Hoe Manchester City tegenwoordig de ene mijlpaal na de andere bereikt

© BELGAIMAGE
Peter t'Kint
Peter t'Kint Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine

Elke week berichten we in The Life of Kevin over Kevin De Bruyne bij Manchester City. Deze keer: wie kan City, zonder de nog steeds revaliderende Kevin De Bruyne, afstoppen?

Pep Guardiola heeft met Manchester City nog maar eens een mijlpaal bereikt. Of liever, een paar. Om te beginnen deze: de zege van vorige woensdag in de FA Cup was niet alleen de vijftiende op rij in alle competities samen (de twee bekers en de Premier League), maar ook de 200e van Guardiola als manager van Manchester City. Aanvoerder van de laatste weken – wanneer Fernandinho niet in de basis start – is Raheem Sterling (26), die bij Swansea City woensdag voor de vierde wedstrijd op rij scoorde en onder Guardiola de kaap van 100 doelpunten rondde. Dat konden bij de Catalaan tot voordien slechts twee andere spelers: Lionel Messi in zijn periode bij Barcelona en Sergio Agüero bij City. Een mooi lijstje.

En er zijn nog jongens in vorm: Phil Foden bijvoorbeeld. Twintig jaar nog maar en in die goeie serie van vijftien wedstrijden stond hij slechts twee keer in de competitie niet in de basis; woensdag kreeg hij in de FA Cup rust, om morgen tegen Tottenham weer te kunnen vlammen. Hij was ook de man van de match tegen Liverpool, het bewijs van zijn evolutie. En wat te denken van Ilkay Gündogan, die tijdens die goeie serie van de laatste weken goed was voor acht doelpunten. Nu Kevin De Bruyne er niet is, krijgt hij offensief wat meer vrijheid. En dat loont.

Tijdelijke conclusie (alles in voetbal is tijdelijk): als je denkt dat City zich beperkte tot geef de bal aan De Bruyne en die doet er wel wat geniaals mee, vergist u zich. De kern is intelligenter doordacht dan dat. Want City zette niet alleen zijn indrukwekkende reeks neer met De Bruyne als regisseur (9 opeenvolgende wedstrijden winst), het doet dat dus ook zonder hem (tot dusver 6). En City doet het ook zonder vaste spits, nu Agüero in het sukkelstraatje is beland en Gabriel Jesus lang niet altijd scoort (in die lange reeks goed voor vijf goals). Het gevaar komt uit alle hoeken en iedereen profiteert.

De grootste winst die Pep Guardiola dit seizoen boekte was de defensieve stabiliteit. Sinds de laatste nederlaag in de competitie (op 21 november) speelde City 14 duels en daarvan hield het 11 keer de nul. Guardiola vond met Rúben Dias eindelijk de verdediger die hij zocht, kreeg ook John Stones weer op niveau, liet João Cancelo op de rechterkant uitgroeien tot een opmerkelijk figuur en kreeg – na veel investeren en proberen – het omschakelingsprobleem dat tegen Leicester City nog zo pijnlijk werd bloot gelegd, op orde.

Resultaat: omdat er aanvankelijk zelf weinig gescoord werd was het in het begin nog wat boring, maar langzaam raakte de machine op toerental. Niemand kan nog volgen. Voorlopig.

De laatste ploeg die City kon kloppen, op 21 november, was Tottenham. Dat is morgen ook de tegenstander. De Spurs hadden thuis amper 33 procent balbezit, maar wonnen wel met 2-0. Good old Mourinho: sit back and counter. In Manchester wordt het allicht niet anders, maar dit keer lijken Guardiola en co beter gewapend.

Met helaas nog altijd De Bruyne ergens vanuit een warme loge als toeschouwer. Voorlopig beperkt hij zich tot werk in de fitness. Ook zijn Cup, normaal een vaste afspraak in mei voor de Europese top in Drongen, is uitgesteld. 14 en 15 augustus is de nieuwe richtdatum.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content