Dries Mertens: de derde heilige van Napels

© LaPresse/Sipa USA

Zeven jaar geleden betwijfelden analisten of Mertens wel goed genoeg was voor een basisplaats, vandaag is hij niet alleen Napoli’s topschutter aller tijden maar ook enorm geliefd. Na San Gennaro en San Diego heeft Napels een derde heilige: San Dries.

Het was een filmpje dat de Zuid-Italiaanse krant Il Mattino zondag nog eens graag op de website zette, nadat Napoli zich de avond tevoren met een recordgoal van Dries Mertens gekwalificeerd had voor de finale van de Italiaanse beker, aanstaande woensdag in Rome tegen Juventus.

In een sportprogramma werd in juni 2013 aan analist Eziolino Capuano gevraagd wat hij vond over de nieuwe spits van Napoli, Dries Mertens, die net voor 9,5 miljoen was weggekocht bij PSV. Capuano, van wie bijna niemand zich nog herinnert dat hij van 6 tot 24 september 2010 enkele weken hoofdtrainer was van KAS Eupen, twijfelde geen seconde: ‘Als Rafael Benítez zegt dat hij Napoli wil versterken en hij heeft om Dries Mertens gevraagd, dan maak ik me ernstige zorgen. Ik ken die speler heel goed, ik had een ander genomen. Mertens is een doodgewone voetballer die met Napels niet vaker dan acht keer aan de aftrap zal komen.’

Het is een van die boude voorspellingen die een analist later slapeloze nachten bezorgt. Eén waarvoor Capunao zich al vaak heeft verontschuldigd, maar het blijft een heerlijk filmpje (via www.ilmattino.it). Mertens maakte zaterdag zijn 122e goal voor Napoli in 310 wedstrijden (zijn eerste was in oktober 2013 tegen Fiorentina). Dat is er ééntje meer dan de Slovaak Marek Hamsik (die er 121 maakte in 520 matchen) en zes meer dan ‘San’ Diego Maradona. Daarnaast is hij ook goed voor 73 assists. Samengeteld heeft hij dus een voet gehad in 195 goals in de 310 wedstrijden waarin hij aantrad. Niet mis.

Lees verder onder de post.

Niet naar Inter

Frappant is dat Mertens net die recordgoal maakte tegen het Inter dat de voorbije maanden vaak geciteerd werd als zijn nieuwe club, waar hij aan de zijde van zijn maatje Lukaku zou spelen, aangezien iedereen verwacht dat de tweede spits, Lautaro Martínez, na dit seizoen naar Barcelona verhuist.

Maar Mertens kwam twee weken geleden onverwacht tot een (nog niet getekend) akkoord met Aurelio De Laurentiis om zijn aflopend contract met twee jaar te verlengen. Daardoor zou hij jaarlijks 4,5 miljoen verdienen, tegenover 4 miljoen nu.

Alleen Kalidou Koulibaly (6 miljoen per jaar) en geboren en getogen Napolitaan Lorenzo Insigne (4,6 miljoen) staan dan nog voor hem in de financiële hiërarchie bij de club. Drie jaar geleden voetbalde Mertens er nog aan een naar Italiaanse normen bescheiden jaarloon van 1,2 miljoen euro.

Alleen geraakt dat nieuwe contract maar niet getekend, vanwege de vertaling van een clausule. De bedoeling was dat dat allemaal afgerond zou zijn voor de halve finale, maar die onzekerheid belette Mertens niet voluit te vlammen en geschiedenis te schrijven.

Maar als hij ooit weggaat, zal hij in Napels niet alleen bekend staan als de man van het doelpuntenrecord.

Je hebt weinig voetballers die in het post-Bosmantijdpark (sinds 1995 dus) als buitenlander blijven hangen zijn in de harten van de fans, waar dan ook. Meer dan ooit is de moderne profvoetballer een nomade geworden, altijd onderweg, van het ene contract bij de ene club naar de volgende club. Zo’n verloop is goed voor de portemonnee van alle betrokkenen. Lang ergens blijven doet het geld niet rollen, en ook de clubs zijn niet altijd geneigd zo’n blijver langer te omarmen: er valt bij zo’n ouder wordende speler niets meer te verdienen of zelfs maar te recupereren.

Het verhaal van Mertens (33) in Napels is anders, en daar heeft Dries zelf een groot aandeel in. Omdat hij Napolitaan is geworden tussen de Napolitanen.

Onze Ciro

Toen Sport/Voetbalmagazine in het voorjaar van 2017 naar Napels afreisde om er te peilen waarom de stad aan de voet van de Vesuvius zo van Mertens hield, moest het niet diep graven of lang aandringen. De verhalen kwamen vanzelf. Al op de luchthaven reageerde taxichauffeur Antonio meteen toen hij hoorde dat zijn klant uit België kwam: ‘Dries!’, klonk het spontaan.

