In normale tijden liepen de nationale kampioenschappen dezer dagen naar hun einde en was het uitkijken naar Euro 2020. De eindstrijd van dat tornooi zou Wembley nog eens in de picture brengen. Dertien jaar geleden werd het vernieuwde stadion officieel geopend met de Engelse bekerfinale.
De feiten
De eerste voetbalmatch in het vernieuwde stadion is het niet, wel de eerste prestigieuze. Als op 9 maart 2007 na jarenlange arbeid het stadion officieel als afgewerkt wordt beschouwd en overgedragen wordt aan de de Engelse voetbalbond (de eigenaar), worden er een paar testwedstrijdenafgewerkt.
Een eerste achter gesloten deuren, tussen werknemers van het stadion en een voetbalploeg van de bouwheren. Een eerste voor publiek, op 17 maart van dat jaar, tussen voetballers van een Foundation en een All Star-team van sponsors.
Een eerste officiële match op 24 maart, tussen de U21 van Engeland en Italië. Giampaolo Pazzini, dit seizoen nog scorend voor Hellas Verona op zijn 35e, is de held van die avond: hij maakt al na 28 seconden een doelpunt en zorgt ook voor een hattrick. De match, voor meer dan 50.000 toeschouwers, zal eindigen op 3-3.
Maar de officiële opening van een stadion dat in 2012 onderdeel moet worden van de Olympische Spelen in Londen met de finales van het voetbal, is er op zaterdag 19 mei. Een week eerder, op 11 mei, wordt het standbeeld van Bobby Moore onthuld aan de ingang. De finishing touch.
De finale van de FA Cup zet Chelsea tegenover Manchester United. Voor de Londenaars is het een speciaal moment: Dennis Wise (Chelsea) is de laatste aanvoerder die op het oude Wembley de beker in de lucht mag steken. Kan John Terry, ook Chelsea, de eerste zijn in het nieuwe?
De spanning en de inzet verlamt de wedstrijd. Cristiano Ronaldo zit in de achterzak van de Londense verdedigers en er zijn amper doelkansen. Nauwelijks voor de rust, iets meer erna. Wanneer voor de derde finale op rij strafschoppen wenken, besluit Didier Drogba er in de verlengingen een eind aan te maken. Hij zet een dubbelpas op met Frank Lampard en zorgt voor 1-0.
Making-of
Het had zijn charmes, het oude Wembley, maar als we er in de jaren negentig een paar keer te gast zijn, blijkt het vooral uitgewoond en versleten. Groot, maar een brok antiek. Sfeervol, maar niet overal even comfortabel, palen staan in de weg van goed zicht en de rijtjes lopen amper op. Wie achter een opspringende fan zit, ziet niks.
Tijdens EURO 1996 is het genieten van de Engelsen en hun coming home, maar vips moeten in tenten worden ontvangen. De mediazalen zijn klein, en verspreid over de diverse verdiepingen.
Voor Antwerp-Parma, finale van Europacup II, kunnen we het veld op. Je moet over de hondenracebaan, die rond de arena loopt. Letterlijk door het stof. Neen, vergeleken met het Stade de France, hét voorbeeld in die jaren negentig, of het Theatre of Dreams van Manchester United is Wembley in de jaren negentig vooral nostalgie.
Als in Cardiff het gloednieuwe Millennium Stadium gebruiksklaar is – de officiële thuisbasis van de voetbalploeg van Wales maar eigenlijk gebouwd voor het WK rugby in 1999 – besluit men in Engeland om Wembley een facelift te geven. De finales van de FA Cup en de promotiematchen verhuizen tijdelijk naar Cardiff, interlands van de Engelse nationale ploeg worden verspreid over het hele land. Zo komen de Belgen zelfs eens in Sunderland terecht.
De Engelse FA is de bouwheer. Het nieuwe Wembley, een stadion van 90.000 plaatsen dat in Engeland het grootste is en in Europa alleen Camp Nou qua capaciteit moet laten voorgaan, moet komen op de plaats van het oude.
Na jaren plannen en tekenen (en discussies rond de financiering) wordt veel later dan voorzien, in 2002, begonnen met de afbraak van het oude stadion. Dan al is duidelijk dat de planning – afbraak in 2000, klaar in 2003 – onmogelijk zal worden gehaald.
Dan is ook al veel inkt gevloeid over de iconische torens op het einde van de lange wandeling vanuit het metrostation. Er wordt gepleit om ze te behouden, maar dat gebeurt niet. In december 2002 gaan ze neer. In de plaats komt een grote boog, het nieuwe iconische beeld van het stadion. Die kost veel meer dan begroot, waarschuwen onderaannemers de Australische bouwfirma die het contract in de wacht sleept. Het zal later voor veel juridische problemen zorgen.
Ook de nieuwe deadline van 2006 wordt niet gehaald. De finale van de FA Cup, dat jaar op 13 mei vanwege het WK in Duitsland, moet in laatste instantie opnieuw naar Cardiff worden verhuisd. Op de achtergrond blijven de FA en bouwheer Multiplex ruzie maken over facturen. Uiteindelijk zal het complex bijna 1 miljard euro kosten.
De capaciteit ervan wisselt naar gelang de gebeurtenis. In principe bedraagt die 90.000 plaatsen voor sportwedstrijden. Voor concerten varieert de capaciteit afhankelijk van de grootte van het podium. Het record staat op naam van Adele, die in juni 2017 98.000 fans kan entertainen.
En daarna
Het complex betaalbaar houden is de grote zorg van de maatschappij die het stadion uitbaat en de eigenaar ervan, de Engelse FA. De buurt is niet de fraaiste noch de rijkste van Londen, maar daar hebben politici en de local council van Brent, op wiens grondgebied het stadion is gebouwd, het voorbije decennium aan gewerkt.
Na de opening komen alle grote voetbalwedstrijden terug naar Londen: Fa Cup, League Cup, andere finales, de promotiewedstrijden,… Ook interlands van de nationale ploeg worden weer op Wembley afgewerkt. Het olympische duel in 2012 tussen Team Great Britain en Brazilië wordt de eerste vrouwenvoetbalwedstrijd ooit op Wembley. Twee jaar later spelen de vrouwen er hun eerste interland, een vriendschappelijke tegen Duitsland.
Maar voetbal alleen volstaat niet om de investering te laten renderen. Dus komen er ook andere sportwedstrijden: rugby, American football, boksen,… En daarnaast tal van concerten. Een concert ter ere van de overleden Diana, George Michael, Muse, Bruce Springsteen,… Adele noemt haar twee concerten in het stadion zelfs The Finale.
Wanneer Tottenham White Hart Lane verbouwt, komt de Londense ploeg er zijn thuiswedstrijden afwerken. Eerst alleen de Europese, later ook de competitiematchen. Het krikt het aantal events gevoelig op. In het seizoen 2017/18 komt Deloitte in een studie aan 58 events. Die leveren de buurt, Londen en Engeland een grote economische impact op. De studie is besteld door de FA, die de uitbating moet verantwoorden.
In april 2018 duikt een kandidaat-koper op. Shahid Khan, de Amerikaanse eigenaar van Fulham. Na maanden van gepalaver en onder druk van de politiek die ook investeerde in het stadion en zich verzet tegen de verkoop, trekt Khan, afkomstig uit Pakistan, maar als immigrant in de VS steenrijk geworden in de auto-industrie, uiteindelijk in oktober zijn bod in. Wembley wordt niet verkocht, ook al kost het de FA jaarlijks handenvol geld aan schuldafbouw en onderhoud. Geld dat het zou kunnen steken in pakweg grass roots football.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier