‘Beau jeu’ heet de wedstrijdbal voor het EK voetbal in Frankrijk. Volgende zomer gaat het om de knikkers, maar misschien kan het vanavond en dinsdag wel, hoopt Peter t’Kint.
Je status als ’s werelds nummer één bevestigen, wat geld verdienen voor de Belgische voetbalbond, en een plaats pakken in een kern op wat mogelijk een historisch EK voor de Rode Duivels kan worden. Dat is de inzet van de oefenwedstrijden tegen Italië (vandaag) en Spanje (dinsdag).
Gisteren waren we in Parijs, voor de voorstelling van de EK-shirts die de door Adidas gesponsorde ploegen (onder meer België, maar ook Rusland, Spanje, Duitsland) volgende zomer dragen. De eregasten waren klinkende namen: Xavi, Zidane en Mertesacker. Drie wereldkampioenen, de eerste twee ook Europese. Dat zal Mertesacker nooit worden, na Brazilië haakte de intello van de Mannschaft af, alhoewel hij pas 29 was. Hij is volgende zomer “een fan.”
Ze hadden alle drie lof voor de Belgen, een outsider straks op het EK. Maar dat was ook Wales, vond Xavi, die hoog oploopt met Bale en Ramsey. Zidane stak zijn lof voor onze Rode Duivels, die zo mooi wonnen in Parijs in juni, niet onder stoelen of banken. Hij blijft in Hazard geloven, ooit wilde hij hem naar Real halen. Nu is hij daar trainer van de B-ploeg en heeft hij een andere rol, maar “iedereen gaat door moeilijke periodes, hij komt er wel uit.”
In mekaar klikken
Maar: een goeie ploeg, twee goeie kwalificaties, spelers bij sterke ploegen, dat garandeert niks, zegden zowel Mertesacker als Zidane. Straks, op het tornooi, is het nog andere koek. Dat moet het in mekaar klikken, moeten coaches en team een verbond sluiten. Onze laatste training voor de eerste match op het WK in ’98 leek nergens op, zei Zidane, maar ’s anderendaags wonnen we wel met 3-0 van Zuid-Afrika. En het team groeide.
De Franse coach (Aimé Jacquet) was toen ook bekritiseerd in de media, het gevoel dat Wilmots ook nu heeft. Altijd maar weer opmerkingen, polemieken. Over zijn band met makelaars, Hazard vs De Bruyne, het spel dat niet frivool genoeg is.. Herkenbaar voor Xavi, die in de aanloop naar EURO 2008 de polemiek tussen pers en Aragonès meemaakte, de strijd rond de selectie van Raúl. Het zijn hordes die je moet nemen, knopen die je moet doorhakken in de jacht op succes.
Je moet, om een prijs te halen ook wat geluk hebben, een strafschoppenserie overleven, zoals de Spanjaarden deden. Of energie putten uit een slechte match, zoals Duitsland in Brazilië, toen Mertesacker even uit zijn rol als vriendelijke, intelligente man viel en na een slappe match in de achtste finale tegen Algerije ijskoud in discussie ging tegen een al te kritische televisieverslaggever. In Duitsland het TV-moment van het jaar. Nadien ging het met de ploeg, sterk gestart tegen Portugal, weer in stijgende lijn.
De drie vedetten van Adidas kwamen er gisteren elk apart in hun context nog eens op terug: het moet klikken straks, op het EK, wil je winnen. Klikken tussen de 23ste man en de coach, hoe die omgaat met jongens die ook willen spelen, haalde Mertesacker aan. Hoe je groeit in een tornooi, zoals Zidane zich afvroeg. En of je wat geluk hebt, gaf Xavi toe. Pas dat in combinatie met goeie spelers word je kampioen.
Spelplezier
Vanavond begint de voorbereiding, met twee stevige tegenstanders, die vooral geld in het laatje moeten brengen. Gelukkig in Brussel, en niet ergens in Koeweit, op alweer een aantal uur vliegen voor al moegereisde Duivels, die tot Nieuwjaar nog een match of negen moeten afhaspelen. Andere types dan de ploegen die twee jaar geleden naar Brussel kwamen voor twee oefeninterlands. Toen waren dat Japan en Colombia, die allebei wonnen (2-3 en 0-2). Een kleine tik, na de roes om het bereiken van een eerste tornooi sinds 2002.
Nu heten de tegenstanders Italië en Spanje, twee grote namen in Europa, maar ook twee teams die ontgoochelden in Brazilië. Spanje kwam nooit de tik van Nederland te boven, gaf Xavi toe, en kreeg vervolgens een nieuwe tik van Chili, de winnaar van de Copa América (het Zuid-Amerikaanse kampioenschap) in 2015. En Italië speelde op het tempo van Pirlo, georganiseerd maar te traag.
Italië zoekt nog steeds, naar de opvolger van Pirlo, naar een goeie spits, naar succes en moet het vooral hebben van organisatie en discipline. Spanje is vernieuwd, maar de stijl is gebleven, dominantie in balbezit. Tegen die twee ploegen moeten een aantal jongens op zoek naar speelminuten (Meunier, Cavanda, Kums, Ferreira-Carrasco, Mirallas, Depoitre) en een plaats in de selectie. Voor anderen, gevestigde waarden, is het nummer één van de wereld misschien een wortel. En anders wat spelplezier, weg van de druk van titeljacht en Champions League.
Beau jeu heet de wedstrijdbal, die Adidas Zidane liet presenteren. Volgende zomer gaat het om de knikkers, maar misschien kan het vanavond en dinsdag wel. Zoals in juni in Parijs. Een garantie voor een prijs is dat niet – remember de nederlaag in Wales, maar wat plezier is altijd meegenomen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier