FC Porto is het lelijke eendje tussen de absolute Europese top in de kwartfinales van de Champions League. Het komt Chelsea tegen in een ambitieuze zoektocht naar een herhaling van het succes van 2004.
Het was een pijnlijk gezicht toen Sérgio Conçeicão geen enkele vraag kreeg op de persconferentie, nadat zijn Porto Juventus had uitgeschakeld in de Champions League. Uiteindelijk bleek het om een verkeerde Zoomlink te gaan die de Italianen naar de Portugese journalisten hadden gestuurd, maar het had evengoed een journalistieke boycot geweest kunnen zijn.
Conçeicão heeft al vaker reporters de huid vol gescholden. Zo was hij op het veld ook: als speler van Standard spuwde hij in een bekerduel tegen Zulte Waregem naar Stijn Meert en duwde hij na zijn rode kaart zijn truitje in het gezicht van scheidsrechter Peter Vervecken. Na een bewogen spelerscarrière ging de Portugees in 2017 als coach van Nantes naar Porto, dat hij in zijn eerste jaar eindelijk nog eens kampioen maakte. Vorig jaar deed hij dat kunstje nog eens over.
City in moeilijkheden
De Portugese landskampioen kwam in september bij Manchester City, Marseille en Olympiakos in een poule terecht. Daar deden ze het heel goed. Porto won alle poulewedstrijden, behalve die tegen Manchester City. Het is echter wel de enige ploeg in de Champions League waartegen Kevin De Bruyne en co het moeilijk hadden. In Portugal kwamen de Citizens niet verder dan een 0-0-gelijkspel, de enige wedstrijd die ze niet wonnen. In Manchester scoorde Porto de enige tegengoal van City.
Een klasseflits van Luis Díaz bracht Porto toen op voorsprong in het Etihad Stadium. Weliswaar een van de weinige flitsen, Porto puurt zijn doelpunten vooral uit geluk. Het scoorde in deze campagne dertien keer, maar veel van die goals werden door de tegenstanders cadeau gegeven. In het tweeluik tegen Olympiakos kon Porto rekenen op onder meer een blunder van de Griekse verdediging en een penalty. Ook tegen Marseille mocht Sérgio Oliveira, die nog bij KV Mechelen voetbalde, twee penalty’s binnenschieten en scoorden ze twee keer uit een geharrewar.
In de zestiende finales kwamen ze oog in oog staan met Juventus. Ook daar kregen ze een penalty, gaf Betancur al in de eerste minuut een ongewilde assist aan Taremi en kon Oliveira een vrije trap onder een (schamel) muurtje plaatsen. Porto moet het dus hebben van een portie geluk om doelpunten te maken, maar geluk is natuurlijk ook af te dwingen. Voor de zelf opgebouwde veldgoals moeten ze vooral rekenen op de kopbaldoelpunten van Marega of de snelle dribbels van Fernando Diaz.
Stugge organisatie
Toch kunnen ze zich ook op de borst kloppen voor de kwalificatie voor de kwartfinales van de Champions League. De Draken spelen zoals de meeste Portugese ploegen vanuit een heel stugge organisatie. Tegen Juventus hanteerden ze zoals altijd een platte 4-4-2, waarmee ze de Oude Dame in de eerste wedstrijd vastzetten op de eigen helft. In de terugwedstrijd hadden ze natuurlijk een voorsprong te verdedigen en ondanks de drie tegendoelpunten deden ze dat met glans. Toen Juventus met wingbacks begon te spelen, zorgde Porto ervoor dat de flanken diep terugzakten en er zo in een defensieve lijn van vijf en soms zelfs zes man werd gespeeld. Zo hielden ze de ruimte uit het centrum en creëerden ze er een overtal. Pepe was de uitblinker in die defensie. De veteraan ontzette een hoop voorzetten en gooide zich voor elke mogelijke doelkans.
Thomas Tuchel, de nieuwe trainer van komende tegenstander Chelsea, hanteert ook de opkomende wingbacks. Daar zijn de Portugezen dus goed op voorbereid, maar ze zullen een doelpunt moeten maken als ze door willen stoten. Tot de droge 2-5-nederlaag tegen West Brom van vorig weekend was het echter al van 20 februari tegen Southampton geleden dat Chelsea nog eens een doelpunt tegen kreeg. We zullen zien wat het brengt tegen de Blues. Zal het vat vol geluk waar Porto uit tapt vanavond leeglopen?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
