‘Du jamais vu, wat zich woensdag bij de Rode Duivels afspeelde’

Als Meunier of Batshuayi vrijdagavond een wanprestatie afleveren of als de Rode Duivels uitgeschakeld zouden worden, zal een storm van verontwaardiging en kritiek over de bondscoach neerdalen, voorspelt François Colin.

In het voetspoor van de Rode Duivels op weg richting België. Nee, nog niet naar huis. De volgende halte is Rijsel. Wales is een lastige opponent voor de falanx van Marc Wilmots, maar tegelijk een tegenstander van een veel minder formaat. Iedereen verwacht dan ook dat volgende woensdag in Lyon de Brabançonne opnieuw zal weerklinken. De halve finale ligt voor het grijpen.

In die omstandigheden voelen weinig journalisten zich geroepen om zich kritisch op te stellen (lees: hun werk te doen). Alleen ex-voetballer Marc Degryse durft de gang van zaken aanklagen.

Opportunisme is niet alleen op het voetbalveld terug te vinden.

Ik begrijp niets van de milde toon in onze media na de meest verbijsterende persconferentie in de geschiedenis van de Rode Duivels. Marc Wilmots schermt graag met zijn ervaring als voetballer, dus zal ik dat ook maar eens doen in mijn rol van waarnemer van de nationale ploeg. Mijn eerste interland voor de krant was België-Oostenrijk in het najaar van 1978 (het debuut van Michel Preud’homme). 38 jaar en ruim 300 interlands later heb ik dus al een en ander meegemaakt als volger van onze nationale voetbaltrots. Daarom mag ik met recht en reden zeggen dat wat zich woensdag in Le Haillan afspeelde ‘du jamais vu’ was.

Het begon met Jordan Lukaku die bloedeerlijk vertelde dat er niet tactisch was getraind. De spelers hadden nog geen enkel idee hoe de schorsing van Thomas Vermaelen zou worden opgevangen.

Het lijkt nochtans de logica zelf dat je de defensie die je voor ogen hebt, op training laat samenspelen. Vooral omdat het een onuitgegeven defensie wordt, zowel met Denayer centraal naast Alderweireld als met Jordan Lukaku op de linksachter. Als er niet tactisch werd getraind, waarom ging het gordijn dan weer dicht? Last van het licht? Om de media te pesten?

Du jamais vu, wat zich woensdag bij de Rode Duivels afspeelde

Mijn verbazing sloeg om in verbijstering toen nadien de bondscoach aan het woord kwam. Wilmots vertelde doodleuk dat Michy Batshuayi een paar uur vrij had gekregen voor een medisch onderzoek in opdracht van Chelsea en dat Thomas Meunier even naar Parijs was gevlogen – en daar zelfs de nacht doorbracht – om zijn transfer naar Paris Saint-Germain te regelen.

Dit houd je toch echt niet voor mogelijk? Tijdens een EK of WK ben je als speler gefocust op het toernooi en op niets anders. De makelaar kan zich met een eventuele transfer bezighouden, maar de speler laat onder geen beding de groep in de steek.

Op persconferenties – zelfs bij interlands in de voorronde – wordt de pers op het hart gedrukt geen vragen te stellen over de situatie bij de club van de speler. Bij de nationale ploeg gaat het alleen over de nationale ploeg, heet het.

Michy Batshuayi was dinsdag nog voorzien om naar de persconferentie te komen, maar zijn aanwezigheid werd afgeblazen. Officieel op vraag van Marseille, maar welk belang heeft een club die een speler laat vertrekken daar nog bij?

Met de pers praten, mag niet. Maar een speler mag wel gaan onderhandelen met een club. Ongehoord.

En o ja, hoe moet Romelu Lukaku zich bij deze gang van zaken voelen? Hij had zijn zinnen gezet op een terugkeer naar Chelsea en ziet nu dat The Blues de voorkeur geven aan zijn concurrent bij de nationale ploeg. Met de goedkeuring van de bondscoach.

Als Meunier of Batshuayi vrijdagavond een wanprestatie afleveren of als de Rode Duivels uitgeschakeld zouden worden, zal alsnog een storm van verontwaardiging en kritiek over de bondscoach neerdalen. Hier bestaat maar één woord voor: scorebordjournalistiek.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content