‘Droom van Club Brugge is overwinteren. Met een zege was die al iets dichterbij, nu blijft het harken’

Uiteindelijk was het gelijkspel dat Real Madrid tegen Club Brugge uit de brand wist te slepen, verdiend, maar blauw-zwart had het wel kunnen afmaken en voor dé uitslag van speeldag twee kunnen zorgen. Een opsteker voor de resterende duels.

Er was vorig seizoen op verplaatsing al het gelijkspel in Dortmund, afgedwongen met een verdedigende instelling, omdat Club de snelheid waar het vandaag over beschikt, toen niet kon uitspelen. Of liever, de spelers die wel die snelheid hadden (Dennis, Openda) stonden toen nog niet zo ver om dat wapen goed te gebruiken. Er was vorig seizoen uit ook al die fantastische 0-4 in Monaco, maar het krasselen in de Franse competitie van de Monegasken relativeerde toen nog een beetje die prestatie. Zo goed was die ploeg in volle crisis niet.

En er was vorig seizoen ook al de 3-1 bij Atlético, toen bleek dat het verschil in klasse bij wijlen nog wat groot was. Griezmann en co waren op de beslissende momenten nét iets beter, al maakte die avond Danjuma wel de goal van de match.

Stap vooruit

Het Club Brugge van dit seizoen heeft tegenover dat van vorig jaar een stap vooruit gezet. Nationaal blijkt dat uit de stand, leider met een wedstrijd minder, en overtuigend in de meeste van zijn wedstrijden, op een occasionele uitschuiver tegen Eupen na. Internationaal blijkt dat uit de volwassen prestaties tegen Galatasaray, een wedstrijd die Club altijd moet winnen als het een beetje efficiënt is, en nu ook weer die in Bernabeu. Okee, toegegeven, als je de eindstatistieken bekijkt, heeft Real meer dan verdiend een 0-2 omgebogen in een gelijkspel. De Madrilenen hadden 73 procent balbezit (Club 27 procent), schoten 27 keer naar doel (Club 7 keer), schoten 7 keer binnen de palen (Club 4 keer), zagen 7 schoten ook nog eens afgeblokt (Club nul) en dwongen 14 hoekschoppen af (Club 1).

Maar wie de 90 intense minuten volgde, voelde dat de bezoekers dicht bij een stunt stonden en even goed hadden kunnen winnen. Vlak voor de 1-2 van Ramos had Dennis de 0-3 aan de voet en in de slotseconden kon ook Schrijvers, pas ingevallen, hebben gescoord.

Veel zelfvertrouwen

Het was Simon Mignolet die zaterdag, een half uurtje na de demonstratie in Mechelen, al vol zelfvertrouwen sprak: “We moeten in Madrid ons spel proberen te spelen. Zelfvertrouwen hebben, anders blijven we beter thuis.”

Zo voetbalde Club ook. Met veel zelfvertrouwen. Soms was het niet voldoende zuiver, soms was het overhaast, soms was men te laat, soms was het wegkeilen van de bal in de tribune en Vormer kostte te laat komen een rode kaart, maar dat is het verschil in klasse tussen de twee teams. Een verschil in klasse dat op termijn misschien doorslaggevend is, maar binnen één wedstrijd kan worden gecompenseerd met inzet en vertrouwen.

De verdienste van Club: het dwong Madrid (na de rust) tot een versnelling hoger, tot alles uit de kast halen. Marcelo moest van de bank, Zidane wisselde zelfs Courtois, en Sergio Ramos moest zijn nijdige zelf zijn om mee de kloof te helpen slechten. Hazard, Courtois, de Belgen kijken voorlopig bij de Koninklijke nog toe in een anonieme bijrol, maar zij zagen wel hoe het Kroos en Modric en Marcelo en Ramos waren, de oudjes, die het voortouw namen. Ook de invalbeurt van Vinicius, die plots snelheid en verticaliteit bracht, maakte een verschil.

En nu PSG

De droom van Club Brugge is overwinteren. Met een zege was die al iets dichterbij, nu blijft het harken, elke wedstrijd. Maar het gelijkspel is een opsteker en uit Frankrijk hoor je: met PSG weet je nooit, in staat tot het beste maar ook tot het slechtste. Binnen drie weken, op 22 oktober, volgt die confrontatie. Mata vs Neymar, Diatta tegen Di Maria, en Meunier als secondant. Dat wordt smullen. En checken of de efficiëntie van de aanval, ook al was die van Dennis vrij onorthodox, nog wat meer is opgetrokken.