In de gebouwen van het Europees Parlement is New FIFA Now voorgesteld, een drukkingsgroep die de Wereldvoetbalbond grondig hervormd wil zien. Is de tijd rijp voor echte veranderingen? En wat te denken van de politiek die zich zo fel uitspreekt? Drie vragen aan Jan Hauspie van Sport/Voetbalmagazine, die erbij was.
Wat houdt het New FIFA Now-project precies in?
Jan Hauspie: ‘New FIFA Now is een soort van drukkingsgroep die is opgericht door twee europarlementsleden, de Britse Emma McClarkin en onze Ivo Belet (CD&V), en het Britse parlementslid Damian Collins. Zij willen de druk verhogen op de FIFA om grondige hervormingen door te voeren, zoals meer transparantie en een beperking van het aantal mandaten van een voorzitter. Om daarin te slagen hopen ze een breed gedragen platform te creëren en vooral belangrijke sponsors aan boord te krijgen. De FIFA echt raken doe je immers in het financiële hart van de organisatie. Onder de mensen die mee aan tafel zitten, zijn Lord David Triesman en Harold Mayne-Nicholls, de ex-voorzitters van respectievelijk de Engelse en de Chileense voetbalbond, en Jérôme Champagne, een van de belangrijkste tegenkandidaten van Sepp Blatter bij de voorzittersverkiezingen van de FIFA op 29 mei. Mayne-Nicholls beraadt zich nog over een eventuele kandidatuur.’
Is het wenselijk dat de politiek zich zo fel uitspreekt tegen het reilen en zeilen binnen de wereldvoetbalbond?
Jan Hauspie: ‘Eerlijk gezegd ben ik altijd een beetje argwanend als politici zich zo nadrukkelijk op het terrein van de sport begeven. De grote gangmaker is niet toevallig de Engelsman Collins: Engeland werpt zich steeds meer op als de grootste FIFA-criticus nadat het de organisatie van het WK 2022 wellicht door corruptie aan Qatar moest laten. Bovendien zal de FIFA zichzelf niet ‘opkuisen’. Het is dus goed te begrijpen dat de politiek er zich mee bemoeit, het gaat tenslotte over het grootste sporttoernooi ter wereld. Het al dan niet binnenhalen van een WK heeft belangrijke economische gevolgen voor een land. Daartegenover staat dat New FIFA Now nog niet echt een duidelijk programma lijkt te hebben. De toekomst zal uitwijzen hoe daadkrachtig het platform is.’
Jérôme Champagne steunt het project als kandidaat-voorzitter van de FIFA. Hoe schat u zijn kansen in?
‘Champagne en de Jordaanse prins Ali Bin Al Hussein zijn voorlopig de enige ernstige tegenkandidaten van Blatter. De kandidatuur van de Franse oud-voetballer David Ginola is een slechte grap. Al Hussein heeft echter nog geen programma bekendgemaakt, terwijl Champagne al een jaar campagne voert rond een duidelijk programma. Maar de Fransman riskeert zelf het slachtoffer te worden van de gesloten FIFA-cultuur. Hij slaakte deze week een noodkreet: om officieel aanvaard te worden, moeten kandidaten vóór 29 januari kunnen bewijzen dat ze de steun genieten van vijf nationale federaties. Die heeft Champagne nog niet. Hij vreest dat sommige bonden bang zijn om zich achter hem te scharen: als hij het niet haalt, riskeren zij het gebrandmerkt te zijn als tegenstanders van een herverkozen Blatter. Het perfide aan het systeem is dat het voor Champagne makkelijker is om bij de verkiezingen op 29 mei een respectabel aantal stemmen te halen, dan om nu voldoende federaties achter zich te krijgen voor een geldige kandidatuur.’
Opgetekend door Kevin Van der Auwera
