichzelf. Dat vinden ze sympathiek.

Straks, tegen de Ieren, wordt het gewoon 3-0 in hun ogen, en ziet de wereld er heel anders uit. Ligt, via een ander traject, de weg naar succes breed open. Dat is dan weer de Nederlandse zelfverzekerdheid, die er bij sommige Belgen in de groep ook wel in zit. Tegen Ierland en Zweden, zo meende ook Simon Mignolet, is de som van individueel talent aan Belgische kant groter dan aan die van de overkant. Dat moet het verschil kunnen maken.

Mignolet weet waar hij het over heeft, de Shane Longs en Jon Walters aan de overkant kennen alle Duivels.

Maar : Mignolet kent ook Martin O’Neill op zijn duimpje, zijn ex-coach bij Sunderland. En dus, zo waarschuwde Mignolet tussen de lijnen: in het verleden was de som van dat individuele talent aan Belgische kant ook groter. In kwalificaties en op het voorbije WK volstond dat geruim tijd om het verschil te maken. Maar inmiddels kent iedereen België en heeft iedereen, Conte op kop, België ook stuk geanalyseerd. Er moet dus nog wat anders bij, om straks het verschil te maken. Een goeie analyse bijvoorbeeld, een goeie tegenzet, rekening houdend met de kwaliteiten van de tegenstander, maar toch, vooral, in de eerste plaats uitgaan van de eigen kwaliteit.

Nu in alle groepen speeldag 1 is afgewerkt, is dit toch een van de conclusies: er zijn weinig monsterscores. Het verschil in individuele kwaliteit wordt goed gemaakt door fysiek weerwerk, veel discipline en tactisch behoorlijk positiespel. Sommige keepers gaven afwezig, anders was het nog closer geweest.

In de prehistorie van het EK verliep een eindronde met vier, later werd dat acht, nog later zestien. Nu deden we allemaal wat lacherig over 24 landen. “Iedereen mag gaan”, was het gevoel vooraf, het EK zal pas echt beginnen in de achtste finales.

Maar zie, de eerste zware nederlaag moet nog komen en her en der zijn er wat verrassingen. IJsland, Albanië (al valt af te wachten of die het tegen de Fransen ook redden), Hongarije, Wales.. Ze hielden stand in hun openingswedstrijd of deden beter dan verwacht. Door discipline, loopwerk, maar ook dankzij migratie.

Niet alleen migratie binnen de Europese landsgrenzen, de helft van Zwitserland kan ook voor Albanië spelen, de helft van Oostenrijk zou ook wel voor een van de landen uit ex-Joegoslavië kunnen voetballen, net als een paar Zweden. Zelfs de nationalistische Russen hebben voetballers van andere origie. Maar ook dankzij migratie naar grote kampioenschappen. Veel spelers op dit EK voetballen in Frankrijk, Spanje, of de Premier League dan wel het Championship. Of zitten in Italië. Ze spelen er niet allemaal alle wedstrijden, niet waar Thomas Vermaelen, maar steken er wel veel op. Technisch, tactisch. Als ze dan fit zijn, kunnen ze het iedereen lastig maken. Ook het nietige IJsland iemand als Cristiano Ronaldo.

Dat geeft dit EK toch een ander cachet. Dit is een EK van coureurs, zei Wilmots. Wie niet goed kan voetballen, moet lopen. Dat doet iedereen. Aan de goeie voetballers _ waartoe Wilmots de Rode Duivels rekent, ook al is dat niet altijd terecht want ze spelen haast allemaal in een kampioenschap waar vooral veel heen en weer wordt gelopen – om daarvoor een oplossing te vinden. Zaterdag al.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content