‘Messi verdient nu nog meer onze bewondering’

Ook Peter Morren, press & media manager van KRC Genk maar ook socio van Barcelona, is opgelucht dat Lionel Messi bij Barcelona blijft. ‘Ik koester de hoop dat straks alles anders wordt.’

De Spaanse sportkranten openden rond kwart voor vijf met breaking news: ‘Lionel Messi zal in een video zijn definitieve beslissing bekendmaken.’ Dat zou gebeuren om 17.00 uur. Op het Twitteraccount van Goal.com, dat de exclusieve rechten op het gesprek had verworven, verscheen echter niks nieuws. Niet om 17 uur, ook niet vijf minuten later. Ik fietste van Sport.es over Mundo Deportivo naar Marca en weer terug. De Catalaanse radio RAC1-Esports bleef stom. Het refreshen van de officiële Instagrampagina van Leo leverde al evenmin wat op. Echt spannend was het al niet meer. Een betrouwbare bron uit Argentinië wist het zeker: hij zal zeggen dat hij in Barcelona blijft.

Om precies 18 uur bevond ik me ergens tussen Genk en Tienen. Daar kwam het pushbericht met de bevestiging. Een halfuur later bekeek ik thuis met aandacht het volledige interview, ruim 18 minuten lang. Hij blijft dus. En daar ben ik als socio nummer 87655 van FC Barcelona blij om. Want je kunt Messi beter in jouw ploeg hebben dan bij de tegenstander. Hoe vaak is hij in die 731 wedstrijden als blaugrana niet beslissend geweest? Hoe vaak heeft hij de voetbalwereld niet met verstomming geslagen? Open monden, ongeloof, kippenvel, tranen van ontroering en vreugde om zoveel schoonheid: ik heb het vaak mogen ervaren en aanschouwen rondom mij, hoog in de perstribune, in een zinderend Camp Nou, of op een van de bijna 100.000 zitjes. Messi als Mozart, Bach, Cruijff, Pelé én Maradona.

De setting van het interview was sober. De achtergrond: witte doorzichtige gordijnen. Het had iets hemels. Een gesprek met God. En God – met zwart T-shirt, rode short en teenslippers – spaarde niemand. Hij dribbelde het bestuur op een hopeloos hoopje. De voorzitter drie keer gepoort: ‘Hij heeft inzake transfers maar wat aangemodderd, mij aan het lijntje gehouden en zijn belofte gebroken.’ In zijn ogen stond ingehouden woede en diepe teleurstelling. Tristesse.

De beslissing om te blijven was eigenlijk niet moeilijk. Hij verdient nog meer onze bewondering om na de respectloze behandeling toch zijn eeuwige liefde voor Barça voorop te stellen en straks weer de ploeg te willen leiden.

Ik teken eerstdaags de motie van wantrouwen tegen Josep Bartomeu en co, en ik koester de hoop dat straks alles anders wordt. Met een vernieuwde ploeg, met een nieuw bestuur, een nieuw project. En met een gelukkige Messi.`