Flashback naar 8 juni 1990: hoe Kameroen Afrika deed dromen

© picture-alliance/ dpa

Samuel Eto’o is een van de grote vechters tegen racisme, dezer dagen zo actueel. Zijn land, Kameroen, zorgde op het WK 1990 voor een stunt door in de openingswedstrijd wereldkampioen Argentinië te kloppen. Op dat WK groeide een oude vent uit tot het symbool van een heel werelddeel.

De feiten

U en ik kunnen het zich nu nauwelijks voorstellen, maar François Omam-Biyik vertelt het zelf in een televisiereportage die op YouTube is te zien, dus het klopt. Op 8 juni 1990, de dag dat de Mondiale in San Siro, Milaan begint, geeft de spits van Kameroen ’s ochtends een interview in het spelershotel. Omam-Biyik heeft voor het WK zijn transfer naar Rennes afgerond en een Frans verslaggever wil zijn verhaal optekenen.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Tijdens het interview begint de aanvaller plots … te zweten. Zijn stem bibbert. De verslaggever onderbreekt het gesprek en vraagt bezorgd wat er scheelt. ‘Ik denk dat de druk van de match begint op te spelen’, klinkt het bibberend. Omam-Biyik moet het interview afbreken en trekt zich een half uurtje terug op zijn kamer. Nadien kan hij weer verder. De rest van zijn dag verloopt normaal.

De Argentijnen arriveren als eerste in de opwarmingsruimte in de catacomben van het stadion. Die is voorbehouden voor de twee teams en wanneer de Kameroeners er opdagen – zoals altijd met kreten en gezangen – is er wat opschudding. De twee teams staan even tegenover elkaar tot Diego Maradona, de aanvoerder van Argentinië, zijn troepen sommeert om weg te gaan. Omam-Biyik: ‘Onze eerste zege van de dag.’

Tijdens de opwarming buiten op het veld geniet San Siro en de hele wereld van het jongleren van Maradona. De Kameroeners zitten in hun bubbel, het ontgaat hen, zegt Omam-Biyik.

Wanneer de wedstrijd start, is het eenrichtingsverkeer normaal: Kameroen wacht af, Argentinië dreigt. Als ze tot bij doelman Thomas N’Kono geraken, pareert die alles. Aan de rust is het 0-0. Omam-Biyik: ‘Toen besloten we ons blok na de rust wat op te schuiven, om zelf ook te kunnen dreigen.’ Carlos Bilardo reageert en brengt Claudio Caniggia in.

Na de rust is er opschudding: de broer van de spits, André Kana-Biyik, krijgt rood. Tijd voor de coach van Kameroen om tactisch in te grijpen: een aanvallende middenvelder (Louis-Paul M’Fédé) gaat er uit voor een verdedigende (Thomas Libiih).

Geen minuut later is het doelpunt. Een vreemde goal. Kameroen mag een vrije trap nemen vanaf links, maar de vaste vrijschopnemer is net vervangen. Omam-Biyik, die een reputatie heeft een goeie kopper te zijn, vraagt de bal aan de eerste paal. De bal komt daar ook, maar een ploegmaat is hem voor. Omam-Biyik heeft dat net op tijd gezien, blijft staan en kan centraal nog net de doorgestoken bal met het hoofd richting doel verwerken. In principe een zwak balletje voor de Argentijnse doelman Nery Pumpido, maar die mispakt zich en duwt de bal in eigen doel.

De doelpuntenmaker loopt naar de kant en wordt daar bedolven door zijn ploegmaats. Hij vecht er … voor zijn leven: door al die kilo’s kan hij nog amper ademen. Omam-Biyik: ‘Ze wogen allemaal tachtig kilo en meer, ik kon amper ademhalen. Dat was mijn eerste bezorgdheid, daar onderuit raken.’

Wat volgt zijn nerveuze minuten en nog een regelrechte aanslag. Als Caniggia in de 88e minuut een raid opzet, wordt hij drie keer naar het leven gestaan. Twee aanslagen overleeft de Argentijn, de derde niet. Benjamin Massing krijgt ‘slechts’ een tweede geel voor de trap, maar ondanks een nieuwe uitsluiting houdt Kameroen stand. De eerste verrassing is een feit.

Bekijk hieronder nog eens de goal van François Omam-Biyik.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Making-of

Het WK halen is in die dagen voor landen die niet uit Europa of Zuid-Amerika komen haast een onmogelijke opgave. De Aziatische voetbalfederatie mag twee landen afvaardigen, de Afrikaanse ook en uit Oceanië is er zelfs niemand.

Van de 24 deelnemers komen er 14 uit Europa. Het is een aanfluiting van de wereldkaart en dat beginnen ze bij FIFA te beseffen. Acht jaar later zal Sepp Blatter in zijn verkiezingscampagne tot voorzitter het aantal deelnemers uitbreiden naar 32 en het WK openen voor andere continenten.

Kameroen zit in de kwalificaties in een poule met Nigeria, Angola en Gabon. De Nigerianen winnen overtuigend al hun thuiswedstrijden, maar laten het uit afweten en dus gaat Kameroen door. In de play-offs zijn ze twee keer te sterk voor Tunesië. Omam-Biyik scoort in de uitwedstrijd en is de held van de natie.

Het andere Afrikaanse land dat zich plaatst is Egypte, dat nipt wint van Algerije.

Kameroen reist naar Italië af met veel druk op de schouders. ‘Het voelt alsof we de eer van heel Afrika moeten verdedigen.’

In extremis voegt de Russische bondscoach Valeri Nepomnjasjtsjii nog een veteraan toe aan de selectie: Roger Milla. Die is dan al 38 en voetbalt op La Réunion. Eigenlijk is hij al gestopt als international, maar de president heeft hem er graag bij en als die wat wil…

En daarna

Feestje. Tennisser Yannick Noah is een van de Kameroeners die na de zege het hotel van de ploeg op stelten mag zetten. Het feest gaat de hele nacht door. Milla wordt de held van de natie in de volgende wedstrijden: hij valt in en scoort twee keer tegen het Roemenië van Gheorghe Hagi.

Op speeldag drie krijgen de Kameroeners een tik: 0-4 tegen het al uitgeschakelde Rusland. Zonder erg, de volgende ronde is een feit.

In de tweede ronde gaat het feest verder, opnieuw met de dansende Milla – na elke goal voert hij zijn nummertje op aan de cornervlag – in een hoofdrol. In de verlengingen tegen Colombia scoort hij twee keer, een keer na een blunder van René Higuita die de spits wil dribbelen, maar de bal verliest.

Voor Kameroen wordt het daarna Napels zien en sterven: Gary Lineker kan vijf minuten voor tijd op strafschop maar net de uitschakeling van Belgiëkiller Engeland vermijden en zet in de 105e minuut een nieuwe strafschop om. Exit Kameroen.

De goeie prestaties van het land, dat als eerste Afrikaanse land een kwartfinale op het WK haalt, krijgen vier jaar later een beloning: Afrika mag drie landen afvaardigen naar het WK in de Verenigde Staten. Daar wordt Kameroen uitgeschakeld in de eerste ronde, maar dit keer is het Nigeria dat indruk maakt. Daar ontstaat de droom dat ooit een Afrikaans land het WK kan winnen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content