Glen De Boeck komt in Sport/Voetbalmagazine terug op zijn tumultueuze vertrek bij Cercle Brugge en zijn intrede als coach bij Germinal Beerschot.
“Het was niet zo dat ik vond dat de tijd aangebroken was om bij Cercle weg te gaan,” zegt De Boeck. “Het belangrijkste was dat als ik alles op een rijtje zette ik er mij meer dan ooit van bewust werd dat ik mijn kinderen miste.”
“Mijn innerlijke drive is zó groot dat ik mijn privéleven vaak verwaarloos. Mijn twee dochters zag ik om de veertien dagen vier uur, op zondagnamiddag, meer niet. Het gebeurde dat ik van hen berichten kreeg: ‘Papa, we zien je te weinig, we missen je.'”
“Als je daar na het seizoen eens bij stilstaat, dan weegt dat heel zwaar en als je kort daarna een gesprek voert zoals dat met (GBA-voorzitter, nvdr.) Herman Kesters, dan neem je dat daar allemaal in mee.”
“Mijn kinderen zijn de voornaamste reden waarom ik naar Germinal Beerschot ben gegaan.”
“Geld is voor iedereen een belangrijk aspect, maar het was niet het belangrijkste. Mocht het mij om de centen te doen zijn geweest, dan was ik beter bij Cercle gebleven, want mijn contract daar was interessanter.”
S/VM: Sommigen huldigen het principe dat je een contract dat je zes weken geleden tekende niet verbreekt. Was dat voor jou geen gewetenszaak?
“Neen, omdat het akkoord tussen de Cercle-voorzitter en mij elf maanden geleden al werd bereikt. Het nieuwe contract kwam er trouwens op vraag van Cercle.”
“Om technische redenen moest het vorige herbekeken en veranderd worden en de reden waarom de ondertekening zo lang uitbleef, was puur administratief.”
Herman Kesters benadrukte op de persvoorstelling dat alles heel correct geregeld was met Cercle Brugge, maar ondertussen is er nog altijd geen akkoord over de schadeloosstelling.
“Er wás een akkoord! De vrijdagochtend belden de voorzitters met elkaar en ’s middags lunchten ze samen in Sint-Niklaas. Om de overeenkomst te bespoedigen deed ik aan de telefoon zelfs nog een financiële inspanning.”
“Herman Kesters zette daarna de overeengekomen regeling op papier en faxte die zoals afgesproken ’s namiddags, vóór de persconferentie, naar Cercle-voorzitter Frans Schotte.”
“Schotte nam zijn verantwoordelijkheid op, maar werd daarna onder druk gezet door de anti-Glen De Boeckmensen in zijn eigen raad van bestuur.”
“De week erna kreeg ik zelfs een ontslagbrief met schadeclaims in de bus, maar het is veelbetekenend dat hij ondertekend is door Philip Valcke en Yvan Vandamme en niet door Schotte.”
