En toen gooiden ze een journalist in het zwembad

De Rode Duivels hebben moeite met de kritiek die ze van de media krijgen. Steven Defour noemde zelfs het woord negativisme.

Terwijl de kanttekeningen over het mindere spel eigenlijk nog meevallen. Er was bijvoorbeeld amper commotie over het incident met Romelu Lukaku, maar alleen de vaststelling dat het spel traag en klinisch is, ver verwijderd van het sprankelende spel dat deze generatie wordt toebedacht. Het hoort bij de taak van de media om te registreren en te analyseren, ook dan als de puntenoogst maximaal is.

In andere landen gaat het er wat dat betreft nog feller aan toe. In Nederland hebben ze moeite met de naar Hollandse begrippen destructieve spel die de ploeg op de grasmat legt. De ziel van het Nederlands spel, aanvallend en gedurfd, valt er niet in terug te vinden. Maar Louis van Gaal, vaak onvoorspelbaar in zijn reacties, reageert daar zeer rustig op. Hij zegt dat het bij de taak van een trainer hoort een concept uit te dokteren dat bij de mogelijkheden van zijn spelers past. Als je dat kan doen en je haalt maximaal rendement, spreekt Van Gaal, dan kan als trainer alleen maar tevreden zijn.

De Nederlandse media zijn van nature kritisch ingesteld. Zelfs in momenten van glorie. Zelfs toen Oranje in 1974 de wereld veroverde met aanvallend en zelfs avant-gardistisch voetbal, werden er hier en daar vuurpijlen afgeschoten. De eminente commentator Ben De Graaf, die werkte voor De Volkskrant, was in zijn beschouwingen zo giftig dat de Nederlandse spelers hem op een gegeven moment bij de kraag pakten en in het zwembad gooiden. Dat zien we de Rode Duivels nog niet zo snel doen.

Tijdens toernooien als het WK wordt er heel zwart-wit gedacht. Ooit maakten we in 1994 tijdens het WK in de Verenigde Staten een ontluisterend schouwspel mee: toen Duitsland in de kwartfinale van Bulgarije verloor zeiden twee journalisten van het boulevard Bild dat het nu echt wel tijd was om bondscoach Berti Vogts onder de grond te stoppen: “Nu hangt hij.” Hun ogen spuwden vuur.

We zien het Belgische journalisten nog niet zo gauw doen. Om maar te zeggen: het valt best mee met dat negativisme.