‘Het verblijf van Hazard in Madrid groeit uit tot een kruisweg’

Hoofdredacteur Jacques Sys ziet dat Eden Hazard nog niet veel heeft kunnen genieten van zijn tijd bij Real Madrid.

Daar sta je dan, een voetballer van 100 miljoen die zijn kunsten voor Real Madrid niet kan demonstreren. Er wordt gegromd in de wandelgangen, getwijfeld aan het effect van die megatransfer. Eden Hazard moest zich aanpassen, hij flitste en soleerde niet zoals bij Chelsea. En tussenin was er een spierscheur in augustus. En dan kwam er een nieuwe blessure, eind november, een minuscule breuk in de enkel. Je staat opnieuw langs de kant, vier weken, zes weken, acht weken en uiteindelijk tien weken, en dat net op het moment dat het wat begon te lopen. Je kijkt rond je en je stuit op een bepaald scepticisme. Het sprookje lijkt uit te draaien op een nachtmerrie. Wat spookt er dan door je hoofd? Loop je jezelf voorbij in je drang om je eindelijk te bewijzen?

Het is nog maar de vraag of Eden Hazard na zijn blessure te vroeg is herbegonnen. Daar kunnen alleen de artsen op antwoorden. En dan nog. Maar het verblijf van Hazard in de Spaanse hoofdstad groeit uit tot een kruisweg die ook na Pasen zal blijven duren. Weer een revalidatie van twee, drie maanden. En daarna?

Bondscoach Roberto Martínez liet na de nieuwe blessure weten dat hij zich zorgen maakt over zijn aanvoerder. Ten vroegste eind april zal hij weer kunnen voetballen, mogelijk pas in de loop van de maand mei. De eerste EK-wedstrijd, tegen Rusland, wordt op 13 juni gespeeld. Hazard, die nood heeft aan veel wedstrijden, zal hoe dan ook zonder competitieritme aan het EK beginnen. Intussen woedt er in hem een oorlog van frustraties. Ook al kan hij het hele voetbaltheater doorgaans goed relativeren.

Eden Hazard is samen met Kevin De Bruyne het kloppend hart van de nationale ploeg. Twee bevlogen voetballers zonder kapsones. In de confrontatie tussen Real Madrid en Manchester City moesten ze woensdag in de Champions League een duivels duel uitvechten. Ooit was er een tijd dat beiden elkaar bij de Rode Duivels leken te remmen. Nu spelen ze harmonieus met elkaar. Door een systeem dat het beste van hen naar voren brengt. Hazard die in de zone van de waarheid mag draaien en keren om het verschil te maken, De Bruyne die met het spel voor zich zijn pass kan benutten.

Nu moet Roberto Martínez nadenken over eventuele oplossingen. Tijdens een voorbereidingsperiode waarin één vraag als een rode draad zal lopen: geraakt Hazard op tijd fit?

Intussen in de competitie: krijgt Bernd Storck een standbeeld in Brugge als hij Cercle in 1A houdt? De manier waarop groen-zwart zaterdag Royal Excel Mouscron bij de keel greep, was ongewoon voor een degradatiekandidaat. Er stonden vijf spelers in de ploeg die tijdens de winterstop werden aangetrokken. Dat is het grote verschil met het schuldenvrije Waasland-Beveren, dat zich tijdens de voorbije mercato afzijdig hield om de financiële balans in evenwicht te houden, terwijl Cercle behoorlijk investeerde. In die zin blijven die wintertransfers een vervalsing van de competitie.

Het doet geen afbreuk aan het werk dat Bernd Storck bij Cercle verricht. Een positieve trainer die nooit jammert over een gebrek aan kwaliteit en altijd begeestering uitstraalt. Vragen over het niveau had bijvoorbeeld Dennis van Wijk wel toen hij bij KV Oostende arriveerde. En machteloosheid straalde bij Waasland-Beveren de intussen doorgestuurde Arnauld Mercier uit.

Het zijn andere persoonlijkheden dan Bernd Storck. De Duitser is geen trainer die zichzelf verdedigt en naar uitvluchten zoekt. Hij gaat voor de redding, met een basisploeg waarin amper nog iemand staat die via Monaco bij Cercle belandde. Dat betekent niet dat dit project wordt afgeblazen. Integendeel zelfs. Er komt een nieuwe sportief directeur, de samenwerking moet verder worden geïntensiveerd. Dat Cercle daarbij zijn identiteit verder zal verliezen blijft noodzakelijk om te overleven.