‘No sweat, no glory’ is de baseline van Club Brugge, dat morgen op Old Trafford strijdt voor kwalificatie voor de volgende ronde in de Europa League. De basis van één van de rijkste clubs ter wereld, gastheer Manchester United, is naast moed en grootsheid ook jeugd.
Zondag 15 december 2019 was een grote dag in de geschiedenis van Manchester United. Niet dat het gevierd werd met een knaller, daarvoor was de 1-1 tegen Everton een te flauw beestje. Speciaal was het omdat die dag voor de 4.000e wedstrijd op rij iemand van de jeugdopleiding van Manchester United op het wedstrijdblad stond. Dat die middag uitgerekend Mason Greenwood de owngoal van Victor Lindelöf goed maakte en voor een welverdiend punt zorgde, was een mooie kers op de taart. De pijlsnelle aanvaller werd gevormd op de jeugdacademie en heeft een mooie toekomst voor zich. Drie dagen voor dat duel had hij er ook al twee gemaakt tegen AZ (4-0).
Vierduizend wedstrijden op rij, het is wat. CIES, het Zwitserse databedrijf dat overal ter wereld voetbalstatistieken verzamelt, situeert Manchester United dan ook niet toevallig in de Europese top als het gaat om het afleveren van talent op het hoogste niveau. Als ze alleen kijken naar teams die in de grote vijf competities evolueren, dan stond United op 1 oktober 2019 vierde in de ranking, met 28 profs die daar werden opgeleid. Daarbij zijn er zeven, acht geregeld actief in de eigen club. Deden internationaal alleen beter: Real Madrid (39), Barcelona (34) en Lyon (30). De dataverzamelaars baseerden hun gegevens op de officiële UEFA-criteria: alleen voetballers die tussen hun 15e en 21e drie jaar voor de ploeg in actie kwamen, komen in aanmerking. Wie jong aankoopt, kan op die manier de cijfers wat vertekenen, het zegt dus niet álles over de kwaliteit van de eigen opleiding, maar wel veel; de eigen jeugd die nu meestrijdt in de A-kern van United kwam daar op zeer jonge leeftijd terecht.
Deel uitmaken van de A-kern is één, maar komen ze er ook aan spelen toe? Zeer zeker. CIES maakte ook een rekensommetje van de speelminuten van dit seizoen. Hun demografische atlas, met daarin de cijfers verwerkt van de nationale competities, is up to date van 1 juli 2019 tot 31 december. Daaruit blijkt dat de eigen jeugd bij United tijdens die periode goed was voor 33,4 procent van de totale speeltijd. United, waar buitenlanders met 42,4 procent van de speeltijd weglopen, leidt daarmee in de Premier League, voor Chelsea, dat dankzij een transferverbod aan 29,7 procent zit en United op de voet volgt. Niet toevallig is de gemiddelde leeftijd van Man. United in de competitie vorig najaar met 25,1 het laagste in de Premier League. De ploeg die in november verloor in Brighton was gemiddeld zelf net iets jonger dan 24 jaar (15 dagen om exact te zijn). Het was dit seizoen tot dusver het jongste team.
Ter vergelijking de cijfers van Club Brugge. Speeltijd clubtrained: 9,9 procent. Gemiddelde speeltijd buitenlanders: 55,1 procent.
De rest in Engeland heeft veel minder aandacht voor eigen jeugd, Tottenham zit nog aan 19 procent, Wolves aan 0,6. Opvallend: bij Lyon, ook een grote producent van talent, raakt de eigen jeugd maar aan 21,7 procent van de speelminuten en bij Real Madrid slechts aan 11,3 procent. Dan krijgt wie uit La Masia, Barcelona, komt veel meer (34 procent) speelkansen.
Ook opvallend, als u het bijgaand kader bekijkt: United produceert (of laat doorstromen) vooral aanvallend talent. Greenwood, Marcus Rashford, Jesse Lingard, Andreas Pereira. De eigen jeugd was vorig najaar, tot Rashford geblesseerd uitviel, goed voor maar liefst 31 van de 34 goals die het team maakte.
Concurrenten
Heeft United daarmee de beste jeugdopleiding van Engeland? Ze is zeker top, maar krijgt hevige concurrentie. De tijd dat iedereen voor de Reds wil tekenen, is voorbij. In eigen regio is er grote concurrentie van Manchester City, dat in 2015 voor de neus van United Jadon Sancho (inmiddels bij Borussia Dortmund) wegsnoepte bij Watford. Ex-voetballers als Phil Neville of Robin van Persie stuurden hun zonen trouwens naar City en niet naar United, ook al produceerde de academy van City sinds Micah Richards in 2005 maar één min of meer vaste waarde bij de A-ploeg: Phil Foden.
United domineerde de FA Youth Cup in de jaren vijftig, toen de Busby Babes ook doorbraken in de A-ploeg, en vervolgens nog een keer in de jaren negentig, met de Fergie Babes. De laatste zege in die bekercompetitie dateert al van 2011; Chelsea won zes van de acht edities. In een andere verloor het de finale. Manchester City bereikte in die periode vier keer de finale, maar verloor die steeds.
Hoe dan ook, opleiding zit wel in het club-DNA. De serie van eigen opgeleide spelers die het A-elftal halen begon op 30 oktober 1937, op het veld van Fulham, toen Tom Manley en Jackie Wassall aan de aftrap stonden. Sindsdien stond er altijd minstens eentje in de squad. Hulde.
