Katayoun Khosrowyar: pionier in het vrouwenvoetbal

© GETTY
Peter t'Kint
Peter t'Kint Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine

De Amerikaans-Iraanse haalde als eerste vrouw in Iran een trainersdiploma en draagt het voetbal in haar vaderland een warm hart toe.

Wie dezer dagen het WK voor vrouwen in Frankrijk volgt, merkt dat de Arabische landen niet vertegenwoordigd zijn. Geen hidjabs op het veld dus, iets wat de FIFA trouwens van 2011 tot 2013 verbood. Daarna werd het opnieuw toegelaten. Het kostte Katayoun Khosrowyar een mogelijke kwalificatie voor de Olympische Spelen in 2012, de Iraanse overheden lieten hun vrouwen immers niet zonder hoofddoek voetballen. Het directe gevolg waren forfaitnederlagen in het kwalificatietornooi. Er was ook veel frustratie bij vrouwen die hun familie hadden achtergelaten en hun school verwaarloosden om zich voor te bereiden in een land waar vrouwen doorgaans nog steeds niet naar het mannenvoetbal kunnen gaan kijken.

Voetballen mét hidjab, is lastiger, beseft Khosrowyar, maar ze zijn in Azië, met name in Iran, hun achterstand wel aan het inhalen. Khosrowyar groeide op in Oklahoma omdat haar vader, in Iran een zwemmer, naar de Verenigde Staten was uitgeweken. Toen ze als tiener terugkeerde naar Teheran, zocht ze er een voetbalclub, maar vond ze er alleen een zaalvoetbalploeg. Wie is die Amerikaanse?, vroegen waarnemers al snel, maar zelf kon ze niet antwoorden. Ze sprak amper Perzisch.

Dat is inmiddels veel beter. Sinds die dag kwam haar leven in het teken van voetbal te staan en van de emancipatiestrijd van de Iraanse vrouwen. Ze werd international, maar ook scheikundig ingenieur, en ging al snel op zoek naar voetbaldiploma’s. Ze is de eerste Iraanse die een FIFA A-diploma behaalde. Tot begin mei was ze een collega van Marc Wilmots, in een rol als bondscoach van de vrouwelijke U19. Toen die nipt faalden in de kwalificaties voor het Aziatische U19-kampioenschap (Vietnam had één gele kaart minder…), gaf ze haar ontslag. Ze is nu hoofd van de Reign Academy in Tacoma, Washington. Van daaruit steekt ze wel het werk in haar land – niet evident gezien de spanningen tussen de twee – een hart onder de riem.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content