Ook dat is het WK: vreugde en verdriet, dicht bij mekaar.
Daar sta je dan, Oscar Duarte zijnde, te huppelen na de zege van je land. Voor het eerst in de kwartfinales, een historisch moment. De Grieken geloofden er zelf niet meer in, zij hadden al hun terugvlucht morgen geboekt. Maar toch, op het veld gingen ze er voor, tot de laatste seconde. Maar via de strafschoppen raakten de Costaricanen toch in de volgende ronde.
Hun krachten nemen duidelijk af, bij Costa Rica. Ze toonden na hun voorsprong, via Bryan Ruiz, steeds minder en minder. Waren minder georganiseerd dan tegen Italië of Engeland of Uruguay, en moesten rekenen op een sterke doelman. Aan de slag in Spanje, bij een nietig team. Nu wereldbekend.
Oscar stond te springen en te dansen op het veld, na de reeks strafschoppen. Zelf mocht hij er geen nemen, want uitgesloten halfweg de tweede helft. Twee keer op een inschattingsfout betrapt, iets te ver uitgeweken naar de kant, de tegenstander de binnenkant laten nemen en dan moeten ingrijpen. Te laat, eigen schuld, zeker de eerste keer. Duur inschattingsfoutje van de bots. Twee keer geel, buiten.
En dan sta je daar, gaf hij eerlijk toe na de match. Te twijfelen. Tussen twee emoties in. Blijdschap overheerste, uiteraard, het land had geschiedenis geschreven. Ze hadden een bal bij, de delegatieleden. Een wedstrijdbal, met daarin gegraveerd: het duel, de plaats, de tegenstander. Een geschenk voor hun president, maar, ze waren eerlijk, ze hoopten dat hij die zou terug geven, zodat de bond die bal kon houden. Als aandenken.
Dat hij mee had geholpen dat te verwezenlijken, daar was hij fier op, Oscar de Bruggeling. Maar tegelijk was er ook tristesse. Straks, in de kwartfinales, moet hij geschorst toekijken. En dat deed toch pijn want: “zo’n historisch moment, daar wil je bij zijn.” En dat is niet. De oogjes blonken, maar tegelijk keken ze triest.
Ook dat is het WK, vreugde en verdriet, dicht bij mekaar. Misschien dat de vrije avond die ze kregen, wat troost kon brengen. En nog een weekje extra vakantie op het strand van Santos, waar ze logeren… Ach, zo erg is dat ook niet.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier