Na 130 caps beleefde Lukas Podolski een waardig afscheid bij de Mannschaft. Straks wuift hij ook Galatasaray uit en wacht een Japans avontuur.
‘Voetbal is een eenvoudig spel. Tweeëntwintig mannen jagen op een bal gedurende 90 minuten. Podolski trapt er heel hard op en Duitsland wint… opnieuw.’ Het was BBC-coryfee Gary Lineker die het droomafscheid van de 31-jarige spits gebruikte om een nieuwe versie te maken van de befaamde uitspraak.
In de oefeninterland tegen Engeland haalde de linkspoot van Galatasaray in de 69e minuut ongenadig hard uit en de bal zoefde in de kruising. Enkele minuten na zijn 49e treffer voor Duitsland volgde een applauswissel voor ‘het zonneschijntje’, zoals bondscoach Joachim Löw hem ooit noemde. Poldi kreeg als aanvoerder tegen Engeland geen afscheidsduel in zijn Keulen, wel in Dortmund.
Maar liefst 60.109 fans zakten er af naar het Signal Iduna Park, waar geheel tegen de traditie in op de zuidtribune voor de Duitse hymne de clubtonen van FC Köln te horen waren. Een teken van respect voor het palmares van Podolski, die in juni 2004 als enige speler uit de tweede Bundesliga door Rudi Völler aan de EK-selectie werd toegevoegd.
Geheel tegen de Duitse Pünktlichkeit in begon het duel ook met zeven minuten vertraging. Bondsvoorzitter Reinhard Grindel stond erop om de international persoonlijk te bedanken, omdat hij altijd ‘als een waardige wereldkampioen’ zijn verplichtingen nakwam en professioneel handelde. Ook de hoofdrolspeler nam voorafgaand aan het duel de microfoon in handen en toonde zich bijzonder erkentelijk voor de dertien fantastische jaren.
Riant salaris
De spits, geboren in het Poolse Gleiwitz, kan uitpakken met indrukwekkende cijfers. Met 130 interlands bezet hij achter Lothar Matthäus (150 caps) en Miroslav Klose (137) de derde plaats. Qua goals (49) wordt Poldi alleen overtroffen door Klose (71 treffers) en goalgetter Gerd Müller (68 doelpunten). Hij was erbij op vier EK’s en drie WK’s, waaronder de door Duitsland gewonnen editie van 2014. In Rio de Janeiro, bij de eindstrijd tegen Argentinië, kwam hij echter niet op het terrein. Met zijn kompaan Bastian Schweinsteiger nam Poldi er wel een selfie met zijn smartphone – hun ogen glinsterden – als symbolisch beeld voor hun prachtige loopbaan.
Podolski kwam voor het eerst aan de oppervlakte bij FC Köln op 22 november 2003, toen coach Marcel Koller hem liet debuteren in de Bundesliga, amper elf dagen nadat hij een eerste profcontractje had getekend. Drie speeldagen later, tegen Hansa Rostock, volgde al een treffer. En dat droomdebuutseizoen werd afgesloten met tien goals in negentien wedstrijden, een toenmalig record voor een amper achttienjarige. In 2006 volgde een verhuis naar Bayern München, maar daar kon hij zich – net als later bij Arsenal en Inter – nooit echt doorzetten. Sinds de zomer van 2015 speelt Podolski, met wisselend succes, bij Galatasaray. Begin maart raakte bekend dat Vissel Kobe 2,6 miljoen euro op tafel legt voor een (vermoedelijk laatste) lucratieve transfer. Poldi belandt er wel in de anonimiteit, maar er wacht hem een riant jaarsalaris van 8 miljoen euro.
(Frédéric Vanheule)
Zijn laatste goal als international:
