Kippenvelmatch #6: AC Milan-Liverpool 3-3

© GETTY

Op basis van de input van onze lezers stelde Sport/Voetbalmagazine een top 25 van kippenvelmatchen aller tijden samen. Vandaag nummer 6: AC Milan-Liverpool van 25 mei 2005.

Na de onwaarschijnlijke ommekeer op die mei-avond in 2005 in Istanboel blijven twee vragen onbeantwoord: welke verkeerde woorden sprak Milantrainer Carlo Ancelotti tijdens de rust zodat zijn ploeg die tot dan outstanding presteerde, na rust een 3-0 voorsprong weg gaf? En met welke peptalk kreeg Rafael Benitez in de pauze een rampzalig acterend Liverpool ineens aan het voetballen?

Beter kon een ploeg niet aan een Europese finale beginnen dan AC Milan (dat in de halve finales PSV had uitgeschakeld) die avond in Istanboel. Al na 50 seconden joeg Paolo Maldini een bal voor Milan in doel, met een mooie volley. Bij de rust leek de wedstrijd na nog eens twee goals van Hernan Crespo helemaal gespeeld. De rossoneri wervelden dat het een lust was voor het oog, de Engelsen hadden een complete off-day. Zo leekt het althans.

Zes dolle minuten

In minuut 51 voorkomt Liverpools Poolse doelman Jerzy Dudek, vier jaar eerder overgekomen van Feyenoord, met een mooie save de 4-0, maar dan kantelt de wedstrijd. Na zes dolle minuten staat het ineens 3-3 en komen er verlengingen. Ook daar moet Dudek drie minuten voor tijd met een historische save Milans Oekraïense spits Sjevtsjenko van een goal houden. Dudek zal dat nadien in zijn biografie ‘de save van mijn carrière’ noemen.

Penalty’s dus, en ook hier toont de Pool zich de uitblinker. Hij stopt er twee en bezorgt het team van Rafael Benitez zijn eerste Champions League sinds 1984 (een jaar later verloor Liverpool de non-finale op de Heizel van Juventus). Maar ook een heldenstatus garandeert je in topvoetbal niets. Het volgende seizoen brengt Dudek voornamelijk op de bank door, na een armblessure krijgt de Spaanse doelman Pepe Reina de voorkeur van Benitez.

In Istanboel wordt Steven Gerrard, van wie gefluisterd werd dat hij zou overstappen naar Chelsea, de man van de match, nadat hij voor rust geen bal raakte. Hij blijft in Liverpool en wordt er een mythe. Zo gaat dat soms in voetbal.

Het perfecte voorbeeld

En de verliezers? In zijn biografie ‘Quiet Leadership‘ blikt toenmalig Milantrainer Carlo Ancelotti nog eens terug op de wedstrijd: ‘Die avond had het geen zin om me boos te maken omdat de ingesteldheid van de spelers voorbeeldig was geweest. De kwaliteit van het spel was het beste wat ik als trainer ooit in een finale had meegemaakt. Het was een perfect voorbeeld van hoe een coach alle aspecten van een wedstrijd kon controleren – tactisch, qua motivatie, de manier waarop je de tegenstander voorspelde – op één na: de eindscore.

‘Achteraf bekeken, als alle emotie weg is geëbd, zou ik niets anders gedaan hebben als alles te herdoen was. Vandaag denkt iedereen dat we bij de rust stil vielen en stopten met voetballen, maar dat klopt niet. We speelden goed, zelfs nog in de verlengingen. Als je die avond samenvat, voetbalde Liverpool zes van de 120 minuten goed en Milan 114 minuten van de 120. Toen Liverpool zijn eerste goal maakte, waren we nog zo goed aan het spelen dat ik verwachtte dat wij nog meer goals zouden maken.

‘Toen zij de tweede keer scoorden, wilde ik een extra verdediger inbrengen, maar het ging zo snel dat de derde goal viel voor ik iets had kunnen doen. Maar zelfs na die dolle zes minuten bleven we de betere ploeg en hadden we nog kunnen scoren. Hetzelfde verhaal in de verlengingen. Na de match verweet het bestuur me niets en steunde me voluit. De spelers vertrokken ’s anderdaags met vakantie en kwamen met een fris hoofd terug. Die tegenvaller was een extra motivatie om twee jaar later Liverpool wel te kloppen.’

In 2007 versloeg Milan Liverpool in Athene met 2-1, ondanks een late Liverpoolgoal van Dirk Kuyt.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fiche van de match

Goals: Paolo Maldini 1′; Hernan Crespo 39′, 44′; Steven Gerard 54′; Vladimir Smicer 56′; Xabi Alonso 60′

Atatürk Olympisch Stadion, Istanboel

Finale Champions League

25 mei 2005

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content