Leandro Paredes: de pitbull van Pochettino

Onder Mauricio Pochettino ontpopt Leandro Paredes zich tot één van de sleutelspelers bij Paris Saint-Germain. Zijn stijl is zeldzaam en vaak niet goed begrepen.

“Hij gaf 1320 passes in de Premier League, maar nog geen assist.” Phil McNulty, chef voetbal van de BBC, uitte via Twitter kritiek op Thiago Alcántara van Liverpool omdat die volgens hem onvoldoende betrokken is bij doelpunten. Hij is nochtans een van Liverpools meest creatieve spelers en niet een van de grote problemen voor The Reds.

Haast iedereen wist dat de Spanjaard niet gekomen is om doelpunten te maken of veel assists te geven. Vorig seizoen was hij bij een überdominant Bayern München één van ’s werelds beste middenvelders en maakte hij amper drie goals en gaf hij twee assists.

Een doelpuntje of een assistje meer zou gerust kunnen, maar het is niet zijn eerste taak. Het toont aan dat er nog steeds grote misvattingen zijn over de rol van een diepliggende spelmaker. Vlak voor el clásico was Jan Mulder ook nog kritisch over zijn landgenoot Frenkie de Jong: “Mja, passje breed.”

Het is net een van hun belangrijkste taken om van diep in het middenveld tussen de verschillende linies door met progressieve passes of infiltrerende dribbels de bepalende spelers te bedienen. Zij initiëren de aanval, de voorspelers dienen die af te ronden.

Dit seizoen incasseert Bayern gemiddeld 1,29 doelpunten per wedstrijd, veruit de zwakste defensieve prestatie van de club de laatste tien seizoenen. Het verval is niet volledig aan het vertrek van Alcántara te wijten, maar de ploeg mist wel een controleur in al het energieke geweld. Naast zijn vermogen om de bal diagonaal en verticaal te verplaatsen, was hij met zijn positiespel cruciaal om de bal te veroveren – één van de betere in de Bundesliga.

Regista

In essentie zijn diepliggende spelmakers elegante blokjes graniet. Doorgaans hebben ze geen bijzondere gestalte, maar staan ze wel verrassend stevig op de benen en zijn ze door goed positiespel en optimaal gebruik van hun lichaam defensief een meerwaarde. In Italië heet het een regista – een regisseur. Maurizio Sarri omarmt het als geen ander. Bij Napoli maakte hij Jorginho zo groot, die hij uiteindelijk meenam naar Chelsea om ook daar zijn team door de Italo-Braziliaan te laten dirigeren.

Bij zijn voormalige club Empoli – waarmee Sarri in 2014 naar de Serie A promoveerde – vertrok de diepe spelmaker van dienst, Mirko Valdifiori, ook naar Napoli. De promovendus huurde de Argentijnse Leandro Paredes dan maar om die rol op het hoogste niveau in te vullen, waar hij in uitblonk. Terug in Rome beloonde Luciano Spalletti hem met een vaste stek in de basiself van AS Roma waar hij Radja Nainggolan, Mohamed Salah en Edin Dzeko mocht bedienen. “Miralem Pjanic is vertrokken, maar Paredes is exact wat nodig hebben in die rol. Hij controleert het spel”, zei de Italiaan.

Al na één seizoen verliet Spalletti de hoofdstad voor de blauw-zwarte club uit Milaan, iets wat Paredes niet zag zitten. “Ik wist dat ik onder Eusebio Di Francesco minder zou spelen, dus moest ik een nieuwe club zoeken”, vond de middenvelder.

Na een indrukwekkend seizoen als vicekampioen leek hij klaar voor een nieuwe stap richting de Europese top, maar hij verkoos het Russische Zenit Sint-Petersburg, de ex-club van Spalletti. Dat was niet toevallig: “De trainer, Roberto Mancini, is erg belangrijk geweest in mijn keuze.”