Veel van haar succes heeft de academy, die tot vorig jaar werd geleid door ex-speler Nicky Butt, te danken aan de legendarische manager Matt Busby. Hij wees er de clubleiding op dat de fans de hele week hard labeur leverden in de fabrieken in en om Manchester. Lokale mensen, die vaak maar één verzetje hadden: hun voetbalwedstrijd in het weekend. Busby zag het als zijn plicht om ze zo goed mogelijk te entertainen én te tonen dat zijn spelers eigenlijk uit hetzelfde hout waren gesneden. Met local boys is de connectie veel sterker, veel krachtiger, vond de manager, die later in Sir Alex Ferguson een medestander vond. Toen die met eigen jeugd in ’99 de Treble won (titel, beker én Champions League) werd dat gevoel nog versterkt.
Youth, courage, greatness, het is een traditie die Ole Gunnar Solskjaer ook onderschrijft. De Noor krijgt veel kritiek voor zijn aanpak, het gebrek aan regelmaat en zijn akkefietjes met Paul Pogba (eigenlijk ook eigen jeugd, want al op zijn 16e weggehaald bij Le Havre). Daarnaast wordt er behoorlijk wat geld uitgegeven/weggegooid op de transfermarkt om lacunes weg te werken, maar Solskjaer zet tegelijk ook in op eigen jeugd. Dat was ook de reden voor zijn aanstelling, naast zijn verleden als speler. Solskjaer gebruikt geregeld de jongens die in bijgevoegd kader staan opgelijst, maar liet in zijn periode bij United daarnaast ook al jongeren als Tahith Chong, James Garner, Ethan Laird, Di’Shon Bernard, Dylan Levitt, Ethan Galbraith, Largie Ramazani en D’mani Mellor speelminuten pakken.
In het kader van de 4000e match met eigen Mancunians zei de Noor in december nog: ‘Jonge spelers hier kansen geven is een traditie waarop we zeer trots zijn. Dit is deel van ons DNA en dat leer je snel als je hier in deze club aan de slag gaat. Jonge spelers kunnen alleen indruk maken als je ze ook de kans geeft om hun talent te tonen. In die zin is die 4000 wel een mijlpaal. Hopelijk gaat het nog lang door.’
Eigen kweek
Mason Greenwood
Zijn voorbeeld als kind was Wayne Rooney, maar de rechtsvoetige spits is veel en veel sneller. Verpulverde op zijn 13e het Britse record voor tieners op de 100 meter. Was pas 17 en 156 dagen toen hij vorig seizoen in Parijs tegen PSG debuteerde in de A-ploeg. Het maakte hem de tweede jongste Mancunian in een Europees duel en de jongste voor zijn club in de CL.
Axel Tuanzebe
Een 22-jarige Engelse centrale verdediger van Congolese afkomst die van januari 2018 tot juni 2019 werd uitgeleend aan Aston Villa om daar ervaring op te doen. Deed het goed en kreeg als beloning een contractverlenging. Mocht starten in de helft van de groepswedstrijden in de Europa League en ook in de topper tegen Arsenal. Verdween daarna met een heupblessure en een hamstringletsel uit beeld. Zou in principe een concurrent van Victor Lindelöf of de van een knieletsel herstelde Eric Bailly naast Harry Maguire moeten zijn.
Brandon Williams
Een 19-jarige linkervleugelverdediger die profiteerde van het vertrek van Ashley Young naar Inter en in de hiërarchie Luke Shaw voorbij stak. Zijn ma, Lisa, runt een koffietent annex eetstalletje op de markt en daar springt hij soms binnen voor een toast met ei en worst. Meer full English kan bijna niet. Hij kreeg in oktober een nieuw contract.
Marcus Rashford
22 en aanvaller. Sportief omnivoor, technisch getalenteerd, maar ook fysiek zeer begaafd. Heeft zo’n enorme oog-handcoördinatie dat hij als tiener naast atletiek en voetbal ook uitblonk in cricket, tennis en tafeltennis. Kwam al op zijn elfde in het talentenproject van United terecht.
Andreas Pereira
Op zijn 24e geen belofte meer, en dit jaar eigenlijk zo goed als basisspeler. Eindelijk! Braziliaans- Belgische roots; zijn vader voetbalde in ons land. Vandaar dat zijn eerste ploeg Lommel SK was en op zijn paspoort Duffel als geboorteplaats staat. Zijn grote probleem als aanvallende middenvelder: amper goals, weinig assists. Wel een heerlijke voetballer.
Scott McTominay
Een 23-jarige centrale middenvelder die de duels met Brugge mist vanwege een knieblessure. Belandde al op zijn 12e bij United en werd nog onder José Mourinho een steunpilaar. Toen hij doorbrak in de A-ploeg omschreef hij de waarden van de opleiding als volgt: ‘Altijd stipt zijn, altijd zwarte schoenen tot je bij de reserven komt. Geen plaats voor ego’s, geen kinderen met opvallende juwelen. Mocht je daarmee in de kleedkamer komen, dan zou een ploegmaat ongetwijfeld een opmerking maken. En als zij het niet doen, dan doe ik het wel, of iemand anders van de eerste ploeg, of desnoods de manager. Je kan niet geloven hoe dat helpt. Je denkt: wat voor onzin zeggen ze nu? Maar als ik er nu op terug kijk: zo moet een speler van United eruit zien en zich gedragen. Dat DNA gaat samen met de badge.’
Jesse Lingard
Een laatbloeier. Als je in zijn verhaal op de Player’s Tribune foto’s ziet van hoe hij op zijn vijftiende tegen leeftijdsgenoten van AS Roma probeert aan de bal te komen, snap je waarom. Je zou hem 10 jaar schatten, die van Roma 25. Sir Alex moest er dus veel geduld mee hebben, zoals Solskjaer nu. Zijn ma heeft een pak problemen, zodat Lingard veel tijd moet steken in de opvoeding van zijn broer en zus. En een eigen kind. Dat vreet energie.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
