Redacteur Peter T’Kint reist tijdens het WK 2014 door Brazilië en houdt een dagboek bij voor sportmagazine.be.
Zo. Hier zijn we dan, in Brazilië. Eerste halte, São Paulo, op een rustige zaterdagmorgen. Als dit winter is, mogen ze er van ons nog veel spelen, WK’s in de winter. Een zachte twintig graden, een zonnetje dat half schuilt achter de wolken, vanochtend op de weg van de luchthaven naar de stad mist die laag boven de velden hing. Het heeft geregend vannacht, het maakt de lucht wat zwanger. Maar helemaal niet onaangenaam.
Voor de Braziliaan mag het beginnen, het vierjaarlijkse voetbalfeest. Voor de politicus en de gezagsdrager eveneens, ze moeten het hier stilaan beu zijn, denken we, de voortdurende (terechte) protesten van de bevolking tegen dat megalomaan feest. Vandaag ook weer: onderhandelingen om de metrostaking op te heffen, zijn niet gelukt en dus doen de arbeiders voort. Geen metro, tenzij op lijn vier, de enige die is geprivatiseerd. Niet dat ze geen recht hebben om te staken, of geen argumenten, met een maandloon van iets meer dan 400 euro loop je in dit land dezer dagen niet ver. Maar op vijf dagen van de start van het WK kunnen ze dit in deze miljoenenstad wel missen.
Onze aankomst verliep zeer georganiseerd, dit is geen land in chaos, zoals u zou kunnen afleiden uit de berichtgeving de voorbije maanden. OK, er moet na een lange transcontinentale vlucht van elf uur wat worden aangeschoven aan de douane, maar dat is ook zo in Madrid. Of in Londen. En neen, we hebben geen gebruik gemaakt van de wachtrij met prioriteit die officiële FIFA-bezoekers kunnen nemen, eigenlijk die voor vliegtuigpersoneel, die nu wat is uitgebreid. Iedereen gelijk voor de wet, het is met dat soort zichtbare discriminatie dat FIFA en het organisatiecomité al dat volk tegen zich in het harnas jaagt. Dus doen we daar, uit principe, niet aan mee.
Verder vrij weinig publiciteit voor het WK langs de weg, dat valt op, vanuit de bus die ons stipt (!) en zonder file in het centrum van de stad dropt. Pakken goedkoper dan een taxi en zeer goed georganiseerd, er is zelfs wifi aan boord. We botsen er op de eerste nog wat verdwaald kijkende supporters met vlag omgord, dat ook. Voorlopig alleen Kroaten gezien, die spelen donderdag de openingsmatch. Het stadion is nog niet helemaal af, maar vergeet ook die alarmberichten van zes maanden geleden: het zal klaar zijn. Althans: min, of meer. De Braziliaan is zoals de meeste Westerlingen: er is een deadline nodig en dan lukt het wel.
In de hal van het hotel schalt vrolijke muziek. Bom dia, bom dia. Op de rijkelijk gevulde ontbijttafel een uitgebreid assortiment vers fruit. Het feest kan beginnen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier