EK-weetjes van de dag: de halvefinalevloek van Engeland

Engeland en Denemarken strijden vanavond om de tweede finaleplek. Drie weetjes over de tweede halve finale.

Het sprookje en het drama

Engeland en Denemarken speelden al 21 keer tegen elkaar. Daarvan won Engeland 12 duels, Denemarken slechts 4. Op dat vlak lijkt Engeland dus erg in het voordeel te zijn, al wonnen de Denen wel de laatste ontmoeting met 0-1 op Wembley. Christian Eriksen scoorde toen de enige goal na een penalty.

Op grote toernooien botsten beide landen nog niet vaak op elkaar. In 2002 op het WK in Japan en Zuid-Korea wonnen de Engelsen eenvoudig in de groep met 0-3. Tien jaar eerder, op het EK 1992, bleef het duel, opnieuw in de poulefase, steken op een droge 0-0. Voor Denemarken was het toen een verderzetting van het sprookje, want nadat het pas in extremis werd opgeroepen als vervanger van het gediskwalificeerde Joegoslavië, stootte het ook nog eens door naar de volgende ronde. Uiteindelijk wonnen ze het toernooi zelfs als absolute underdog.

Voor Engeland werd datzelfde EK een nachtmerrie. Met torenhoge ambities zakten ze af naar Zweden, maar het avontuur strandde al in de groepsfase. Met twee gelijkspelen en een nederlaag eindigden de Three Lions zelfs laatste. Dat EK wordt in Engeland trouwens nog steeds gezien als de grootste teleurstelling van de nationale ploeg. Pas vier jaar later werd de ploeg opnieuw populair toen het in eigen huis in de halve finales bereikte tegen Duitsland, maar uitgeschakeld werd na penalty’s.

Slechte relatie met halve finales

Engeland en grote toernooien, echt een geslaagd huwelijk kan je het niet noemen. De Engelsen wonnen er nog maar eentje, in 1966 met het WK in eigen land, en kon daarna zelfs nooit meer de finale van een wereldbeker of EK halen. Vier keer stonden ze nog in de halve finale, vier keer werden ze geklopt.

Als wereldkampioen trokken ze naar het EK 1968 in Italië. Nadat Bobby Charlton nog een van de helden was in eigen land twee jaar eerder, moest hij nu op het laatste moment afzeggen met een infectie. Zonder de absolute ster konden de Engelsen nog goed weerwerk bieden in de halve finale tegen Joegoslavië – nota bene pas de eerste Engelse deelname aan een EK nadat ze de eerste twee edities misten – maar de onvermijdelijke Dragan Dzajic maakte in de 86^ste minuut de enige treffer. Even later werd ook Alan Mulery van het veld gestuurd, hij was nog maar de eerste Engelsman die een rode kaart kreeg in 424 interlands.

Daarna struikelden de Engelsen ook nog over West-Duitsland op het WK 1990 (1-1 en verloren na penalty’s). Zes jaar later waren opnieuw de Duitsers de boeman in de halve finale van het EK 1996, opnieuw na penalty’s. En in 2018 op het WK in Rusland zag iedere Engelsman de eigen ploeg al de wereldbeker tillen, maar Kroatië verpestte het feestje in de have finale na verlengingen (2-1).

Engeland speelde in zijn geschiedenis dus nog maar vijf halve finales. Voor een topland is dat erg weinig, zeker als je het vergelijkt met de andere grote landen in het voetbal. Zo behoorde Spanje al zes keer bij de beste vier van een groot toernooi, Nederland (10) en Italië (13) doen nog beter, maar de meest ervaren ploeg in de halve finales is Duitsland. De Mannschaft speelde er al 22, waarvan het 14 keer als winnaar uit de strijd kwam. België komt nog dicht in de buurt van de Engelsen met 4 stuks, waarvan het er enkel op het EK in 1980 eentje won.

Voor Gareth Southgate is het zelfs al de derde halve finale op rij met de Engelse nationale ploeg, als je er ook de Nations League bijrekent. In 2019 verloren ze die echter, dit keer van Nederland met 3-1. Kan Engeland zich voor de tweede keer in zijn geschiedenis naar een finale trappen?

Fort Wembley

Om die finale te bereiken, rekenen de Engelsen op hun sterke verdediging en het thuisvoordeel. Engeland pakte namelijk nog geen enkel tegendoelpunt op dit EK, waarmee het een nieuw record neerzette. Jordan Pickford kan zichzelf ook nog eens in de geschiedenisboeken keepen als het nog 25 minuten de 0 kan houden tegen Denemarken. Dan is hij met 721 minuten de legendarische Gordon Banks – won met Engeland de wereldbeker in 1966 – voorbij met meeste minuten voor de Engelse nationale ploeg zonder tegengoal.

Maar ook Wembley kan een wapen worden voor de Engelsen. Van hun laatste 26 wedstrijden in Londen verloren ze er maar 2, waaronder die tegen Denemarken. Ze verloren nog nooit op Wembley op een groot toernooi. 14 wedstrijden speelden ze er al, waarvan ze er 10 wonnen. En ook op Wembley pakken de Three Lions amper tegengoals. Als we enkel de EK-wedstrijden (met ook kwalificatiewedstrijden), dan moesten ze zich voor het laatst omdraaien tegen Slovenië in 2014, een owngoal van Jordan Henderson dan nog. Voor een echte tegengoal is het al teruggaan tot 2011 in de 2-2 tegen Zwitserland. Indrukwekkende cijfers.