Het goudhaantje van Liverpool gidste de nationale ploeg naar sportief succes én een WK-deelname.
We moeten even terug gaan naar oktober vorig jaar, want toen maakte Mohamed Salah zich onsterfelijk in eigen land. De 25-jarige ‘vlinder’ van de Reds, dit seizoen boven onze landgenoot Kevin De Bruyne verkozen tot beste speler van de Premier League, zorgde toen met twee goals (waaronder een penalty) in het Borg El Arabstadion van Caïro tegen Congo (2-1) voor een collectief delirium. Want voor het eerst sinds 28 jaar plaatste Egypte zich voor de WK-eindronde, in een poule met ook nog Oeganda en Ghana als tegenstanders. Een opluchting voor het land, dat in 1934 als allereerste Afrikaanse deelnemer dit wereldevenement meemaakte.
De sterspeler kroonde zich zo tot dé held van de natie, met vijf van de acht gemaakte goals (tegenover vier tegentreffers in zes duels). Het Egyptische volk bedankt hem door massaal voor Salah te stemmen tijdens de laatste presidentsverkiezingen eind maart. De profvoetballer kreeg uiteindelijk drie procent van de stemmen achter zijn naam. Daarmee eindigde de Liverpoolsmaakmaker wel nog op ruime afstand van eindwinnaar Fattah Al-Sissi, die goed was voor 97 procent.
Natuurlijk weet ook de Argentijnse bondscoach Héctor Cúper (62), die in dienst is sinds maart 2015 en vorig jaar de finale van de CAN met 1-2 verloor van het Kameroen van Hugo Broos, dat zijn voorhoede met Ramadan Sobhi (Stoke City)- Ahmed Hassan (SC Braga)-Salah kwalitatief minder sterk is dan de dodelijke combinatie Sadio Mané– Roberto Firmino-Salah. In zijn 4-3-3-veldbezetting kiest hij daarom voor een fysiek stevig middenveld met Arsenalspeler Mohamed Elneny, die als passeur wordt gesteund door Tarek Hamed (van de Egyptische topclub Zamalek) en routinier Abdallah Said (van het Finse Kuopion Palloseura). Salah geldt met zijn briljante ingevingen als de talisman van het defensief ingestelde team, want Cúper pakt het allemaal leep aan. De Zuid-Amerikaan heeft ervaring met toernooien: hij loodste in 2000 en 2001 Valencia naar de finale en Inter in 2003 naar de halve finale van de Champions League.
