Nations League-topper Duitsland – Frankrijk: continuïteit versus vernieuwing

© AFP
Peter t'Kint
Peter t'Kint Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine

Met Duitsland-Frankrijk, de oude wereldkampioen versus de nieuwe, begint de Nations League in München met een knaller.

Hoe begin je, geen twee maanden na het WK, aan een nieuwe cyclus als wereldkampioen? Eenvoudig: door nagenoeg dezelfde kern te selecteren. Voor de nieuwe Nations League, waarin Frankrijk werd uitgeloot in een groep met Duitsland en Nederland, wijzigde Didier Deschamps zijn selectie alleen bij de doelmannen.

Noodgedwongen: Steve Mandanda, in Rusland één wedstrijd onder de lat, is niet fit, en tijdens het duel tegen Watford raakte ook Hugo Lloris geblesseerd. Dus wordt naar alle waarschijnlijkheid derde doelman Alphonse Aréola donderdag in München titularis bij de Fransen. Al de andere wereldkampioenen bleven het vertrouwen krijgen. Uiteraard, want ze zijn nog jong en niet aan vervanging toe.

Transfers

Hebben veel Fransen kunnen profiteren van de wereldtitel om zich sportief te verbeteren met een transfer? Neen. Die van Paul Pogba hing in de lucht, maar uiteindelijk bleek zijn overgang naar Barcelona iets voor de roddelpagina’s.

Van de hele kern in Rusland veranderden er maar twee van werkgever: ThomasLemar verhuisde van Monaco naar Atlético Madrid (een overgang die voor de start van het WK al was beklonken) en Steven Nzonzi trok van Sevilla naar AS Roma. Zijn naam werd ook al in de gossipkolommen vaak in verband gebracht met Arsenal, maar uiteindelijk werd hij verleid door Monchi, de gewezen sportieve baas bij Sevilla en nu de architect achter de vernieuwing in Rome.

Afrekening

Continuïteit overheerst bij de Fransen. En hoe zit het bij de Duitsers, de uittredende wereldkampioenen, die er een belabberd WK hebben opzitten? Verlies van Mexico en Zuid-Korea, winst tegen Zweden en naar huis na de eerste ronde… Veel heisa bovendien rond de racismeclaims die Mesut Özil achteraf uitte. Hij stelde zich daarom na het WK niet langer ter beschikking van de nationale ploeg.

Vorige week woensdag maakte bondscoach Joachim Löw zijn eerste post-WK-selectie bekend. Iedereen keek uit naar de ‘afrekening’, maar vooral ook naar zijn reactie op de verklaringen van Özil.

Löw nam uitgebreid de tijd: 109 minuten, bijna twee uur, duurde de analyse van het falen in Rusland. Twee weken lang had hij zijn spelmaker, in de statistieken de beste Duitser in Rusland, proberen te bereiken, zei Löw, maar dat was niet gelukt. ‘Kennelijk heeft hij geen behoefte aan contact.’

Van racisme is/was geen sprake, aldus Löw, daarin bijgetreden door aanvoerder Toni Kroos. Wel van arrogantie. Vier en twee jaar nadat aanvallend voetbal de Duitsers de wereldtitel en een halve finale op het WK had opgeleverd, waren ze in Rusland te naïef in het mes gelopen van ploegen die vooral verdedigden en counterden. Het moet in de toekomst anders, aldus de bondscoach, die in Rusland vaak tot acht man voor de bal had.

Löw slachtofferde Sami Khedira, en nam wat jongeren bij de 25: ThiloKehrer van PSG, Nico Schulz (Hoffenheim) en Kai Havertz (Leverkusen). Opvallend is ook de terugkeer van LeroySané, een van de grote afwezigen in de selectie van het WK.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content