Een stukje Engeland in Italië: wat u moet weten over Genoa, de nieuwe club van Blessin

© GETTY
Sebastiaan Van Praet Medewerker Sport/Voetbalmagazine

Na anderhalf seizoen heeft Alexander Blessin de deur bij KV Oostende acher zich dicht getrokken en zet hij bij het Italiaanse Genoa de stap naar een van de grote Europese competities. Daar komt hij onder meer Zinho Vanheusden tegen, maar wat moet u nog weten over Geno CFC?

Engeland in het buitenland

De roots van de Noord-Italiaanse havenploeg liggen in Groot-Brittannië. In 1893 richtten tien Engelse bestuurders in Genua een sportclub op die zich voornamelijk bezighield met atletiek en cricket. Genoa Cricket and Athletic Club was geboren, voetbal was een onbelangrijke bijzaak. Het diende als vertegenwoordiging van Engeland in het buitenland en speelde in witte shirts, zoals de nationale teams, en liet geen Italianen toe.

De voetbalploeg bestond vanaf het begin, wat het de oudste voetbalclub van Italië maakt, maar werd pas in 1897 onder leiding van James Richardson Spensley belangrijk. Hij wordt ‘een van de vaders van het Italiaanse voetbal’ genoemd. Toen werden ook voor het eerst Italiaanse leden toegelaten en won het een jaar later het allereerste Italiaanse kampioenschap.

Door de groei van de sport en een tweede landstitel in 1899 wordt de naam ook veranderd naar Genoa CFC. Ook de kleuren veranderden. Eerst naar wit en blauw, later naar marineblauw en rood. Daarnaast richtte het ook jeugdploegen op. Tot op vandaag is het ook de oudste voetbalclub die in zijn originele vorm bestaat, met hetzelfde stamnummer en zonder faillissement.

Jojo-ploeg

I Rossoblú veroverden de eerste drie landstitels en wonnen er tot 1924 nog zes. Na de Tweede Wereldoorlog raakte de club zelden nog in de bovenste regionen van de Serie A. Het kreeg ook lokale concurrentie van U.C. Sampdoria en werd in de jaren ’50 een jojo-ploeg tussen het eerste en het tweede niveau. Vanaf de jaren ’70 speelde het zelfs voornamelijk in de Serie B.

In 1989 promoveerde het onder trainer Osvaldo Bagnoli terug in de Serie A, met twee jaar later ook Europees voetbal. Die campagne in de UEFA Cup eindigde in de halve finale tegen eindwinnaar Ajax, maar een ronde eerder versloegen de Italianen Liverpool nog tweemaal, waardoor het de eerste Italiaanse ploeg werd die op Anfield kon winnen. Opmerkelijk, als Engelse expatclub van origine. Na het vertrek van Bagnoli een jaar later volgde een zogenaamd ‘donker tijdperk’.

Tussen 1995 en 2005 passeerden veel trainers de revue in de Serie B, had de club vier verschillende voorzitters en driemaal veranderde de eigenaar. Dat laatste seizoen werd het kampioen en zou Il Vecchio Balordo promoveren, maar door een matchfixingschandaal op de laatste speeldag degradeerde het naar de Serie C, de Italiaanse derde klasse. Daaruit promoveerde het direct en speelde het op het tweede niveau samen met Juventus na hun eigen omkoopschandaal en Napoli na het faillissement.

Grijs

Na die promotie haalde het Gian Piero Gasperini binnen, de huidige succescoach van het sprankelende Atalanta. Een nieuwe promotie werd opgevolgd door -een tiende plek in de Serie A. Later eindigde de Italiaan zelfs vijfde met topschutter Diego Milito en controleur Thiago Motta, die beiden naar Inter vertrokken. Het Europese verhaal was kortstondig en de negende plek in de competitie was ook teleurstellend. Gasperini werd in 2011 vervangen door Davide Ballardini, die vandaag aan zijn vierde periode bij de club bezig is.

Sindsdien vermeed het meermaals nipt een degradatie. In 2015 eindigde het uitzonderlijk nog eens zesde, maar kreeg geen Europese licentie omdat het papierwerk te laat indiende en het verouderde Stadio Luigi Ferraris niet meer aan de internationale criteria voldeed. Dat ticket werd doorgespeeld naar de buren van Sampdoria, die zevende eindigden.

Zinho Vanheusden, vaste waarde dit seizoen bij een kwakkelend Genoa, is de zevende Belg die bij de club uit Ligurië onder contract stond. René Vandereycken (1981/83), Michaël Goossens (1996/97), Kevin Van Dessel (1998/99), Anthony Vanden Borre (2008/09), Maxime Lestienne (2014/15) en Stephane Omeonga (2017/19) gingen hem voor.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content