Atlético-FC Barcelona is een speciale wedstrijd voor Antoine Griezmann. Hij keert terug naar de club waar hij wél zijn stempel kon drukken.
Als je puur naar de cijfers kijkt, is er bij FC Barcelona geen vuiltje aan de lucht. Barça draait mee aan kop in La Liga en het domineert zijn CL-poule vóór topclubs als Borussia Dortmund en Inter.
Maar de Spaanse media berichten al het hele seizoen over problemen achter de schermen bij de Catalaanse trots. Je hebt het gevoel dat de boel elke week kan ontploffen, maar voorlopig houden de resultaten het deksel op de pot. ‘Winnen is essentieel om geen problemen te krijgen’, zei Messi daar zelf onlangs nog over.
Geen praters
Een van de problemen bij FC Barcelona is de integratie van Antoine Griezmann. Aan zijn talenkennis zal het niet liggen, de Franse aanvaller woont al jaren in Spanje en spreekt vloeiend Spaans.
Griezmann verraste begin oktober op een persconferentie met de mededeling dat hij en Messi elkaar eigenlijk nog niet gesproken hadden. Dat heeft ongetwijfeld te maken met het feit dat ze allebei geen praters zijn en met hun eerder timide karakter, maar volgens de Spaanse media is er meer aan de hand.
Had het van Messi afgehangen, zo schrijft zelfs de gerespecteerde Spaanse pers, dan was niet Griezmann maar Neymar naar de Catalaanse hoofdstad gekomen.
De Vlo werkte de geruchten nog in de hand door er openlijk aan te twijfelen of het bestuur wel alles in het werk had gesteld om zijn Braziliaanse maatje terug naar Camp Nou te halen. Neymar stuurde zelf ook aan op een vertrek bij PSG, maar toen het niet tot een deal kwam met Barça, zag hij zich uiteindelijk genoodzaakt om in Parijs te blijven.
Te weinig vertrouwen
Persoonlijk klikt het niet tussen Messi en Griezmann, maar ook op het veld is er duidelijk een gebrek aan chemie. In een opmerkelijk interview met de site van de UEFA was Griezmann daar afgelopen maandag ook heel openlijk over: ‘Bij Barça speel ik op links, een nieuwe positie voor mij, ik probeer me aan te passen.’
Hij vervolgt: ‘Ik probeer ook te leren en te begrijpen hoe mijn ploegmaats spelen. Ze zijn allemaal nieuw voor mij. Ik ben niet diegene die de looplijnen van Leo (Messi), Luis (Suárez) en Ousmane (Dembélé) bepaalt, of die van de middenvelders of van de linksachter. Ik probeer dat zo snel mogelijk te begrijpen omdat de ploeg mij nodig heeft, maar soms is dat moeilijk. Wanneer ik de bal heb, heb ik te weinig vertrouwen om een pass te geven of op doel te schieten. Maar dat komt wel met de tijd.’
Het zijn opmerkelijke woorden van een speler die Frankrijk wereldkampioen maakte en die Atlético twee keer naar een CL-finale loodste.
Feit is dat hij bij FC Barcelona ook niet het doelpuntengemiddelde haalt dat hij bij Atlético haalde. Bij Los Colchoneros scoorde hij ongeveer 1 keer om de twee wedstrijden (133 goals in 257 matchen). Bij Barça zit hij na 17 matchen nog maar aan 5 doelpunten.
Kwalijke reeks
December kondigt zich sowieso aan als een zware maand voor FC Barcelona, met verplaatsingen naar Atlético (1/12), Inter (10/12) en Real Sociedad (14/12) en de thuiswedstrijd tegen Real Madrid op woensdag 18 december.
Winnen in het Wanda Metropolitano is van het grootste belang om gelijke tred te houden met Real Madrid. De recente geschiedenis is alleszins in het voordeel van Barça.
Atlético heeft, sinds Diego Simeone er trainer werd in 2011, in de competitie nog nooit kunnen winnen van FC Barcelona. Vijf keer werd gelijkgespeeld (waarvan 1 gelijkspel in Camp Nou Atlético de titel opleverde) en tien keer verloren.
Kan Simeone die kwalijke reeks beëindigen?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