De eerste keer dat Mertens in het toeristisch hart van de stad, Santa Lucia, bij restaurant For a Mar (Napolitaans voor ‘Fuori al Mare’, buiten aan zee) wilde eten, zocht eigenaar Marco Varriale een rustig plekje voor hem. ‘Maar Dries wilde gewoon op het terras zitten, tussen de andere klanten. In al die keren dat hij kwam, heb ik hem nog nooit een handtekening of foto zien weigeren. Je hebt spelers die afstand houden, de meesten, en je hebt er die gewoon doen, zoals Hamsik, Insigne en Dries.’

Op de vraag hoe hij Dries zou beschrijven was het antwoord kort: ‘iemand met een groot hart, een echte Ciro, een Napolitaanse straatjongen: altijd opgewekt.’

Ciro is een typische voornaam uit de regio van Napels. Ciro Ferrara, topvoetballer bij Napoli, Juventus en de Squadra heette zo, huidig topschutter van de Serie A en Laziospits Ciro Immobile komt ook uit de streek. Zijn bijnaam kreeg Mertens van Anna Trieste, een BN, Bekende Napolitaanse die voor Il Mattino een blog schrijft en bij elke wedstrijd van de club een reeks tweets afvuurt.

Gevraagd waarom ze Dries tijdens een Europese wedstrijd tegen Wolfsburg in 2015 Ciro doopte, zegt ze: ‘Omdat hij qua gestalte, karakter en grinta erg lijkt op Napolitaanse straatjongens. Hij zat die match op de bank, maar sprong recht om t supporteren en zijn maats aan te moedigen. Hij schreeuwde, gebaarde, net als Napolitaanse straatjongens die op de pleintjes met een bal spelen. Het is onmogelijk om niet van Dries te houden, zowel van de voetballer als van de mens. Hij is altijd opgewekt, houdt van deze stad en bezoekt niet alleen de hotspots maar ook de plaatsen waar de gewone Napolitanen komen. Dries is een Italiaanse straatjongen die per vergissing in België is geboren.’

Mertens leeft als God in Napels
Mertens leeft als God in Napels© GETTY

Ook de bekende schrijver van Italiaanse politieromans die zich afspelen in Napels, Maurizio de Giovanni, die in een boek over het jaar van de historische titel ‘Il resto della settimana’ (vertaald: de rest van de week) zo veel respect toonde voor Maradona dat hij nooit diens naam noemde, wil bij hem thuis graag uitleggen waarom hij zo lovend is over de Belg, die als een nobele onbekende arriveerde in de stad.

‘Veel spelers hebben hier fantastische prestaties geleverd, maar zijn er nooit in geslaagd de affectie van de Napolitanen te krijgen. Mertens daarentegen is van in het begin aanvaard. Zijn manier van spelen, van praten, van gebaren maken, is Napolitaans. Mertens is onze Ciro, daarom ligt hij ons na aan het hart. Mertens is een van ons, niet van geboorte, zoals Insigne, maar als een broer of een neef.’

Francesco De Luca, Napolikenner van Il Mattino ziet nog een andere reden: ‘Dries is een wandelend reclamebureau voor Napels, met mooie foto’s, positieve commentaren, en soms ook kritische opmerkingen die ons een spiegel voorhouden. Kortom, hij is een bij de stad betrokken speler, en dat is uitzonderlijk. Pepe Reina had dat ook, net als Hamsik. De andere spelers zie je zelden in de stad, die leven teruggetrokken. Terwijl je Dries gewoon tegen het lijf kan lopen als hij een pizza gaat eten. Hij is Napolitaan tussen de Napolitanen geworden.’

Ook de filmpjes tijdens de zware coronaperiode waren leuk: Dries, joggend door de stad, aangemoedigd door de Napolitanen vanop hun balkon, of Dries, die gewichtsoefeningen doet met een grote fles wijn, of Dries, die een gepeste jongen een truitje schenkt en met hem op de foto gaat.

Het zijn leuke, aangrijpende beelden, net zoals dat amusante filmpje op YouTube waarbij Dries in For a Mar les krijgt in pizza bakken, maar vervolgens besluit dat hij toch maar beter blijft voetballen om de kost te verdienen.

Ach, kuieren in de Galleria Vittorio Emmanuele aan de Duomo van Milaan heeft wel iets, maar wonen in het 17e eeuwse Palazzo donn’Anna, aan de baai van Napels, op weg naar de chique wijk Posillipo, met uitzicht over de baai van Napels en het eiland Capri, heeft ook wel wat. Anders zouden hier niet jaarlijks miljoenen toeristen neerstrijken.

Straks kan Dries zijn record nog wat scherper stellen, woensdag tegen Juventus in de bekerfinale, bijvoorbeeld. Tegen zijn oude trainer, Maurizio Sarri, die onrechtstreeks aan de basis ligt van zijn sportieve succes. Het was Sarri die na het uitvallen van de Poolse spits Arek Milik in het seizoen 2016/17 Mertens diep in de spits posteerde, en daar plots zag hoe de Belg aan de lopende band begon te scoren.

De rest is geschiedenis, en die heeft hij voor een groot deel zelf geschreven, Ciro Mertens.

Een standbeeld hoeft hij niet.

Dat wil wel eens slecht aflopen.

Bekijk hieronder alle doelpunten van Ciro Mertens bij Napoli.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content