Jacques Sys

RB Leipzig, het symbool van het nieuwe Duitsland

Jacques Sys Jacques Sys is een Belgische sportjournalist

Hoofdredacteur Jacques Sys was onder de indruk van RB Leipzig in de Champions League en denkt dat de doorbraak van de Rode Stieren een goeie zaak is voor het Duitse voetbal.

Vreemd is het wel, de haat die er hier en daar zelfs in Duitsland tegen RB Leipzig bestaat. Het heet dat de club, door zijn alliantie met energiedrankfabrikant Red Bull, te veel door het kapitaal wordt geregeerd, terwijl een doorbraak van Leipzig eigenlijk een goede zaak is voor het Duitse voetbal. De club staat na de eenmaking symbool voor het nieuwe Duitsland, al was Leipzig in DDR-tijden ook al een buitenbeentje omdat het zich afzette tegen de idealen van de republiek. Het was bovendien de eerste club die deed waartoe vele verenigingen uit het oosten niet in staat zijn: een weg zien te vinden in een commerciële wereld.

Of het imago van RB Leipzig nu na het bereiken van de halve finale in de Champions League wordt opgekrikt? Het zal moeten blijken. Maar ongemeen knap is de prestatie die tegen Atlético Madrid werd geleverd wel. Zonder het paradepaard Timo Werner die voor 50 miljoen euro aan Chelsea werd verkocht en in de Bundesliga goed was voor 28 doelpunten en negen assists.

Juist die transfer leek de ambitie van RB Leipzig in vraag te stellen, nadat het in de competitie een moeizame terugronde kende. Voor Nieuwjaar was de club nog in de running voor de titel, nadien liep het een stuk stroever en speelde de ploeg in zeventien wedstrijden tien keer gelijk. Dat Leipzig vaak een achterstand omboog, zegt veel over de mentale sterkte die in het team zit. Leipzig eindigde uiteindelijk derde, pakte weer een ticket voor de Champions League, maar besloot niettemin Werner te laten gaan . ‘Wij zijn een club die geleerd heeft goed in te kopen, maar op een gegeven moment moet je ook leren om goed te verkopen’, klinkt het vanuit het bestuur.

De campagne in de Champions League zal in ieder geval de financiële slagkracht van de club verhogen. RB Leipzig, dat tien jaar geleden nog onder een andere naam in de vijfde klasse uitkwam, is dinsdag niet kansloos tegen Paris Saint-Germain. Het succes van de vereniging is vooral het werk van de jonge trainer Julian Nagelsmann die al na zijn komst, medio 2019, de marsroute bepaalde: Leipzig ontwikkelde zich van een counterploeg tot een elftal dat bij balbezit altijd oplossingen vindt tegen tegenstanders die zich diep terugtrekken. Maar op dat vlak, erkent Nagelsmann, moeten er nog stappen worden gezet, al bouwde de laptoptrainer ergens wel verder op de fundamenten die zijn voorganger en huidig sportief directeur Ralf Rangnick had gelegd.

De 33-jarige Julian Nagelsmann geldt al langer als de kroonprins onder de Duitse trainers. Hij heeft een scherp tactisch inzicht en wordt op dat vlak door sommigen zelfs hoger aangeslagen dan Pep Guardiola. Binnen zijn filosofie is de bal breed spelen verboden. Hij adviseert zijn spelers weg te blijven uit duels en heeft liever dat de bal wordt heroverd en dat er goed wordt bewogen en de druk wordt opgevoerd op de man met de bal. Nagelsmann werkt met 31 principes, al geeft hij die niet prijs. Het gaat vooral om dominant voetbal, zoals dat blij vlagen tegen Atletico Madrid duidelijk werd. Nog meer snelheid, nog weer beweging, nog meer oplossingen om de tegenstander met combinatievoetbal te ontregelen, Nagelsmann werkt er dagelijks aan. Hij wil zijn trainingen constant vernieuwen en de spelers verrassen. Tijdens de voorbereiding op het seizoen, bijvoorbeeld, zorgde hij een paar keer bewust voor overbelasting, om zo de Engelse weken beter te verteren.

RB Leipzig wil zich verder presenteren als een jonge, innovatieve vereniging. Tegen PSG staat het dinsdag voor een nieuwe belangrijke wedstrijd. Een confrontatie tussen twee Duitse trainers, Thomas Tuchel en Julian Nagelsmann. En laat het nu juist Tuchel zijn die Nagelsmann ruim tien jaar geleden op weg zette naar een trainerscarrière.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content